Στον Περιφερειάρχη Νοτίου Αιγαίου Γιώργο Χατζημάρκο χρωστάω αρκετούς καφέδες. Οσους με έχει κεράσει ο ίδιος στο φιλόξενο γραφείο του στις συνεντεύξεις, μάλλον συζητήσεις είναι η καλύτερη απόδοση, με τις οποίες με έχει τιμήσει. Στο κλείσιμο του 2022, του υπενθύμισα το καθιερωμένο πλέον ραντεβού μας και με πολλή ευγένεια μου απάντησε ότι ποτέ δεν έχει πει όχι σε μια καλή συζήτηση με καλή παρέα. Αλλά όχι συνέντευξη, μου τόνισε. Σε μια συζήτηση, οι συμμετέχοντες λειτουργούν πιο αυθόρμητα όπως μου εξήγησε.
Ομολογώ ότι και εγώ απολαμβάνω πλέον περισσότερο την συζήτηση από την τυπική συνέντευξη και βέβαια σε αυτό οφείλω να προσθέσω ότι συμβάλλει καθοριστικά η οξυδέρκεια του συνομιλητή και ο Γιώργος Χατζημάρκος είναι ένας συνομιλητής που κρατά πάντα ζωντανή μια συζήτηση.
Είμαστε λοιπόν ξανά στο γραφείο του Περιφερειάρχη Γιώργου Χατζημάρκου όπου οι πρώτες κινήσεις είναι οι ίδιες με αυτές που προηγήθηκαν των προηγούμενων συζητήσεων μας. Δίνει στην διεύθυντρια του γραφείου του τα δύο κινητά τηλέφωνά του και ζητά να μας ετοιμάσουν καφέ και να φροντίσουν να μην μας ενοχλήσει κανείς, παρά μόνον αν είναι κάτι πολύ επείγον.
Τον παρακολουθώ χρόνια στις συχνές Συνεντεύξεις Τύπου που παραχωρεί στους δημοσιογράφους και μου έχει κάνει εντύπωση ότι πάντοτε κλείνει με την ίδια επισήμανση. ‘’Μπορείτε να με ρωτήσετε για οποιοδήποτε θέμα επιθυμείτε, χωρίς κανένα απολύτως περιορισμό’’, λέει σε κάθε Συνέντευξη Τύπου και ανεξαρτήτως των θεμάτων για τα οποία εκείνος μόλις μίλησε.
Αυτή την άνεση απολαμβάνουν οι συνομιλητές του Περιφερειάρχη και φυσικά αυτό δημιουργεί και το περιβάλλον μιας ουσιαστικής συζήτησης.
Μπαίνοντας στο γραφείο του Περιφερειάρχη, με βασάνιζε η σκέψη ότι έχω την χαρά πολλών πολιτικών συζητήσεων με τον Περιφερειάρχη και μπαίνοντας σε μια χρονιά που περιλαμβάνει εκλογές, ξέρω ότι θα έχουμε τη δυνατότητα να μιλήσουμε για πολιτική, διεξοδικά. ‘Ηταν πειρασμός για εμένα να μιλήσω με τον άνθρωπο και για τον άνθρωπο Περιφερειάρχη. Τήρησε την δέσμευσή του και νομίζω ότι προέκυψε μια διαφορετική συζήτηση.
Δ.Α.: Κύριε Περιφερειάρχη, σας ευχαριστώ για την φιλοξενία και την ευκαιρία να έχουμε ξανά μια συζήτηση για την «Δημοκρατική της Ρόδου».
ΓΧ: Κύριε Αθανασίου, νομίζω ότι σας κέρδισε ο καφές μας. Σε κάθε περίπτωση, εγώ σας ευχαριστώ για την ευκαιρία που μου δίνετε να απευθυνθώ στους αναγνώστες σας και στους συμπολίτες μας.
ΔΑ: Χρόνια παρατηρώ, σε κάθε δική σας Συνέντευξη Τύπου, να επαναλαμβάνετε ότι επιτρέπονται όλες οι ερωτήσεις και για οποιοδήποτε θέμα επιθυμούν οι δημοσιογράφοι. Ισχύει και στη σημερινή συζήτηση μας;
ΓΧ: Στην δική μας πολιτική, κύριε Αθανασίου, δεν υπάρχουν ούτε σκοτεινές γωνίες ούτε βέβαια μυστική διπλωματία.
