Απολύονται οι συμβασιούχοι των πρώην ΔΕΥΑ Ιαλυσού και Αρχαγγέλου!

Ο επίλογος μιας πολιτικής απάτης, που παίχτηκε σε διάφορα επεισόδια εις βάρος 67 συμβασιούχων της πρώην ΔΕΥΑ Ιαλυσού κι ακόμη 5 του Αρχαγγέλου από την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, που υποσχέθηκε την εργασιακή τους τακτοποίηση με δύο διατάξεις σε νομοσχέδια του Υπουργείου Εσωτερικών, οι οποίες ήταν ανεφάρμοστες, γράφτηκε χθες μετά την ενημέρωση της νέας διοίκησης της ΔΕΥΑ Ρόδου, ότι το VII Tμήμα του Ελεγκτικού Συνεδρίου απέρριψε την αίτησή της για την ανάκληση της υπ’ αριθμ. 177/2019 Πράξης του Κλιμακίου Προληπτικού Ελέγχου Δαπανών στο VII Τμήμα, με την οποία δεν θεωρήθηκαν 5 χρηματικά εντάλματα πληρωμής προς εργαζόμενους, με το αιτιολογικό ότι δεν συνέτρεχαν οι προϋποθέσεις εφαρμογής του άρθρου 13 του ν. 4483/2017 όπως αντικαταστάθηκε από τότε που ίσχυσε από το άρθρο 108 του ν. 4583/2018.
Το Ελεγκτικό Συνέδριο δεν έκρινε ειδικότερα πλήρη και την τελευταία τροπολογία του ΣΥΡΙΖΑ με την οποία επιδιώχθηκε οριστική λύση στην εκκρεμότητα των συμβασιούχων των ΔΕΥΑ Ιαλυσού και Αρχαγγέλου.
Με πράξη που είχε εκδώσει ο αναπληρωτής επίτροπος του Ελεγκτικού Συνεδρίου στα Δωδεκάνησα επέστρεψαν αθεώρητα στην ΔΕΥΑ Ρόδου τα εντάλματα πληρωμής των μισθών 67 συμβασιούχων της πρώην ΔΕΥΑ Ιαλυσού κι ακόμη 5 του Αρχαγγέλου, μετά από απόφαση του VII Κλιμακίου Προληπτικού Ελέγχου Δαπανών, που έκρινε αρνητικά επί της νομιμότητας επαναπρόσληψής τους.
Οι συμβασιούχοι, όπως έγραψε η “δημοκρατική”, επαναπροσελήφθησαν με επίκληση διατάξεως, που συμπεριελήφθη στο νομοσχέδιο “σκούπα” του Υπουργείου Εσωτερικών, που αφορά μόνο συμβασιούχους, που πληρούν τα κριτήρια του νόμου για την μετατροπή των συμβάσεών τους σε αορίστου χρόνου και δεν βρίσκει εφαρμογή στην συντριπτική τους πλειοψηφία.
Εκτοτε για την πληρωμή των μισθών τους αναγκάζονται να προσφεύγουν ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Ρόδου και να εκδίδουν διαταγές πληρωμής εις βάρος της επιχείρησης.
Η Δημοτική Επιχείρηση ήταν αισιόδοξη για την επιτυχή έκβαση της προσφυγής της ενώπιον του VII Τμήματος.
Το έτος 2017 μετά την ψήφιση της διάταξης του νόμου, επανήλθαν στην υπηρεσία, υποβάλλοντας τις προβλεπόμενες από το άρθρο 13 ν. 4483/2017 αιτήσεις εντός της αποκλειστικής προθεσμίας των 2 μηνών.
Σε αυτές ανέφεραν το πραγματικό γεγονός της εργασίας τους, με σχέση χαρακτηριζόμενη, ως αορίστου χρόνου κατά τον χρόνο συγχώνευσης των κατά περίπτωση ΔΕΥΑ και ζητούσαν σε εφαρμογή της διάταξης, την κατάταξή τους σε θέσεις εργασίας αορίστου χρόνου.
Το διοικητικό συμβούλιο της εταιρίας, αποδέχθηκε τις αιτήσεις, κατατάσσοντάς τους στις προβλεπόμενες θέσεις εργασίας. Μετά την παραπομπή δε του χρηματικού εντάλματος στο αρμόδιο Κλιμάκιο, από τον Επίτροπο εκδόθηκε η προσβαλλόμενη πράξη.
Η μετέπειτα τροπολογία του άρθρου 13 ν.4483/2017 με το άρθρο 108 ν. 4583/2018 σκοπό είχε «…..στην άρση κάθε αμφισβήτησης, ώστε να μην υπάρξει προσωπικό το οποίο ασκεί πραγματική εργασία, να καλύπτει πάγιες και διαρκείς ανάγκες, και να εξαιρεθεί από την εν λόγω ρύθμιση για τους προαναφερθέντες λόγους.
Παράλληλα, η προτεινόμενη τροπολογία είναι σύμφωνη με τη γνωμάτευση 194/2013 του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους, από τότε που ίσχυσε, προκειμένου να μην υπάρξει δυνατότητα εξαίρεσης προσωπικού με πραγματική σχέση εργασίας με τις εν λόγω επιχειρήσεις» (Αιτιολογική έκθεση άρθρου 108 ν. 4583/2018).
Η δε συμπλήρωση με τις διατάξεις του άρθρου 259 ν. 4610/2019 «υποκαθίσταται η κοινωνική πρόνοια του ν. 3852/2010 και αίρονται όλες οι ερμηνευτικές αμφισβητήσεις για το ως άνω θέμα, ώστε να μην υπάρξει προσωπικό το οποίο να ασκεί πραγματική εργασία, να καλύπτει πάγιες και διαρκείς ανάγκες, και να εξαιρεθεί από την εν λόγω ρύθμιση και θα μπορέσει να καταστεί εφικτή η πλήρη και ομαλή εφαρμογή της διάταξης».
Η απόφαση μεταφοράς του προσωπικού, που εκδόθηκε από τη ΔΕΥΑΡ (2/2011) στην οποία αναφέρονται οι εργαζόμενοι οι οποίοι κατά το χρόνο που έγινε η συγχώνευση είχαν με βάση τα στοιχεία που δόθηκαν στη ΔΕΥΑΡ συμβάσεις εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου, δηλαδή κατά το κρίσιμο χρονικό διάστημα είχαν πραγματική αναμφισβήτητα εργασιακή σχέση ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου εξακολουθεί και αναπτύσσει το τεκμήριο της νομιμότητας.