Από όλα τα επί της ΓΗΣ πολιτεύματα, θεωρείται και είναι εν γένει αποδεκτό ότι, το πολίτευμα της ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΜΕΝΗΣ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, είναι το πολίτευμα που καλύπτει και εξυπηρετεί τον πολίτη και διασφαλίζει την ΙΣΟΤΗΤΑ – την ΙΣΟΝΟΜΙΑ- την ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ του ΛΟΓΟΥ και ως αποτέλεσμα έχει την εύρυθμο λειτουργία της ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ.
Από την Αρχαιότητα μέχρι σήμερα, έχουν γραφεί χιλιάδες λέξεις από διαφόρους Φιλοσόφους και Πολιτικό-Κοινωνικούς επιστήμονες για το πιό πολίτευμα θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως το καλύτερο.
Ίσως πλησιάζει πληρέστερα στην αλήθεια πως κανένα πολίτευμα από τα μελαχρινή σήμερα δοκιμάστηκαν δεν ικανοποιεί πλήρως τα ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ ΑΙΤΟΥΜΕΝΑ σε επίπεδο ΑΞΙΩΝ-ΑΡΧΩΝ-ΣΥΜΜΕΤΟΧΗΣ-ΕΛΕΓΧΟΥ-ΑΜΕΣΟΤΗΤΑΣ και ΑΝΑΚΛΗΤΟΤΗΤΑΣ.
Στο πολίτευμα της Προεδρευόμενης Κοινοβουλευτικής Δημοκρατίας, η επιλογή δια της καθολικής ψήφου των μελών των διαφόρων θεσμών και δή της ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΗΣ και ΕΚΤΕΛΕΣΤΙΚΗΣ καταργεί εν πολλοίς την άμεση συμμετοχή του πολίτη.
Δίνεται η εντολή εκπροσώπησης για τόσο χρόνο όσο προβλέπουν τα διάφορα Συντάγματα, χωρίς το δικαίωμα ενδιάμεσου ελέγχου και ανάκλησης.
Στην ουσία πρόκειται για πολίτευμα που λειτουργεί δια αντιπροσώπων.
Για την εύρυθμον λειτουργία του πολιτεύματος, προβλέφθηκαν κάποιες ασφαλιστικές δικλείδες για την προστασία των πολιτών και για την αποφυγή μετατροπής του πολιτεύματος και κατάχρησης των εξουσιών που παρέχονται στους εκπροσώπους, αντιπροσώπους.
Οι τέσσερις πυλώνες της ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΕΚΤΕΛΕΣΤΙΚΟΣ-ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΟΣ-ΔΙΚΑΣΤΙΚΟΣ-ΕΝΗΜΕΡΩΤΙΚΟΣ(τέταρτη Εξουσία) θεσμοθετήθηκε να υφίστανται και να λειτουργούν ως ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΕΣ ΑΡΧΕΣ.
Η ακύρωση της Ανεξαρτησίας τους, φαλκιδεύει το πολίτευμα, υπονομεύει την εύρυθμον λειτουργία των πυλώνων της Δημοκρατίας και τότε παύει το πολίτευμα να είναι Δημοκρατία και μετατρέπεται σε ΕΝΟΣ ΑΝΔΡΟΣ ΑΡΧΗ.
Ας μην θεωρηθεί υπερβολή, οι μέχρι σήμερα εμπειρίες μας, λόγω του ότι μονίμως καταλύεται η Ανεξαρτησία λειτουργίας των θεσμών και λόγω του ότι το συγκεκριμένο πολίτευμα είναι ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΙΚΟΚΕΝΤΡΙΚΟ, μετατρέπεται σε πολίτευμα του ΕΝΟΣ ΑΝΔΡΟΣ.
Στη σημερινή εποχή, όχι οτι δεν συνέβαινε και παλαιότερα σε ένα μικρό ή μεγαλύτερο βαθμό,η ώσμωση αυτών των ανεξάρτητων αρχών είναι τέτοια που αναδεικνύει σε υπέρτατη αρχή την ΕΚΥΕΛΕΣΤΙΚΗ ΕΞΟΥΣΙΑ και καθιστά όλες τις άλλες υποχείρια της.
Η Νομοθετική Εξουσία, η Βουλή, νομοθετεί κατ εντολήν της Εκτελεστικής, η Δικαστική αποφασίζει και απονέμει Δικαιοσύνη κατά το δοκούν και της επιλογές της Εκτελεστικής Εξουσίας (του Πρωθυπουργού), η ΤΕΤΑΡΤΗ
ΕΞΟΥΣΙΑ λειτουργεί ως μέσο στήριξης της Εκτελεστικής και ως μέσο διαμόρφωσης της κοινής γνώμης.
Στην πράξη έχουμε έναν, που δεν είναι άλλος από τον Πρωθυπουργό, που καθορίζει τα πλαίσια λειτουργίας των υπόλοιπων, κατ όνομα ανεξάρτητων αρχών.
Η ποδηγέτηση αυτών των αρχών στις μέρες μας γίνεται σκληρότερη, μετά και την υποδούλωση της ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ από την ΔΙΕΘΝΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΕΞΟΥΣΙΑ.
Οι κατ επίφαση καλούμενες Αγορές, Νομοθετούν, Δικάζουν, Ενημερώνουν, με εκτελεστικά τους όργανα τους πολιτικούς αξιωματούχους.
Οι επιλογές και οι αποφάσεις των Κυβερνήσεων δεν στοχεύουν στην εξυπηρέτηση των συμφερόντων του πολίτη, αλλά στην εξυπηρέτηση της ΝΤΟΠΙΑΣ ΚΑΙ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΠΛΟΥΤΟΚΡΑΤΙΑΣ.
Το εργο τους δεν είναι εύκολο και για αυτό θέλουν συνεργούς και τις άλλες μορφές εξουσίας και για αυτό το λόγο καταργούν κάθε ίχνος ανεξαρτησίας τους και με πολλαπλές μεθοδεύσεις τις καθιστούν υποχείρια όργανα τους.
Τί περισσότερο κατάγγειλε ο κ. ΠΟΛΑΚΗΣ με τις δηλώσεις του, δεν μίλησε γενικώς και αορίστως για αυτήν την ώσμωση των εξουσιών και την κατάργηση της ανεξαρτησίας τους, ονομάτισε ποιοί από τους εκπροσώπους αυτών των εξουσιών, πάντα κατά την άποψη του, δεν πήραν αποφάσεις και δεν λειτούργησαν ως θεσμικοί εκπρόσωποι ανεξάρτητων αρχών.
Το πολίτευμα της ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ δεν απαγορεύει την κρίση και κριτική των όποιων αποφάσεων της όποιας Αρχής.
Όπως κρίνονται οι αποφάσεις της ΕΞΤΕΚΕΣΤΙΚΗΣ και ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ έτσι κρίνονται και οι αποφάσεις των ΔΙΚΑΣΤΩΝ στο όποιο επίπεδο.
Μπορεί ο κάθε ένας από ενας να κρίνει και να κατακρίνει, το ύφος, το λεξιλόγιο, ίσως και τον χρόνο, αλλά θα συμφωνήσει στην αλήθεια των όσων διατυπώνει ο εν λόγω Βουλευτής.
Όλες οι αποφάσεις και ενέργειες δυστυχώς έχουν ονοματεπώνυμο, η τάση και η αποφυγή στο όνομα δήθεν του πολιτικού πολιτισμου στην μη αναφορά ονομάτων, οδηγεί σε μορφές ανοχής που καταλήγει σε ενοχή.