ΔΑ: Ωραία λοιπόν, γιατί σήμερα αποφάσισα να μην σας ρωτήσω μόνο για έργα, χρηματοδοτήσεις, προκλήσεις, Τουρισμό, πρωτιές κτλ αλλά και για την προσωπική σας ζωή.
ΓΧ: Κύριε Αθανασίου, μήπως ήρθατε σε λάθος γραφείο; (γελά)
ΔΑ: Στο σωστό γραφείο ήρθα, αλλά όχι για να καλύψω μόνο πολιτικά θέματα. Θα έχουμε όλο τον χρόνο που υποδεχόμαστε σε λίγο, το 2023, να μιλάμε για πολιτική αφού είναι μια χρονιά που θα έχει συνεχείς εκλογικές αναμετρήσεις και σε όλα τα επίπεδα. Εθνικές εκλογές, πιθανότατα μάλιστα δύο γύρων αλλά και αυτοδιοικητικές εκλογές. Σήμερα λοιπόν ήθελα με την άδειά σας να μιλήσουμε και για εσάς.
ΓΧ: Κύριε Αθανασίου, μου αρέσει να μιλάω για πολιτική, την αγαπώ την πολιτική και μου φαίνεται λίγο περίεργο αυτό που έχετε στο μυαλό σας, αλλά τηρώ τον λόγο μου και ισχύει ότι εσείς κάνετε τις ερωτήσεις.
ΔΑ: Θέλω να ξεκινήσω από την σχολική περίοδο. Σε ποιο δημοτικό σχολείο πήγατε;
ΓΧ: Στην Αμαράντειο, στο Νιοχώρι. Εκεί έμενε και η γιαγιά μου η Σοφία με τον παππού μου τον Γιώργο, στο σπίτι των οποίων πήγαινα πάντα μετά το σχολείο μέχρι να τελειώσουν την δουλειά οι γονείς μου και να έρθουν να με πάρουν.
ΔΑ: Πως ήταν τότε το Νιοχώρι;
ΓΧ: Γειτονιά με όλη την σημασία της λέξης. Παιχνίδι έξω με τα παιδιά, στα ελεύθερα οικόπεδα που τότε ακόμα υπήρχαν, πολύ ποδόσφαιρο και βόλτες στην Ψαροπούλα που τότε ξεκινούσε να γίνεται μια τουριστική παραλία.
ΔΑ: Τι θυμάστε να σας έχει κάνει περισσότερη εντύπωση;
ΓΧ: Ήταν η εποχή που οι ξενοδοχειακές μονάδες της Ρόδου ήταν λίγες και δεν μπορούσαν να καλύψουν την ζήτηση. Ήταν λοιπόν σύνηθες, να νοικιάζουν επισκέπτες του νησιού, δωμάτια μέσα στα σπίτια των οικογενειών που έμεναν στο Νιοχώρι και να μένουν μαζί τους.
ΔΑ: Η αρχή δηλαδή του σύγχρονου rbnb;
ΓΧ: Ναι, σωστά, αλλά με την οικογένεια-ιδιοκτήτρια του σπιτιού να μένει αυτή μέσα μαζί με τον επισκέπτη. Απίστευτο ακούγεται σήμερα, αλλά τότε εθεωρείτο και ήταν φιλοξενία. Νομίζω η επιτομή της φιλοξενίας.
ΔΑ: Ακούγεται τόσο παράξενο. Σε ποια χρονική περίοδο αναφέρεστε ;
ΓΧ: Δεκαετία ’70. Αυτό πρέπει να το γράψεις ; (γελά)
ΔΑ: Και η Αμαράντειος;
ΓΧ: Υπέροχο μικρό σχολείο. Ένα νεοκλασικό με μεγάλη αυλή γεμάτη ζωντάνια.
ΔΑ: Γυμνάσιο και Λύκειο;
ΓΧ: Γυμνάσιο στο Βενετόκλειο και Λύκειο στο Καζούλειο.
