Eνώπιον του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών Ρόδου προσέφυγε χθες, όπως είχε προαναγγείλει η “δημοκρατική”, η κατηγορούμενη για ανθρωποκτονία από πρόθεση σε ήρεμη ψυχική κατάσταση, Γιαννικάκη Ρηγοπούλα του Βασιλείου, 31 ετών, που γεννήθηκε στο Λασίθι της Κρήτης και διέμενε μόνιμα στην Κάρπαθο, εργαζόμενη σε νυχτερινό κέντρο, με αίτημα την αντικατάσταση της προσωρινής της κράτησης με περιοριστικούς όρους.
Η 31χρονη κατηγορείται για το φόνο του συντρόφου της, 30χρονου επαγγελματία οπλίτη, Αδάμ Βεσσάλα του Παναγιώτη, που γεννήθηκε στο Γαλατά Τροιζηνίας και υπηρετούσε στο 95 ΤΕ Καρπάθου.
Στην προσφυγή που άσκησαν για λογαριασμό της οι δικηγόροι κ.κ. Στ. Αλεξανδρής και Κ. Διακονής, διατείνεται μεταξύ άλλων ότι όταν το ένταλμα προσωρινής κράτησης σαν αιτιολογία του έχει τον «κίνδυνο διάπραξης νέων εγκλημάτων» θα πρέπει η κρίση αυτή να προκύπτει από ειδικά μνημονευόμενα περιστατικά της προηγούμενης ζωής του κατηγορουμένου, αποτυπωμένα σε αμετάκλητες αποφάσεις Ποινικών Δικαστηρίων για μείζονος σημασίας ποινικά αδικήματα.
Αναφέρει παραπέρα ότι η αθωότητά της, αποδεικνύεται περίτρανα, όχι μόνο από την έλλειψη στοιχείων, που να οδηγούν στο αντίθετο συμπέρασμα αλλά και από την ίδια την από 25 Φεβρουαρίου 2014 ιατροδικαστική έκθεση, η οποία κάνει λόγο για ατύχημα.
Υποστηρίζει ότι υφίστασται πλήρης ανυπαρξία ενδείξεων εις βάρος της για την τέλεση κακουργήματος και συγκεκριμένα της ανθρωποκτονίας εκ προθέσεως.
Επαναλαμβάνει ότι με τον εκλιπόντα την συνέδεαν αισθήματα παθολογικής αγάπης, τα οποία ουδέποτε της επέτρεψαν να αποδράσει από μία σχέση, η οποία είχε καταστεί βασανιστική για εκείνη και την οικογένειά της, εξαιτίας του πάθους του για το αλκοόλ και της συνεπακόλουθης βιαιότητας του χαρακτήρα του.
Μεταξύ άλλων αναφέρει ότι κατά το παρελθόν έτος αναγκάσθηκε να αλλάξει την μπροστινή οδοντοστοιχία της, την οποία είχε διαλύσει με συνεχή κτυπήματα κατά τη διάρκεια διαπληκτισμού τους, να προστρέξει πολλάκις στο αστυνομικό τμήμα της Καρπάθου, προκειμένου να ζητήσει προστασία αλλά και να αναγκασθεί να υποβάλει εναντίον του έγκληση, φοβούμενη πλέον για τη ζωή της.
Η εν λόγω συμπεριφορά του εκλιπόντος, όπως ισχυρίζεται, αναβίωσε το βράδυ της Τσικνοπέμπτης εξαιτίας της υπερβολικής κατανάλωσης αλκοόλ. Αφού επαναλαμβάνει τους ισχυρισμούς, που ανέπτυξε και ενώπιον της τακτικής Ανακρίτριας Ρόδου, ότι δηλαδή, τελούσε σε νόμιμη άμυνα και της προσπάθειας της ίδιας, της μητέρας της και του κουμπάρου της τελευταίας να ανανήψει, τονίζει ότι υφίσταται πλήρης απουσία αιτιώδους συνδέσμου μεταξύ της πράξεως και του αποτελέσματος.
Ο θάνατος του εκλιπόντος δεν προήλθε από την εκδορά, βάθους 0,3 εκατοστών, η οποία προκλήθηκε από την επαφή του θώρακος αυτού με το θραυσμένο γυαλί, αλλά από ραγισμένο οστούν, το οποίο εστράφη προς τα μέσα, με συνέπεια να προκαλέσει ρήξη της δεξιάς έσω μαστικής αρτηρίας.
