Με το πρώτο σημαντικό γεγονός για το 2016 να έχει ήδη καθοριστεί και να έχει ως σημείο αναφοράς την επίσκεψη του Μπάρακ Ομπάμα τον ερχόμενο Απρίλιο στο Βερολίνο και την συνάντησή του με την Άγκελα Μέρκελ- όπως ανακοινώθηκε αργά χθες το βράδυ ώρα Ελλάδας από τον Λευκό Οίκο- το ενδιαφέρον στρέφεται σε καίριας σημασίας ζητήματα τα οποία θα δούμε να αναδύονται από τους πρώτους κιόλας της νέας χρονιάς: την ελάφρυνση χρέους και την πολιτική σταθερότητα στην Ελλάδα.
Ελάφρυνση χρέους
Το ρεπορτάζ του TheToc λέει ότι οι εξελίξεις σχετικά με την πολυπόθητη ελάφρυνση χρέους που περιμένει η χώρα μας ήδη από το 2013 με τα χρονικά ορόσημα εκείνα των γερμανικών εκλογών και μετέπειτα των ευρωεκλογών να καταρρίπτονται το ένα μετά το άλλο, δίχως οι Ευρωπαίοι να έχει κάνουν μέχρι σήμερα πράξη την σχετική υπόσχεσή τους, θα καθυστερήσει κι άλλο. Και μάλιστα ίσως καθυστερήσει πολύ περισσότερο απ’ ό,τι κανείς μπορεί να φανταστεί καθώς στην υπόθεση πλέον αυτήν δεν περιπλέκονται μόνον οι απαιτήσεις του ΔΝΤ αλλά και οι εξελίξεις εντός του Ταμείου που έχουν να κάνουν με την δικαστική εμπλοκή της Κριστίν Λαγκάρντ με την Γαλλική Δικαιοσύνη για την υπόθεση Ταπί.
Αν τα πράγματα οδηγηθούν σε μία τέτοια κατεύθυνση που δεν θα επιτρέψουν στην Λαγκάρντ να επαναδιεκδικήσει το χρίσμα για την θέση της διευθύντριας στο Ταμείο ή ακόμα χειρότερα εξαναγκαστεί σε παραίτηση, τότε το βέβαιο είναι ότι θα “παγώσουν” και οι ενδεχομένως ευνοϊκές αποφάσεις σε σχέση με την χώρα μας. Ούτε το ίδιο το Ταμείο θα είναι σε θέση να αποφασίσει το μέλλον του στο ελληνικό πρόγραμμα αλλά ούτε ιδιαιτέρως οι Ευρωπαίοι θα πάρουν την παραμική απόφαση για το ελληνικό χρέος χωρίς να ξέρουν αν τελικά το Ταμείο θα παραμείνει δεσμευμένο για την συμμετοχή του στο ελληνικό πρόγραμμα, όπως είναι σήμερα επί Λαγκάρντ ασχέτως αν δημοσίως κάνει το δύσκολο και κρατάει αποστάσεις.
Η ενδεχόμενη ανάδειξη στην ηγεσία του Ταμείου ενός εκπροσώπου μίας αναπτυσσόμενης οικονομίας θα πυροδοτήσει εξελίξεις που θα αφορούν άμεσα τη χώρα μας, ειδικά μάλιστα από την στιγμή που η Ευρώπη ψάχνει με κάθε τρόπο να υπεκφύγει την αναγκαιότητας για μία νέα ελάφρυνση χρέους προς την Ελλάδα. Η υπόθεση Ταπί στη Γαλλία ενδεχομένως να βάλει το Ταμείο σε μία νέα περιπέτεια που ηθελημένα ή μη θα επηρεάσει το χρονοδιάγραμμα διαμόρφωσης των αποφάσεων για το μείζον ζήτημα που καίει αυτήν την στιγμή την χώρα μας, που είναι το χρέος.
Πολιτική σταθερότητα
Το θέμα της κυβερνητικής σταθερότητας είναι αλληλένδετο με το προηγούμενο, εκείνο του χρέους. Οι δανειστές δεν κρύβουν σε ιδιωτικούς κύκλους αν όχι την επιθυμία τους σίγουρα την προσδοκία τους για την διασφάλιση της πολιτικής σταθερότητας στην χώρα που τα επόμενα δύο χρόνια θα εφαρμόσει το τρίτο Μνημόνιο που υπέγραψε ο Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ.