ΔΑ: Καλός μαθητής;
ΓΧ: Στα μαθήματα ναι (γελά)
ΔΑ: Μόνο στα μαθήματα, όχι στη διαγωγή;
ΓΧ: Λιγότερο εκεί.
ΔΑ: Ελεύθερος χρόνος ;
ΓΧ: Βόλτες, μπάσκετ, μουσική και κινηματογράφος. Δυστυχώς, δεν είχαμε πολύ ελεύθερο χρόνο γιατί τα φροντιστήρια μετά το σχολείο μας έκλεβαν πολύ ενέργεια. Πάντως, υπέροχα χρόνια σε μια Ρόδο πολύ ανθρώπινη, ασφαλή και με πολλές επιλογές.
ΔΑ: Τα καλοκαίρια πως ήταν;
ΓΧ: Πανέμορφα. Για εμένα πρέπει να σας πω, τα καλοκαίρια ήταν πάντα περίοδος δουλειάς. Δούλευα απο μικρός. Κάθε καλοκαίρι και σε άλλη δουλειά. Ο πατέρας μου βλέπετε, πίστευε ότι έπρεπε να αποκτήσω νωρίς κουλτούρα δουλειάς και μου έκανε αυτό το δώρο για το οποίο σήμερα τον ευγνωμονώ.
ΔΑ: Στην οικογενειακή επιχείρηση δουλεύατε τα καλοκαίρια;
ΓΧ: Οχι. Και αυτό είναι το παράδοξο. Δούλεψα σε πολλούς άλλους εργοδότες, προκειμένου να μάθω να είμαι συνεπής, όπως έλεγε ο πατέρας μου.
ΔΑ: Φοιτητική ζωή;
ΓΧ: Στην Αθήνα, στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο. Επίσης πολύ ενδιαφέροντα χρόνια τότε. Εντονα πολιτικοποιημένη η φοιτητική ζωή και ακραία ενδιαφέρουσα η κοινωνική ζωή.
ΔΑ: Γιατί ‘’ακραία ενδιαφέρουσα η κοινωνική ζωή”;
ΓΧ: Γιατί, σε σχέση με το σήμερα δεν υπήρχαν τα περίφημα social media.
ΔΑ: Πόσο σημαντική διαφορά είναι αυτή;
ΓΧ: Τεράστια. Δεν υπήρχε τότε η εικονική πραγματικότητα που σήμερα δημιουργούν τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Ο καθένας ζούσε το παρόν χωρίς φίλτρο ή προφίλ. Ήξερες όσα ζούσες, δεν υπήρχε ο μανδύας της σκηνοθεσίας. Βλέπω τεράστια αλλαγή σε σχέση με την εποχή μας, λόγω ακριβώς της τεχνολογίας. Λυπάμαι που το λέω αλλά πιστεύω ότι η τεχνολογία έχει αλλοιώσει ακόμα και τις ανθρώπινες σχέσεις.
ΔΑ: Ήσασταν πολιτικοποιημένος στα φοιτητικά σας χρόνια;
ΓΧ: Πολιτικοποιημένος, Ναι. Κομματικός, Όχι. Με την έννοια οτι με ενδιέφερε και η πολιτική ζωή και τα κοινά αλλά δεν ήμουν ενταγμένος σε κάποια κομματική οργάνωση. Μου άρεσε να διατηρώ την αυτονομία μου.
ΔΑ: Στρατό που υπηρετήσατε;
ΓΧ: Στο Σώμα του Μηχανικού. Ναύπλιο, Λουτράκι και μετά Ρόδο από όπου και απολύθηκα.
ΔΑ: Αναμνήσεις από τον Στρατό;
ΓΧ: Πολύ ωραίες, γιατί είχα την εξαιρετική τύχη να έχω διοικητές όπου πήγαινα που ήταν συμφοιτητές μου στο Πολυτεχνείο!
