Αν μας έλεγε κανείς πριν από 20-30 χρόνια πως θα φτάσει η ημέρα που θα γίνονται συσκέψεις, για το εάν θα έχουμε επάρκεια σε σιτάρι, εάν θα έχουμε ψωμί ή ηλιέλαιο για να τηγανίζουμε, αν τα ράφια θα είναι ή όχι γεμάτα, θα τον κοιτάζαμε… κάπως. Και μάλιστα εκεί γύρω στη δεκαετία του ΄80 που θεωρούσαμε πως είχαμε τελειώσει με τους πολέμους. Ότι αυτό είναι πίσω στη ιστορία και δεν θα το ξαναζήσουμε ποτέ. Δυστυχώς η ιστορία κάνει κύκλους και η ανθρωπότητα βρίσκεται αντιμέτωπη και πάλι με τα ίδια μεγάλα προβλήματα. Αντιμέτωπη με πανδημίες, με πολέμους, με επισιτιστικές κρίσεις. Το θέμα είναι εάν η προηγούμενη ιστορική πείρα, μάς έχει κάνει σοφότερους, μάς έχει κάνει να προσεγγίζουμε αυτά τα μεγάλα προβλήματα με πιο λογικό πιο τετράγωνο τρόπο.
Ποιος να το’ λεγε
