Συνέντευξη
στη Μαίρη Φώτη
Η Σοφία Κουτσούκου είναι νέα, ωραία, αφοσιωμένη σύζυγος, μητέρα δύο κοριτσιών και… νταλικιέρισσα!
Είναι πτυχιούχος, μιλάει τρεις ξένες γλώσσες, γέννησε το δεύτερο κοριτσάκι της πριν από μερικές εβδομάδες και με συνέντευξή της σήμερα στη «δημοκρατική», μας μιλά για την απόφασή της να γίνει τελικά επαγγελματίας οδηγός νταλίκας, κατέχοντας όλα τα επαγγελματικά διπλώματα.
Μοιράζεται μαζί μας τις πρώτες αντιδράσεις του οικογενειακού της περιβάλλοντος όταν ανακοίνωσε την απόφασή της, λέει ότι έχει γίνει viral στο διαδίκτυο αφού τα καλοκαίρια αποτελεί… αξιοθέατο για τους τουρίστες που την φωτογραφίζουν μέσα στο φορτηγό, τονίζει ότι χωρίς τη στήριξη του συζύγου και των γονιών της δεν θα μπορούσε να ασκήσει το επάγγελμα που αγαπά και περιγράφει τη «διαδρομή» μέχρι οι συνάδελφοί της να την αποδεχθούν ως ίση!
• Σοφία, τι δουλειά κάνεις;
Είμαι νταλικιέρισσα! Εχω ένα φορτηγό και κάνω μεταφορές εντός κι εκτός Ρόδου.
• Πώς αποφασίζει ένα κορίτσι, να κάνει αυτή τη δουλειά;
Αυτό είναι μικρόβιο. Ή το έχεις ή δεν το έχεις.
• Εσύ προφανώς το είχες…
Το είχα από μικρή, μου άρεσε αυτή η δουλειά και αποφάσισα να το κάνω επάγγελμα. Δύσκολο μεν, αλλά όταν υπάρχει θέληση όλα γίνονται.
• Εχεις σπουδάσει όμως άλλο αντικείμενο.
Οι περισσότεροι έχουμε σπουδάσει κάτι άλλο από αυτό που κάνουμε! Εγώ έχω σπουδάσει γλωσσολόγος… Εργάστηκα ως πωλήτρια, έκανα κι άλλες δουλειές, και τελικά κατέληξα στο τιμόνι.
• Τι όχημα οδηγείς;
Οδηγώ νταλίκα 16 μέτρων.
• Είχες επαφή με το αντικείμενο από πριν;
Ο μπαμπάς μου ήταν σε αυτή τη δουλειά κι έχω εικόνες από μικρή. Με έπαιρνε ταξίδια μαζί του πολλές φορές, περνούσαμε πολλές ώρες μέσα στο φορτηγό.
• Πότε αποφάσισες να πάρεις το δίπλωμα για την νταλίκα;
Είχα τελειώσει το Πανεπιστήμιο και είχα κάνει διάφορες άλλες δουλειές όταν αποφάσισα να πάρω το δίπλωμα για την νταλίκα. Το 2010 αποφάσισα να βγάλω τα επαγγελματικά διπλώματα και να ασχοληθώ σιγά σιγά με το αντικείμενο.
• Εχεις όλες τις κατηγορίες επαγγελματικού διπλώματος;
Ναι. Και για λεωφορείο και για φορτηγό και για επικαθήμενο…
• Πόσα χρόνια οδηγείς επαγγελματικά νταλίκα;
Φέτος ξεκίνησα την νταλίκα, τα προηγούμενα χρόνια οδηγούσα τριαξονικό φορτηγό που είναι μείον έξι μέτρα από την νταλίκα.
• Θυμάσαι την πρώτη φορά που οδήγησες;
Την πρώτη φορά που οδήγησα τριαξονικό μέσα στην πόλη, στο κέντρο, θυμάμαι ότι έτρεμαν τα πόδια μου… Είχα βέβαια μαζί μου τον «δάσκαλο» όπως τον αποκαλώ. Τον άνθρωπο που με εμπιστεύτηκε πρώτη φορά και μου είπε «θα σε βάλω να δουλέψεις στο φορτηγό». Την πρώτη φορά που οδήγησα νταλίκα, θυμάμαι επέστρεφα από Γεννάδι, έβρεχε… Ηταν τραυματική εμπειρία! Είχα πίσω μου μια άδεια από φορτίο καρότσα κι όταν η καρότσα είναι άδεια «παίζει». Εκανε πολύ θόρυβο και νόμιζα ότι πάντα όταν οδηγώ νταλίκα θα έχει πολύ φασαρία… Βέβαια κι αυτή την πρόκληση την διεκπεραίωσα κι όλα καλά!
• Εκτός από… νταλικιέρισσα, είσαι σύζυγος και μαμά δύο κοριτσιών, το ένα μάλιστα είναι λίγων εβδομάδων. Πώς τα συνδυάζεις αυτά; Υποθέτω ότι η δουλειά σου δεν περιορίζεται στο κλασικό οκτάωρο.