ΔΑ: Συμφοιτητές; Πως γίνεται αυτό;
ΓΧ: Κοίταξε, έδινε τότε τη δυνατότητα ο Ελληνικός Στρατός σε μικρό αριθμό μόνιμων Αξιωματικών να σπουδάσουν Μηχανικοί και έτσι είχαμε συμφοιτητές κάποιους αξιωματικούς των Ενόπλων Δυνάμεων και συγκεκριμένα του Σώματος του Μηχανικού, που έτυχε μετά να βρω στον δρόμο μου ως Διοικητές.
ΔΑ: Με την σύζυγό σας τότε γνωριστήκατε;
ΓΧ: Ναι. Με την Τάση γνωριστήκαμε το 1992, ήταν και εκείνη φοιτήτρια τότε, και από τότε είμαστε μαζί. Παντρευτήκαμε το 1996.
ΔΑ: Εχουμε διαβάσει σε κάποια ανάρτηση σας στις εκλογές του 2019, να την αποκαλείτε Στρατηγό.
ΓΧ: Οχι, Στρατηγό σκέτο. Στρατηγό της Νίκης. (γελά)
ΔΑ: Τι σημαίνει αυτό;
ΓΧ: Σημαίνει ότι για να αφοσιωθείς στην πολιτική, με τον τρόπο που εγώ το κάνω, πρέπει να έχεις πολύ γερές πλάτες στην οικογένεια σου. Και εγώ ευτύχησα να έχω την στήριξη αυτή που μου επέτρεψε να αφοσιωθώ ολοκληρωτικά σε αυτό που κάνω.
ΔΑ: Τι σημαίνει αφοσίωση;
ΓΧ: Αφοσίωση σημαίνει να μην έχεις προσωπική ζωή, να μην έχεις ελεύθερο χρόνο, να έχεις χάσει την συχνή επαφή με τους φίλους σου, να έχεις ξεχάσει τα χόμπι σου.
ΔΑ: Τα παιδιά σας πως το αντιμετωπίζουν όλο αυτό;
ΓΧ: Όταν ήταν μικρά αντιδρούσαν, δεν τους άρεσε καθόλου και βέβαια πρέπει να σας πω πως δεν είχαν και άδικο. Γιατί πλήρωσαν και εκείνα μέρος από το συνολικό τίμημα. Τώρα, που είναι φοιτητές καταλαβαίνουν και αυτά τον κόσμο τους καλύτερα και έχει πολύ ενδιαφέρον και για εμένα η συζήτηση μαζί τους.
ΔΑ: Θέλουν να ξέρουν πως λειτουργεί η πολιτική ή πως παίρνετε την κάθε απόφαση;
ΓΧ: Μόνο να ξέρουν; Η πιο σκληρή αντιπολίτευση που μπορείς να φανταστείς είναι μέσα στο σπίτι μου (γελά)
ΔΑ: Σας κάνουν κριτική δηλαδή ;
ΓΧ: Δεν κάνω παράπονο, είναι ζωντανοί νέοι άνθρωποι και έτσι πρέπει να είναι όλοι οι νέοι. Η αμφισβήτηση υπήρξε δύναμη προόδου στην πορεία της ανθρωπότητας. Χαίρομαι που έχω τα επιχειρήματα να στέκομαι στην συζήτηση υπερασπιζόμενος τις επιλογές μου.
ΔΑ: Πάντα;
ΓΧ: Αυτή λοιπόν είναι ωραία ερώτηση. Η ειλικρινής απάντηση είναι όχι και δεν θα μπορούσε να είναι αλλιώς. Ούτε είμαι αυτός που θα πω ότι δεν έχω κάνει κανένα λάθος.
ΔΑ: Τα μετράτε τα λάθη;
ΓΧ: Και σε αυτή την ερώτηση η απάντηση έχει δύο σκέλη. Πρώτον, πρέπει να καταλάβεις πότε μια απόφαση σου είναι λάθος. Μην νομίζεις ότι αυτό είναι εύκολο. Δεύτερον, όταν πια καταλάβεις ότι μια απόφαση είναι λάθος πρέπει να σχεδιάσεις σωστά την θεραπεία στα αποτελέσματα που αυτή δημιούργησε.