Συνεπεία δε αυτού, όπως υποστηρίζει, αλλά και του γεγονότος, ότι η ανθρωποκτονία εκ προθέσεως τυγχάνει έγκλημα αποτελέσματος, ουδείς θα μπορούσε να ισχυρισθεί, ότι μεταξύ της πράξεως της κατηγορουμένης και του επελθόντος αποτελέσματος δημιουργείται καθ’ οιονδήποτε τρόπο αιτιώδης συνάφεια, στο μέτρο, που η επέλευση αυτού δεν ήταν προβλέψιμη με βάση την κοινή πείρα για έναν συνετό μέσο άνθρωπο.
Υποστηρίζει πιο πέρα ότι το μόνο αδίκημα για το οποίο θα μπορούσε να κατηγορηθεί κατ’ αρχάς θα ήταν αυτό της όλως ελαφράς σωματικής βλάβης από αμέλεια καθώς το περαιτέρω αποτέλεσμα τυγχάνει απολύτως τυχερό.
Τονίζει επίσης ότι δεν ήταν δυνατόν ένα κτύπημα με θραυσμένο ποτήρι, διεπόμενο από ανθρωποκτόνο δόλο (ή έστω δόλο πρόκλησης σωματικής βλάβης), το οποίο παρουσιάζει περισσότερες (5 και πλέον προεξοχές-εγκοπές) να μην προκαλέσει ισάριθμα (όσα και οι προεξοχές του ποτηριού) τραύματα στο σώμα του θύματος αλλά μόνο μία αμυχή, αφού το ποτήρι θα κατευθύνετο με δύναμη προς το θύμα.
Επισημαίνει ακόμη πως δεν είναι δυνατόν ένα φονικό κτύπημα με ανθρωποκτόνο δόλο από μικρή απόσταση να προκαλέσει μία αμυχή, βάθους μόνο 0,3 εκατοστών στο θώρακα του θύματος και προσθέτει ότι δεν μπορεί κανείς να κάνει αναφορά ακόμη και σε ενδεχόμενο δόλο θανάτωσης ενός ανθρώπου, δια της επαφής με σπασμένο γυαλί, το οποίο πρόκειται να προκαλέσει ρήξη του οστού, το οποίο με τη σειρά του προκαλεί εγκοπή στην καλά προφυλαγμένη μέσα από αυτό αρτηρία, η οποία διαρρηγνύεται και το θύμα πεθαίνει από αιμορραγία.
Τονίζει ότι ήταν σε άμυνα και ότι όχι απλώς επέλεξε την οδό της διαφυγής αλλά δεν τα κατάφερε αφού ο εκλιπών, ων δυνατότερος, ταχύτερος και εκπαιδευμένος, την ακινητοποίησε για μία ακόμη φορά στα ντουλάπια της κουζίνας.
Επιπλέον ισχυρίζεται ότι η χρήση του ποτηριού για εκφοβισμό υπήρξε απολύτως δικαιολογημένη στο μέτρο, που αυτό ήταν το μοναδικό μέσο, που θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει για να αποκρούσει τη μανιασμένη επίθεση του ευρισκομένου σε αλλόφρονα κατάσταση καταδρομέα.
Το ό,τι βρισκόταν σε κατάσταση νομίμου αμύνης απεδείχθη, όπως τονίζει, τόσο από το πολλαπλό σχίσιμο του παντελονιού (κολάν) της όσο και προπάντων, από τους πολλαπλούς μώλωπες και εκδορές στο ισχίο, στους μηρούς, στον οφθαλμό και στα χέρια της, των οποίων η ύπαρξη απεδείχθη δια της από 25.02.2014 διενεργηθείσης ιατροδικαστικής εξέτασης.
Ισχυρίζεται ακόμη ότι αίρεται ο καταλογισμός της εξαιτίας της καταστάσεως διατάραξης της συνείδησης υπό την οποία τελούσε ενώ προσθέτει ότι δεν πληρούνται στην περίπτωσή της τα κριτήρια της «υπόνοιας φυγής» και της «ιδιαίτερης επικινδυνότητας».