Η δουλειά αυτή δεν έχει σταθερό ωράριο. Μπορεί να φύγεις από το σπίτι το χάραμα και να γυρίσεις το βράδυ… Τα καταφέρνω χάρις στην υπομονή και στην κατανόηση του συζύγου μου και στην μαμά και τον μπαμπά που με βοηθούν με τα παιδιά.
• Όταν ανακοίνωσες στην οικογένειά σου, στους φίλους σου ότι θες να κάνεις αυτή τη δουλειά, ποια ήταν η αντίδραση;
Αρχικά με κορόιδεψαν! Οι φίλες μου, μου έκαναν καζούρα… Οι γονείς μου, μου είπαν «πού πας να μπλέξεις…». Ο άντρας μου ήταν διστακτικός όταν του ανακοίνωσα ότι ήθελα να βγάλω τα επαγγελματικά διπλώματα. Μου είχε πει «κάντο και βλέπουμε» θεωρώντας ότι δεν θα φτάσω μέχρι το τέλος. Εγώ όμως πίστεψα στον εαυτό μου και στις δυνατότητές μου και να που σήμερα οδηγώ νταλίκα!
• Ο σύζυγός σου έχει σχέση με τον χώρο;
Όχι, καμία σχέση.
• Αρα θα είναι ακόμα πιο δύσκολο για τον ίδιον να το αφομοιώσει αυτό.
Νομίζω ότι ακόμα δεν το έχει αποδεχθεί!
• Πάντως ο χώρος αυτός, του φορτηγού και της νταλίκας. είναι από τα κάστρα που ακόμα κρατούν οι άνδρες.
Αμα θέλεις κάτι, γίνεται.
• Οι άνδρες συνάδελφοί σου πώς σε αντιμετώπισαν όταν μπήκες στο χώρο;
Πολύ καλά. Με γνώριζαν κι από πριν, γνώριζαν τον μπαμπά μου και τον σύζυγό μου… Στην αρχή βέβαια υπήρχε μια αμφισβήτηση και δεν πίστευαν ότι θα τα καταφέρω. Πολλοί θεώρησαν μερικές μέρες μόνο θα αντέξω και μετά θα τα παρατήσω, αλλά τελικά αποδείχθηκε ότι… δεν μασάω!
• Πώς είναι μια τυπική ημέρα στη δουλειά σου;
Συνήθως, ξεκινάω να πάω στο λιμάνι. Να δούμε τι καρότσες έχουμε, να τις βγάλουμε από το πλοίο… Αυτό περιλαμβάνει να μπούμε στο καράβι, να «κοτσάρουμε», να βγούμε από το καράβι, να αφήσουμε την κάθε καρότσα, να την «ξεκοτσάρουμε»… Αυτό μπορεί να γίνει μέχρι και 10 φορές. Κι έπειτα να πάρουμε την καρότσα που μας αντιστοιχεί και την πάμε στον προορισμό της. Μπορεί να κουβαλήσουμε μέχρι 40 τόνους μικτό φορτίο.
• Όταν στο δρόμο σε βλέπουν να οδηγείς νταλίκα και να μεταφέρεις τόσο βαρύ φορτίο, πώς αντιδρούν οι οδηγοί;
Εχουν συμβεί πολλά! Ιδίως το καλοκαίρι με τους τουρίστες… Με φωτογραφίζουν, ανεβάζουν τις φωτογραφίες στο facebook. Δεν είναι υπερβολή να πω ότι κυκλοφορούν φωτογραφίες μου να οδηγώτο φορτηγό, ανά την υφήλιο! Οπου σταματήσω με το φορτηγό, υπάρχει ένα κινητό που με κυνηγάει. Με χαιρετάνε, μου κορνάρουν… Εχει τύχει να σταματήσει αυτοκίνητο με τέσσερις νεαρούς οι οποίοι κατέβηκαν και υποκλινόταν μπροστά από το φορτηγό, στα φανάρια στα Κοσκινού.
• Δεν είναι συνηθισμένη εικόνα μια γυναίκα, νεαρή, όμορφη, περιποιημένη να οδηγεί νταλίκα. Προφανώς γι αυτό και υπάρχουν αυτές οι αντιδράσεις.
Προσπαθώ να το συνηθίσω… Εγώ δεν νιώθω «αξιοθέατο», εγώ απλώς κάνω τη δουλειά μου.
• Οι συνάδελφοί σου, έχουν εξοικειωθεί;
Ε ναι. Οι συνάδελφοι πια με γνωρίζουν και δεν τους φαίνεται περίεργο.
• Σε βοηθούν;
Πάρα πολύ. Δεν έχω παράπονο. Ειδικά το περασμένο καλοκαίρι που ήμουν έγκυος ήταν όλοι stand by!
• Οδηγούσες όσο ήσουν έγκυος;
Ναι, μέχρι τον 8ο μήνα.