ΔΑ: Δεν μου απαντήσατε, τα μετράτε;
ΓΧ: Σου απάντησα. Ναι, φυσικά τα μετράω. Και πρέπει να σου πω ότι είναι περισσότερα από αυτά που μου καταμαρτυρούν οι αντίπαλοι (γελά)
ΔΑ: Αυτό είναι ένα άλλο ενδιαφέρον θέμα. Η σχέση σας με τους αντιπάλους σας. Λέγεται ότι είστε πολύ σκληρός.
ΓΧ: Λέγεται, από τους ίδιους (γελά). Σκληρός στο ψέμα, στην παραπληροφόρηση, στις προσωπικές επιθέσεις, στην συκοφαντία. Σε αυτό το πολιτικό μοντέλο δεν μπορείς να είσαι εύκολος στόχος γιατί η επιδίωξη όσων καταφεύγουν σε αυτές τις μεθόδους δεν είναι μόνο το πρόσκαιρο πλήγμα σε αυτόν που επιτίθενται αλλά είναι πολύ βαθύτερο. Να κάνουν την πολιτική ζωή έναν στίβο λάσπης που θα κρατήσει μακριά κάθε υγιές στοιχείο της κοινωνίας.
ΔΑ: Βαρύ αυτό που λέτε.
ΓΧ: Χειρότερο είναι αυτό που επιδιώκουν να πετύχουν αυτοί, οι λαθρεπιβάτες της πολιτικής όπως εγώ τους αποκαλώ. Έχω μάθει στην σύγκρουση με πολιτικό περιεχόμενο. Στην σύγκριση προτάσεων, απόψεων και ιδεολογιών. Αυτό είναι πολιτική. Να βγεις μπροστά με ένα άλλο σχέδιο και να παλέψεις να πείσεις για την ορθότητα της διαδρομής που εσύ προτείνεις. Όχι να δηλητηριάζεις την πολιτική ζωή και την ψυχή των πολιτών με τα συμπλέγματά σου.
ΔΑ: Μου φέρατε τη συζήτηση στην σημερινή πολιτική περίοδο. Θα μείνω λίγο σε αυτή αλλά θα ξαναγυρίσω, όποτε μου το επιτρέψετε σε πιο προσωπικό επίπεδο.
ΓΧ: Είπαμε, εσείς κάνετε τις ερωτήσεις.
ΔΑ: Φοβηθήκατε ποτέ;
ΓΧ: Πολλές φορές.
ΔΑ: Στην πολιτική εννοώ. Πότε φοβηθήκατε περισσότερο;
ΓΧ: Στην έναρξη της πανδημίας, τον Μάρτιο του 2020. Απίστευτες οι καταστάσεις που κληθήκαμε να αντιμετωπίσουμε. Και μας έλειπαν πολλές απαντήσεις στα εκατοντάδες ερωτήματα που είχαμε.
ΔΑ: Ποιο ήταν το κυριότερο στοιχείο που λειτούργησε ως οδηγός τότε;
ΓΧ: Το ένστικτο. Έβλεπες έναν ολόκληρο πλανήτη ακινητοποιημένο και έψαχνες να βρεις το πετυχημένο μοντέλο διαχείρισης, διεθνώς, αλλά έβρισκες θετικά και αρνητικά σε κάθε μοντέλο κάθε χώρας που μελετούσες.
ΔΑ: Σας πιστώνει όμως η κοινωνία τα αντανακλαστικά που επιδείξατε εκείνη την περίοδο.
ΓΧ: Εγώ θα σας πω ότι δουλέψαμε πολύ σκληρά, με γνώμονα να θωρακίσουμε τα νησιά μας στο ανθρωπίνως δυνατό. Ξεκινώντας από την ενίσχυση των δομών υγείας, κάτι που πράξαμε και λειτούργησε με τρόπο καθοριστικό στην πορεία εξόδου.
ΔΑ: Κλάψατε ποτέ;
ΓΧ: Στην πολιτική, μόνο από συγκίνηση (γελά).
ΔΑ: Αυτό που επίσης σας πιστώνει η κοινωνία, είναι την αποτελεσματικότητα ως πρός την παραγωγή έργων.
