Ο αγαπητός Δήμαρχος του πρώην Καποδιστριακού Δήμου Αφάντου Ρόδου και φίλος Σταμάτης Καββάδας, πολύ φοβούμαι ότι μετά και το τελευταίο ( 4ο ) σατυρικοχιουμοριστικό δημοσίευμα του , στο τοπικό τύπο, ανήμερα της εθνικής επετείου της 25ης Μαρτίου με τίτλο : «Οι πειρατές…(ξανα)έρχονται…μας πήραν και τα «σώβρακα» και αφού προηγήθηκαν άλλα 4 καυστικά δημοσιεύματα του με τίτλους αντίστοιχα: « Ο μετροπόντικας θα έρθει στη Ρόδο…»`, « Τσα που τα κάμαμε», ,» Εχάθη η «μπιτς» στην περιοχή Αφάντου,» , «Με πλήρη επιτυχία στέφθηκε η επιχείρηση φροκαλιά στα Αφάντου,»), για την αγαπημένη παραλία του Γκόλφ, εξελίσσεται πλέον σε νέο Ρομπέν των Δασών, τον γνωστό και πιο αγαπημένο λαϊκό Αγγλο ήρωα όλων των εποχών, του οποίου το όραμα και μοναδική επιδίωξη ήταν να αποκαταστήσει την αδικία και μάλιστα με επαναστατική διάθεση, αλλά ταυτόχρονα και με ευγένεια, ενσυναίσθηση και γενναιότητα , έχοντας όμως και την στήριξη των φίλων του για να πολεμήσουν όλοι μαζί την αδικία. Ολα τα παραπάνω προσόντα και να δεχθώ ότι τα έχει ο φίλος Σταμάτης Καββάδας και δεν αμφιβάλλω ότι τα έχει , προσωπικά δεν γνωρίζω ποιούς υποστηρικτές και συμπαραστάτες έχει , αλλά και αν τους έχει , δεν το έχουν δείξει και έμπρακτα.
Ούτως ή άλλως για όλα τα βαλτωμένα θέματα σ΄ αυτό το τόπο , όλοι από τον αναπαυτικό καναπέ του σαλονιού τους περιμένουν …ένας. κούκος να φέρει την άνοιξη! Για να έλθω κατευθείαν στο κυρίως θέμα:
Πριν 20 χρόνια, ο αγαπητός Δήμαρχος , και κάποιοι πολύ λίγοι , αγωνίζονταν στα γραφεία της οδού Βουλής της πρωτευούσης , με ελπίδα για ένα καλύτερο μέλλον για την τύχη , μεταξύ των άλλων πολλών καρκινοβατούντων θεμάτων ( κατά το σύνηθες στο ελληνικό πολιτικό στερέωμα ο ισχύων πλέον κανόνας είναι τα 30 χρόνια εγκατάλειψης της δημόσιας περιουσίας και μετά να έρχεται η αφύπνιση και οι ηρωοποιήσεις) και του επίκαιρου τότε σοβαρού βαλτωμένου διαχρονικά θέματος της σωστής αξιοποίησης των εγκαταλελειμμένων εγκαταστάσεων και της απέραντης εδαφικής παραλιακής έκτασης του Γκόλφ Αφάντου Ρόδου , με επιδίωξη τότε και στόχο, που είχε θετική κατάληξη, αλλά δεν υλοποιήθηκε στην πράξη από άστοχες διαχρονικά κυβερνητικές επιλογές, αφού τότε επιτεύχθηκε :
– να μην τσιμεντοποιηθεί και αποκλειστεί από τον κοινόχρηστο χαρακτήρα της η πιο δημοφιλής αυτή παραλία και να παραμείνει ελεύθερη στο κοινό και τους λουομένους και ελεύθερες οι προσβάσεις .
-να αξιοποιηθούν πρωταρχικά σωστά οι εγκαταστάσεις και τα γήπεδα του Γκολφ με την λιγότερη δυνατή εκμετάλλευση δόμησης (και όχι αυτήν που υπερβολικά και υπερβατικά σχεδιάζεται την τελευταία δεκαετία και επιχειρείται σήμερα) ,
– να προστατευθεί σωστά ο κηρυγμένος ευρύτερος αρχαιολογικός χώρος του Ερημόκαστρου Καλυθιών και να αποδοθεί στον τότε Δήμο Καλλιθέας ,
-να κατοχυρωθούν πρώτιστα και απλόχερα οι εδαφικές εκτάσεις της απέραντης παραλιακής αυτής ζώνης των 6 και πλέον χιλιομέτρων μήκους της παραλίας
-να παραμείνουν στην ιδιοκτησία και προς όφελος των τοπικών κοινωνιών Αφάντου και Καλυθιών , σημαντικές εδαφικές εκτάσεις, ως εισφορές σε γη , αλλά και σε χρήμα , σύμφωνα με την εδαφική επιφάνεια που αναλογεί στην καθεμιά από τις δύο όμορες κτηματολογικές περιοχές Αφάντου και Καλυθιών και τέλος .