• Ποιες δυσκολίες έχεις αντιμετωπίσει στο τιμόνι;
Δύσκολο είναι να σου τύχει ζημιά στο δρόμο και να μην ξέρεις τι να κάνεις και να είσαι μακριά από την πόλη. Μου έχει τύχει να μείνω από το πρωί μέχρι το βράδυ λόγω βλάβης στο δρόμο και να περιμένω τον μηχανικό. Δύσκολο είναι επίσης να σου λυθεί το φορτίο και να πρέπει να σταματήσεις σε κατάλληλο σημείο –γιατί οι δρόμοι μας είναι στενοί- και να μπορέσεις εγκαίρως να το ξαναδέσεις, αν βέβαια αυτό είναι εφικτό. Αν δεν είναι… ο Θεός βοηθός, μέχρι να φτάσεις στον προορισμό σου.
Πάρα πολλά μπορούν να σου συμβούν στο δρόμο, έχεις τα βοηθητικά συστήματα βέβαια, αλλά θα πρέπει όλη την ώρα να είσαι σε εγρήγορση, να έχεις μάτια παντού και να ελέγχεις καθρέφτες, φώτα, φλας…
• Εχει έρθει στιγμή που έχεις φοβηθεί;
Το καλοκαίρι είναι πάντα πολύ δύσκολα, πρέπει να έχεις τα μάτια σου 14 με τα ενοικιαζόμενα οχήματα στους δρόμους, ειδικά με τα μηχανάκια και τις γουρούνες. Κάτι που να με έχει τρομάξει δεν έχει συμβεί, ωστόσο το καλοκαίρι στην μεγάλη κατηφόρα στο Χαράκι, μου άναψε η ένδειξη για τα φρένα κι εκεί φοβήθηκα.
• Όταν ήσουν μικρή ήσουν αυτό που λέμε «αγοροκόριτσο»;
Ναι! Εκανα παρέα με αγόρια, έπαιζα ποδόσφαιρο, ασχολιόμουν μόνο με τον Παναθηναϊκό… μέχρι που γνώρισα τον άνδρα μου, στα 15 μου και λίγο με «ταρακούνησε»!
• Ως παιδί τι ονειρευόσουν να γίνεις όταν μεγαλώσεις;
Πάντα ονειρευόμουν να είμαι έξω, να μην χρειαστεί να κλειστώ σε έναν χώρο. Το τιμόνι το αγαπούσα από μικρή. Σκεφτόμουν τον εαυτό μου μέσα σε ένα φορτηγό, αλλά τότε δεν υπήρχαν ερεθίσματα. Δεν είχα δει ποτέ καμία γυναίκα να οδηγεί νταλίκα ή φορτηγό, δεν είχα τέτοιο πρότυπο.
• Πώς αισθάνεσαι που τα έχεις καταφέρει σε έναν ξεκάθαρα ανδροκρατούμενο χώρο;
Όταν αποφάσισα να ασχοληθώ με αυτή τη δουλειά είπα στον εαυτό μου ότι δεν μου επιτρέπεται σε καμία περίπτωση να πω «δεν μπορώ». Δεν υπάρχει δεν μπορώ, όταν θες, όλα τα μπορείς και όλα γίνονται.
• Σε έχουν αποδεχθεί ως «ίση» οι συνάδελφοί σου;
Πιστεύω ναι. Μπορεί να μην έχω τις ίδιες δυνατότητες από άποψη δύναμης, διότι εξυπακούεται ότι απαιτείται και δύναμη σε αυτή τη δουλειά, όμως στα υπόλοιπα θεωρώ ότι δεν υστερώ. Αν κάπου ζοριστώ, ζητάω τη βοήθειά τους.
• Εχεις δύο κοριτσάκια. Πώς θα σου φαινόταν αν σου έλεγαν είτε και τα δύο είτε το ένα, ότι θέλουν να ακολουθήσουν τη δουλειά της μαμάς;
Μακάρι να την έκαναν, μόνο όμως αν πραγματικά αγαπούν το επάγγελμα. Μόνο όταν αγαπάς το επάγγελμά σου, οποιοδήποτε επάγγελμα, το κάνεις καλά και είσαι καλά κι εσύ.
• Οι γυναίκες τι σου λένε;
Με ρωτάνε πώς μπορώ να κάνω αυτή τη δουλειά, πόσο δύσκολο είναι… Δεν έχω ακούσει καμία να μου πει «θέλω κι εγώ να κάνω αυτή τη δουλειά»!
• Υπάρχει κάτι που δεν έχεις κάνει σε αυτό το χώρο και θες να το κάνεις;
Ναι! Θέλω να πάω με τη νταλίκα στην Ευρώπη.
• Το μεγαλύτερο ταξίδι που έχεις κάνει;
Με το φορτηγό έχω φτάσει μέχρι Πελοπόννησο. Με το ΙΧ έχω οδηγήσει σε όλη την Ελλάδα.