ΓΧ: Είναι αλήθεια κύριε Αθανασίου ότι δώσαμε μεγάλη μάχη να σχεδιάσουμε, να χρηματοδοτήσουμε και να υλοποιήσουμε εκατοντάδες έργα και σε όλα τα νησιά μας. Όμως, μια αλήθεια που πρέπει να πούμε δημόσια είναι ότι δεν ήταν η πρώτη προτεραιότητά μας. Και δεν έπρεπε να είναι η πρώτη προτεραιότητ μας.
ΔΑ: Γιατί το λέτε αυτό; Είναι εντυπωσιακό όταν το λέτε και ακόμα πιο εντυπωσιακό όταν την ώρα που το λέτε η κοινωνία, επαναλαμβάνω, σας πιστώνει αποτελεσματικότητα ως πρός την παραγωγή έργων. Ποια ήταν η πρώτη προτεραιότητα σας και σε ποια σειρά τέλος πάντων ήταν τα δημόσια έργα;
ΓΧ: Η κάθε εποχή με τις καταστάσεις που την συνοδεύουν, ορίζει κύριε Αθανασίου τις προτεραιότητες. Όταν είσαι μέσα στην πιο σκληρή δημοσιονομική κρίση που γνώρισες ποτέ και αμέσως μετά περνάς σε κρίση πανδημίας, είναι δυνατόν εσύ να έχεις πρώτη προτεραιότητα τις υποδομές; Αυτό θα ήταν απαράδεκτο και ανιστόρητο. Η οικονομία και η κοινωνική συνοχή είναι οι προτεραιότητες που καθορίζονται σκληρά από τις καταστάσεις.
ΔΑ: Εχετε μιλήσει, αλήθεια, πολλές φορές για την επένδυση στην κοινωνική συνοχή.
ΓΧ: Στον άνθρωπο κύριε Αθανασίου. Και εκεί οδηγούνται και οι περισσότεροι οικονομικοί πόροι μας.
Γιατί καμία αξία δεν έχει κάποιο έργο σε μια άρρωστη κοινωνία. Όπως καμία αξία επίσης δεν θα είχε κανένα έργο αν είχε καταρρεύσει η οικονομία μας.
ΔΑ: Ετσι όπως το βάζετε, δεν μπορώ παρά να συμφωνήσω. Αλλά γιατί αυτό δεν το βλέπει με τον ίδιο τρόπο ο κόσμος;
ΓΧ: Γιατί η κοινωνία θεωρεί, εφαλμένα, δεδομένη την καλή πορεία της οικονομίας και την ύπαρξη κοινωνικού κράτους.
ΔΑ: Ποιός φταίει για αυτό ;
ΓΧ: Οι πολιτικοί. Γιατί δεν εξηγούν τα πράγματα με την ακρίβεια που απαιτείται. Γιατί συχνά φοβούνται να περιγράψουν τους κινδύνους σε όλη την έκτασή τους.
ΔΑ: Η οικονομία μας όμως εξαρτάται σχεδόν αποκλειστικά απο την πορεία του Τουρισμού.
ΓΧ: Οχι σχεδόν. Εξαρτάται αποκλειστικά απο την πορεία του Τουρισμού. Δεν κινδύνευσε κύριε Αθανασίου ο Τουρισμός τα τελευταία χρόνια;
ΔΑ: Σίγουρα και πολύ.
ΓΧ: Και πως βγήκε από τον κίνδυνο, στον αυτόματο πιλότο;
ΔΑ: Εσείς κάνετε τις ερωτήσεις η εγώ;
ΓΧ: Εσείς (γελά). Βγήκε λοιπόν μέσω της εφαρμογής ενός πολύ συνεκτικού σχεδίου που είχε ως προϋπόθεση και την λήψη πολύ τολμηρών αποφάσεων. Στο ρεκόρ του 2022 φτάσαμε μόνο μετά και μέσα απο τις πολύ δύσκολες αποφάσεις που πήραμε το 2020. Γιατί, αυτό απολαύσαμε το 2022. Το μερίδιο αγοράς και την εμπιστοσύνη που κερδίσαμε το ᾽20 και ᾽21.
ΔΑ: Το λέτε επίμονα αυτό.