-να εξασφαλιστεί η φυσική αναγέννηση της όλης περιοχής.
Ως γνωστόν η αποκαλούμενη παραλία του ΓΚΟΛΦ Αφάντου , απαλλοτριώθηκε από το 1960 με ευτελές τίμημα για δημόσιο όφελος (;) και έχασαν οι ιδιοκτήτες τα κτήματα τους , αλλά δυστυχώς , αφού πέρασε μισός και πλέον αιώνας απραγίας ακόμη το ψάχνουν(το δημόσιο όφελος) και να! Ω, του θαύματος! πάνε τώρα, δυστυχώς, οι καρεκλοκένταυροι ΤΑΙΠΕΔικοί και ΕΤΑΔικοί των Αθηνών να την καταντήσουν (που απεύχομαι) σε μια νέα τσιμέντινη ξενοδοχειούπολη , αυτό το διαμαντένιο κομμάτι ανεκτίμητης γης , με τη ωραιότερη και πιο λατρεμένη παραλία του σμαραγδένιου νησιού μας της Ρόδου ( για όσους δεν γνωρίζουν ή δεν ενδιαφέρθηκαν να μάθουν , το Ταμείο Αξιοποίησης Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου ΤΑΙΠΕΔ , η Εταιρεία Ακινήτων Δημοσίου (ΕΤΑΔ) Α.Ε., αλλά και το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (ΤΧΣ) είναι τα τρία μνημονιακά ταμεία ,τα οποία όλα μαζί πλέον , τελούν υπό την ομπρέλα της νέας Ελληνικής Εταιρείας Συμμετοχών & Περιουσίας Α.Ε. (ΕΕΣΥΠ ), η οποία περιλαμβάνει στο χαρτοφυλάκιό της σημαντικά περιουσιακά στοιχεία του Δημοσίου, μέσω των άμεσων θυγατρικών της, ΤΑΙΠΕΔ, ΕΤΑΔ και ΤΧΣ, δηλαδή πλήρες κεφαλοκλείδωμα της Ελληνικής Οικονομίας και Περιουσίας του Δημοσίου)
Για όσους δεν γνωρίζουν η παραλιακή ζώνη του ΓΚΟΛΦ , των 1800 στρεμμάτων , ανήκει :
– κατά το 1/3 περίπου (όχι και ευκαταφρόνητη έκταση ) σε ιδιοκτήτες Καλυθενούς , με μερίδες γαιών Καλυθιών, εντός της διοικητικής και κτηματολογικής περιφερείας Καλυθιών – κατά τα 2/3 σε ιδιοκτήτες Αφαντενούς , με μερίδες γαιών Αφάντου, εντός της διοικητικής και κτηματολογικής περιφερείας Αφάντου. (να τα λέει και αυτά ο Δήμαρχος, αν και δεν θα έχει άδικο να μου απαντήσει ότι εδώ και καιρό μιλάει μόνος του και για το χωριό του και υπό το θεσμικό του ρόλο που είχε του Δημάρχου του πρώην Καποδιστριακού Δήμου Αφάντου Ρόδου) .
Αν τώρα , εδώ και καιρό , κάποιοι είναι επιρρεπείς σε ατοπήματα για το μείζον αυτό υπερτοπικό θέμα της τελευταίας δεκαετίας , τα οποία και εγώ , όπως όλοι, παρακολουθούμε ανήσυχοι για το μέλλον αυτού του αξιόλογου κομματιού του νησιού μας , αλλά πίστευα ότι δεν θα μείνουν απαθείς οι έχοντες τοπικά θεσμικό ρόλο ή είχαν στο παρελθόν και φυσικά τους βαρύνει πρώτιστα η ευθύνη, απέναντι σ΄ αυτούς που τους εμπιστεύτηκαν και στις μελλοντικές γενεές , οι οποίοι ( οι πολιτικοί) μας «πιπιλίζουν σαν καραμέλα» τα τελευταία 20 χρόνια, μόνο στη θεωρία, τις αρχές της αειφόρου ανάπτυξης ( της οποίας ως γνωστόν η μοναδική επιδίωξη , κατά θεωρίαν φυσικά, είναι να μην επιβαρύνουν το περιβάλλον και να το παραδώσουν , όπως το βρήκαν ή με την λιγότερη επιβάρυνση στις αμέσως επόμενες γενεές) , ταυτόχρονα όμως επαναπαύονται στο τι τους «τσαμπουνά» (συγχωρέστε με για τη επιλογή της λέξης) ο κάθε άσχετος κυβερνητικός ή ΤΑΙΠΕΔικός ή ΕΤΑΔικός παράγων και γενικά οι καρεκλοκένταυροι των Αθηνών διαχρονικά, των οποίων «χαιδεύουν» τα αυτιά .