Το θέμα όμως είναι ότι Βρυξέλλες, Βερολίνο, Φρανκφούρτη και Ουάσινγκτον δεν έχουν εμπιστοσύνη ούτε στον Τσίπρα ούτε στον ΣΥΡΙΖΑ αφενός ότι θα το εφαρμόσει και αφετέρου ότι η σημερινή ισχνή κυβερνητική πλειοψηφία θα είναι ικανή να περάσει χωρίς το ρίσκο της κατάρρευσης επώδυνα μέτρα που επιμόνως ζητάει και θα συνεχίσει μέχρι τέλους να ζητάει το ΔΝΤ και η Ευρώπη πιέζοντας με τον τρόπο τους κι αυτοί στα άκρα την ήδη εύθραυστη κυβερνητική σταθερότητα, την αναγκαιότητα όμως της οποίας επικαλούνται.
Εκτιμάται ότι τους πρώτους μήνες του 2016 θα εκδηλωθούν με επιτακτικότερο τρόπο οι προσπάθειες από τα κέντρα λήψης αποφάσεων του εξωτερικού ώστε να διαμορφωθεί εκείνο το πολιτικό τοπίο που θα τους δίνει τα εχχέγυα ότι μία τυχόν νέα πολιτική αλλαγή δεν θα φέρει τα πάνω κάτω, όπως έγινε τον περασμένο Ιανουάριο του 2015. Το ρεπορτάζ του Thetoc λέει ότι είναι σχεδόν απίθανο μία τυχόν ελάφρυνση χρέος προς την Ελλάδα να δοθεί χωρίς τον όρο να εγγυθούν τα κόμματα του ευρωπαϊκού τόξου στην Ελλάδα την πολιτική σταθερότητα.
Πιθανόν αυτή η ελάφρυνση χρέος- εφόσον τελικά δοθεί στην ώρα της- να αποτελέσει το πρόσχημα για την οικουμενική κυβέρνηση που πολλοί προεξοφλούν ότι θα έρθει στην Ελλάδα για να εφαρμόσει αυτήν την συμφωνία του χρέους, κατά τρόπο αντίστοιχο της κυβέρνησης Πααπδήμου το 2011, η οποία θυμίζουμε ότι συγκροτήθηκε για τον λόγο της υλοποίησης της συμφωνίας του PSI. Φυσικά αυτήν την φορά μία νέα τέτοιου τύπου οικουμενική κυβέρνηση θα έχει ένα βίο ζωής όχι μόνο μερικών μηνών, όπως η κυβέρνηση Παπαδήμου, κάτι το οποίο τότε συνέβη εξαιτίας της επιμονής της ΝΔ για εκλογές στον αντίποδα της επιθυμίας για παράταση του βίου της που ζητούσαν ΔΝΤ και Βρυξέλλες.
Ο ρόλος των ΗΠΑ
Η συνάντηση Ομπάμα-Μέρκελ στο Βερολίνο τον ερχόμενο Απρίλιο δεν γίνεται να μην έχει στο πιάτο και τις εξελίξεις στην Ευρωζώνη. Η Αμερική θέλει να μπορέσει η Ελλάδα να ανακάμψει γρήγορα με τρόπο που να μην τραυματίζεται άλλο η ήδη ασθμαίνουσα ελληνική οικονομία. Ωστόσο η αμερικανική αντίληψη για ήπια δημοσιονομική προσαρμογή έχει προσκρούσει κατ’ επανάληψη στον “γερμανικό τοίχο”. Έτσι η Αμερική πιέζει προς άλλες παράπλευρες κατευθύνσεις προς όφελος της Ελλάδας: να υπάρξει ελάφρυνση του χρέους της Ελλάδας από τους Ευρωπαίους, να παραμείνει το ΔΝΤ με κομβικό ρόλο στο ελληνικό πρόγραμμα, να διασφαλιστεί η προώθηση των μεταρρυθμίσεων στην χώρα μέσα από ευρύτερες πολιτικές συναινέσεις για κυβερνητική σταθερότητα. Και για τα τρία αυτά σημεία, θα δούμε την Αμερική να συνεχίζει την πίεση προς την Ευρώπη και η συνάντηση Ομπάμα-Μέρκελ εκτιμάται ότι θα είναι κομβικής σημασίας προς την κατεύθυνση αυτή.
thetoc.gr