ΓΧ: Ναί, γιατί πρέπει να εκπαιδεύσουμε την κοινωνία στην αλήθεια και στο ότι δεν υπάρχει πλέον τίποτα δεδομένο. Αυτό μας δίδαξαν τα τελευταία χρόνια της παγκόσμιας ιστορίας. Χρειάζεται αγώνας για κάθε βήμα και κάθε πόντο ανόδου. Και εμείς πετύχαμε άλμα ανόδου και όχι μόνο πόντους.
ΔΑ: Οφείλω να δηλώσω ότι στις μετρήσεις καταγράφετε η εμπιστοσύνη που έχει η κοινωνία στο πρόσωπο σας ως διαχειριστή κρίσεων.
ΓΧ: Μνημόνια, προσφυγικό, πανδημία, φυσικές καταστροφές, ενεργειακό και ο Θεός ξέρει τι μας επιφυλάσσει ακόμα το μέλλον.
ΔΑ: Φοβάστε για κάτι χειρότερο;
ΓΧ: Είμαι έτοιμος και νομίζω και επαρκώς εκπαιδευμένος (γελά) πια σε κρίσεις. Οπως είμαι έτοιμος και στο να αγωνίζομαι να μετατραπεί σε ευκαιρία η κάθε κρίση κύριε Αθανασίου. Γιατί, έτσι βγήκαν τα νησιά μας μπροστά και απο νησιά άγονης γραμμής, όπως τα έλεγαν κάποτε, πέρασαν στην πρώτη γραμμή του παγκόσμιου ενδιαφέροντος στην καινοτομία και στην αειφορία. Γιατί, έτσι πέτυχαν τα νησιά μας το υψηλότερο επίπεδο οικονομίας που είχαν ποτέ, γιατί έτσι βγήκαμε απο την μιζέρια της υποχρηματοδότησης, γιατί έτσι περάσαμε στον σχεδιασμό του Αύριο σε αντίθεση με την μοιρολατρική πολιτική του όσα φέρει ο καιρός. Γιατί, έτσι στεκόμαστε σήμερα όρθιοι εν μέσω μιας πρωτοφανούς παγκόσμιας καταιγίδας.
ΔΑ: Χειμαρρώδης και με πάθος.
ΓΧ: Ναι, με πάθος πρέπει να πολιτεύεσαι κύριε Αθανασίου. Με το πάθος του πρωταθλητή. Και όχι με την κακομοιριά του δήθεν αδικημένου.
ΔΑ: Τώρα που ζεσταίνει πολιτικά η συζήτηση, πέρασε η ώρα και καταλαβαίνω οτι κάπου εδώ τελειώνει και ο χρόνος μας. Λυπάμαι γιατί είχα πολλές ερωτήσεις, που δεν πρόλαβα.
ΓΧ: Νέος είστε και εμείς θα συνεχίσουμε να προσφέρουμε καλό εσπρέσσο (γελά)
ΔΑ: Δυό τελευταίες ερωτήσεις.
Αγαπημένος μουσικός της νιότης σας;
ΓΧ: Tom Waits
ΔΑ: Αγαπημένος συγγραφέας της νιότης σας;
ΓΧ: Κορνήλιος Καστοριάδης
ΔΑ: Κορνήλιος Καστοριάδης, αγαπημένος συγγραφέας πολιτικού του συντηρητικού χώρου;
ΓΧ: Δύο παρατηρήσεις σε αυτό που είπατε. Πρώτον, θέλετε να μου δείξετε τους προοδευτικούς πολιτικούς με παραδείγματα της προοδευτικότητας τους στην πράξη και όχι στα λόγια; Δεύτερον, με ρωτήσατε για την περίοδο της νιότης μου (γελα)
ΔΑ: Ευχές;
ΓΧ: Υγεία και Καλές Ειδήσεις για όλο τον κόσμο.
Ευχισμένος ο καινούργιος χρόνος.
ΔΑ: Ο πήχης ;
ΓΧ: Κύριε Αθανασίου, ο πήχης στο Νότιο Αιγαίο έχει πλέον μπεί στο να κάνουμε το αδύνατο δυνατό.