Με τον γλαφυρό και σκωπτικό τρόπο των γραφημάτων του ο πρώην Δήμαρχος και με την χαρακτηριστική Αφαντενή διάλεκτο ,πιστεύει ότι θα περάσει τα μηνύματα του , επειδή έχει γνώση σε βάθος του θέματος και πονάει πραγματικά για την εν λόγω περιοχή και τον τόπο του , όπως και πολλοί άλλοι , αλλά θαρρετά εκφράζει το φόβο του για ό,τι θα επακολουθήσει . Εγώ τουλάχιστον μπορώ να τον κατανοήσω και ξέρω ότι ο δήμαρχος δεν γράφει για να περνά η ώρα ή να λέει και γράφει με Αφαντενές ατάκες, αλλά έχει βαθειά ενσυναίσθηση για το επερχόμενο στο τοπικό περιβάλλον και αυτά που χάνονται εις βάρος του τόπου του , για να αποκτήσει ένας κατά τα άλλα αξιόλογος επιχειρηματίας, μια ακόμη ξενοδοχειακή αλυσίδα , για τας δικά του φυσικά αποκλειστικά επιχειρηματικά συμφέροντα , ίσως την μεγαλύτερη στη Βαλκανική χερσόνησο , με όποιο φιλόδοξο σχέδιο και στόχο έχει , αλλά όποιος κι αν ισχυριστεί ότι δεν θα λειτουργήσουν ξενοδοχειακές μονάδες , οι οποίες δεν θα αποφύγουν τον μαζικό τουρισμό σε μια ήδη υπερκορεσμένη τουριστικά ΡΌΔΟ, τότε και εγώ θα πιστεύσω στα θαύματα!!!.
Σε κάθε περίπτωαη , σε ότι αφορά τις υποχρεώσεις, έστω αυτές που αναλαμβάνονται με την εν λόγω επένδυση, αν και έπρεπε να είναι πολύ περισσότερες και με πολύ αυστηρό χρονοδιάγραμμα , εγώ δεν είδα να υπάρχουν εγγυήσεις με δεσμευτικές ρήτρες και ποινές , σε συνδυασμό με αυστηρά χρονοδιαγράμματα. Από του θεμελίου λίθου που θα θέσει ο επενδυτής στην περιοχή αυτή , τα πρώτα που θα έπρεπε να δεσμευτεί να αποπερατώσει δεν είναι τα τουριστικά καταλύματα του και οι προκρατήσεις του , αλλά η προηγούμενη εκπλήρωση των υποχρεώσεων που ανέλαβε και με εγγυητικές επιστολές σοβαρών Τραπεζών , δηλαδή να προηγηθεί η κατασκευή των γηπέδων Γκολφ ,του Τουριστικού λιμένα, της τουριστικής μαρίνας, της φυσικής αναγέννησης της περιοχής κλπ.
Ας θυμηθούνε οι ΤΑΙΠΕΔΙΚΟΙ και ΕΤΑΔ ικοί που υπέγραψαν ελαφρά τη καρδία ,ότι πρωταρχική υποχρέωση είναι να αναγεννηθεί πραγματικά η όντως αναξιοποίητη και εγκαταλελειμμένη , αλλά ανεκτίμητη και χρυσοφόρα παραλιακή περιοχή του Γκόλφ και να συνειδητοποιήσουν οι ασμένως αποδεχόμενοι τοπικοί παράγοντες και λοιποί «παρατρεχάμενοι κλακαδόροι» ότι η ιστορία διδάσκει , αλλά και τείνει να επαναλαμβάνεται , απεύχομαι δε ειλικρινά αυτή τη φορά , αλλά όσο και αν επιχειρήσουν οι εν παντί πρόθυμοι κάθε φορά να ωραιοποιήσουν την κατάσταση που τείνει να διαμορφωθεί, θα τους θυμίσω ότι και στο ΚΑΖΊΝΟ της Ρόδου , στο ιστορικό ξενοδοχείο των ΡΟΔΩΝ αν και τελείως διαφορετική περίπτωση , αν υποχρέωναν τον επενδυτή να εκπληρώσει πρώτα τις υποχρεώσεις του, που ανέλαβε εξ αρχής , δηλαδή να επενδύσει σε έργα ποσού 20 δις.