Οι εθελοντές μπορούν, αλλά η δημοτική αρχή δεν θέλει!

Δεν υπάρχει αμφιβολία πως ο εθελοντισμός αποτελεί μια απ΄ τις ευγενέστερες ανθρώπινες αρετές και συνιστά μια ανώτερη κοινωνική συμπεριφορά. Ανέκαθεν όμως ο εθελοντισμός είχε καθαρά επικουρικό ρόλο στις οργανωμένες ανθρώπινες κοινωνίες, στις αρμοδιότητες και υποχρεώσεις του συγκροτημένου κράτους.
Ο αδιαπραγμάτευτος αυτός κανόνας παραβιάζεται τελευταία στο νησί της Ρόδου, που όλο και συχνότερα βλέπουμε τους εθελοντές να καλούνται να καλύψουν την ανεπάρκεια και την ανικανότητα της δημοτικής αρχής.
Η δωροδοτική δυνατότητα των πολιτών, ιδιαίτερα σε περιόδους βαθιάς οικονομικής ύφεσης και κρίσης σαν την σημερινή, καθίσταται πεπερασμένη, όταν μάλιστα οι πολίτες της πληρώνουν με δυσκολία σημαντικά ποσά σε ανταποδοτικούς -υποτίθεται- λογαριασμούς.
Με μοναδικό κίνητρο την εσωτερική του πληρότητα και ικανοποίηση, ο 38χρονος κ. Μιχάλης Μούσης, ένας έγγαμος, άνεργος οικοδόμος, πατέρας 5 παιδιών, ξεκίνησε πριν ένα μήνα, με τα λιγοστά υλικά που του είχαν απομείνει από την εργασία του, τον ευπρεπισμό του εγκαταλελειμμένου πάρκου της οδού Κοδριγκτώνος.
Με την μητέρα του, τον πατριό του, την σύζυγό του, που ασχολείται με οικιακά και δεν έχει κανένα εισόδημα αλλά και με την συνδρομή των ανήλικων παιδιών του, ο κ. Μούσης, μόνος ξεκίνησε τις εργασίες για το βάψιμο του πάρκου, την συλλογή των απορριμμάτων κάθε είδους, την τοποθέτηση αυτοσχέδιων κάδων, το πότισμα και την φύτευση ανθέων και δέντρων, χωρίς καμία συμπαράσταση, παρά τις συνεχείς εκκλήσεις του προς τούτο.
«Είμαι άνεργος, εργάστηκα με σύμβαση ορισμένου χρόνου στις τεχνικές υπηρεσίες της Περιφέρειας. Εγώ έχω μεγαλώσει στο πάρκο της οδού Κοδριγκτώνος. Εδώ παίζαμε από παιδιά, εδώ περνούσαμε το χρόνο μας. Η κατάσταση του πάρκου τα τελευταία χρόνια δεν θυμίζει την εικόνα της περιοχής στο παρελθόν όταν ήταν γεμάτο από παιδιά που έπαιζαν σε οργανωμένη παιδική χαρά, που πλέον δεν υπάρχει. Την έβγαλαν με σκοπό να την αντικαταστήσουν και μέχρι σήμερα δεν έχει τοποθετηθεί νέα. Εχω ζητήσει μια τσουλήθρα, μια τραμπάλα, κούνιες και το αίτημά μου δεν έχει ικανοποιηθεί. Εχω φτιάξει τις βρύσες και τα ρολόγια», δήλωσε σε συντάκτη της «δημοκρατικής».
Την 29η Αυγούστου 2016 σε τακτική της συνεδρίαση η δημοτική κοινότητα Ρόδου ικανοποίησε το αίτημα του κ. Μούση για την υιοθέτηση του πάρκου στα πλαίσια του προγράμματος «Αγκάλιασε ένα πάρκο».
Τι είχε όμως προηγηθεί:
“Εχω φυτέψει δύο μπανανιές, ένα φοίνικα, δύο φίκους και όταν ζήτησα από την υπηρεσία πρασίνου φυτά για να καλλωπίσω το πάρκο με την μητέρα μου, με ενημέρωσαν ότι για να μου δώσουν τα φυτά θα πρέπει να υιοθετήσω το πάρκο. Αποφάσισα έτσι να το κάνω.
Εχω τοποθετήσει καλαθάκια, ταμπέλες στις οποίες αναφέρεται ότι απαγορεύεται να αφήνουν τα κόπρανα των σκύλων στο πάρκο οι ιδιοκτήτες τους, που τα βγάζουν βόλτα.
Καθημερινά και επί δίωρο απασχολούμαι με την καθαριότητα του πάρκου, τα ποτίσματα και τον κήπο. 93 άτομα προσελήφθησαν στην καθαριότητα και όταν ζήτησα να έρχεται ένας καθημερινά για να καθαρίζει μου είπαν ότι δεν υπάρχει προσωπικό. Εχω ζητήσει από τις τεχνικές υπηρεσίες να αποκαταστήσουν τα παγκάκια που υπάρχουν, ενώ, επειδή οι φοίνικες είναι ψηλοί έχω ζητήσει από την υπηρεσία πρασίνου να στείλουν συνεργείο για να τους κλαδέψουν».
«Το πάρκο ήταν άβαφτο, ασυντήρητο, γεμάτο με κόπρανα από σκυλιά» επεσήμανε για να προσθέσει η μητέρα του, η κ. Δημητρά ότι…
«ενημέρωσα εγώ προσωπικά ότι έχουμε ξεκινήσει εργασίες για την αποκατάσταση του πάρκου και ζήτησα από το πράσινο να μας δώσει να φυτέψουμε κάποια δεντράκια. Το πράσινο μας είπε ότι πρέπει να το υιοθετήσουμε. Υιοθεσία θέλετε, υιοθεσία θα το κάνω. Είδαμε αυτή τη βρωμιά ενώ πρώτα στο πάρκο υπήρχε ζωή και τώρα δεν υπάρχει. Εμείς βάζουμε από την τσέπη μας από αυτά που δεν έχουμε. Ο κ. Στέφανος Κυριαζής μας εξυπηρέτησε έδωσε εντολή να μας δώσουν ό,τι φυτά θέλαμε και επιθυμώ να τον ευχαριστήσω γι αυτό δημόσια».