δραχμών! , δεν θα βιώναμε, για όσους ενθυμούνται, όλα τα τραγελαφικά σχετικά με την ιστορία αυτή. Και τι έγινε τότε ; Απλά ένα μεγάλο αρχείο από τα δημοσιεύματα τότε του τοπικού τύπου. Aλλά μάλλον ξεχάστηκαν(το μεγαλύτερο θαύμα κρατά 3 ημέρες), τα τοπικά καυστικά δημοσιεύματα και οι μαραθώνιοι τηλεοπτικοί διαξιφισμοί.. Όπως το ίδιο ξέχαστηκαν οι επί σειράν ετών αγώνες των πολιτών για το μνημείο της Καλλιθέας όταν επί 30 χρόνια εγκατάλειψης είχε καταντήσει ερείπιο , αλλά και στο εθνικό θέατρο ξεχάστηκαν οι διαμαρτυρίες , αναρτήσεις και δημοσιεύματα για χρόνια των πολιτών , με αψευδείς μάρτυρες δεκάδες άρθρα στον τοπικό τύπο , φωτογραφίες, αναρτήσεις στο διαδίκτυο επώνυμων και ανώνυμων πολιτών. Τώρα, ακόμη προχθές μάθαμε μετά 30 χρόνια εγκατάλειψης ότι αρχίζει, στα χαρτιά βέβαια, και η νεκρανάσταση του κτιρίου-φάντασμα του ΙΚΑ Ρόδου.
Στην Καλλιθέα μπορεί μεν κάποιοι, οι οποίοι έπρεπε επιτέλους να μπουν μπροστά για την διάσωση του μνημείου και την μη οριστική κατάρρευση του και ο δήμαρχος της περιοχής, ως είθισται να έδρεψε τις δάφνες, ελέω και των αφειδώς διατεθέντων ευρωπαϊκών πόρων, όπως και τώρα που το Ευρωπαϊκο Ταμείο Ανάκαμψης ώθησε στην πρωτοβουλία των τοπικών ταγών και με την καλοδεχούμενη πρόσκληση και υποστηρικτική παρέμβαση από τον ίδιο τον Πρωθυπουργό της χώρας.
Τα 30 χρόνια όμως εγκατάλειψης της δημόσιας περιουσίας παντού τελικά , ως κανόνας της κατάντιας αυτών , που αν και έπρεπε να επισπεύσουν πολύ νωρίτερα φάνηκαν ανήμποροι , ενώ οι πολίτες, ενημέρωναν, διαμαρτύρονταν, αγωνίζονταν και αγωνιούσαν ασταμάτητα επί σειράν ετών και συναχίζουν.
Επειδή όμως είμαστε όλοι στο ίδιο έργο θεατές και για το παλιό Νοσοκομείο της Ρόδου , το θέμα της ανακατασκευής και αξιοποίησης του τελεί εν υπνώσει , αφού ο κανόνας είναι πλέον να κλείσει και αυτό τα 30 χρόνια εγκατάλειψης!
Τέλος, για όσους δεν γνωρίζουν , χαρακτηριστικά αναφέρω ότι , επί Τουρκοκρατίας , σύμφωνα με το οθωμανικό δίκαιο, για την χρησικτησία ακινήτου στη Δωδεκάνησο , που ίσχυε τότε , απαιτείτο τριακονταετής νομή και κατοχή , επί Ιταλοκρατίας δε , σύμφωνα με τον συνεχίζοντα εν ισχύει ακόμη ιταλικό κτηματολογικό κανονισμό, στα νησιά που ίσχυσε , η χρησικτησία ακινήτου η νομή και κατοχή περιορίστηκε στα 15 συνεχή έτη και τέλος με τον ελληνικό Αστικό Κώδικα η νομή και κατοχή για χρησικτησία είναι 20ετή. Επομένως αν επιτρεπόταν και στο δημόσιο η χρησικτησία –ως γνωστόν απαγορεύεται -όλο και κάποιος επιτήδειος θα εκμεταλλευόταν την μακροχρόνια εγκατάλειψη στη τύχη τους των ιστορικών κτιρίων και σίγουρα θα επικαλείτο χρησικτησία και μάλιστα θα ήταν μέσα στις προθεσμίες με όλους τους κώδικες που ίσχυσαν στη καλλίστη των πόλεων την Ρόδο μας , με τις ωραιότερες και πιο λατρεμένες παραλίες του σμαραγδένιου νησιού μας ( κάποιες ανεκδιήγητες αναρτήσεις συλλήβδην για τον τόπο μας τελευταία, η συντριπτική πλειοψηφία τις θεωρούμε ανάξιες απαντήσεων και σχολίων και εκτεθειμένες στη περιφρόνηση και μόνο)!.!!!
