Μπορεί οι πολίτες να τρέμουν στην ιδέα να ανοίξουν τον φάκελο με τον φουσκωμένο λογαριασμό του ρεύματος, ο ίδιος ο πρωθυπουργός να παραδέχεται πως υπάρχουν πρωτόγνωρες αυξήσεις στην τιμή του ηλεκτρικού, να σκέφτεται, βλέποντας πως η χύτρα πάει να σκάσει, να τραβήξει τη βαλβίδα ανακούφισης ακόμη και μονομερώς, δεν θα περιμένει τους Ευρωοαίους, αλλά ορισμένα κυβερνητικά στελέχη «σφυρίζουν αδιάφορα, προκαλώντας το κοινό αίσθημα – να το πω ευγενικά. Αλλοι υποστηρίζουν πως οι διακοπές ρεύματος λόγω ληξιπρόθεσμών οφειλών στην ΔΕΗ οφείλονται σε «μπαταχτζήδες πολίτες», αλλά ο τζάμπας πέθανε» μας πληροφορούν και άλλοι επιχειρούν να εμφανίσουν την σημερινή κατάσταση ως «συνηθισμένη» τονίζοντας πως «πάντοτε υπήρχαν ληξιπρόθεσμες οφειλές στη ΔΕΗ και γίνονταν διακοπές ρεύματος», κάνοντας διαγωνισμούς με τον ΣΥΡΙΖΑ, ποιος έκανε περισσότερες διακοπές… Είναι πολιτικά και επικοινωνιακά ακανόητο πως μία κυβέρνηση υπό λαϊκή, πολιτική και δημοσκοπική πίεση λόγω των εξωφρενικών λογαριασμών ρεύματος και της ακρίβειας, αποφεύγει να καταδικάσει την προκλητική ανοησία στελεχών της. Λες και δεν μας φτάνει η αγωνία μας, το άγχος μας και ο τρόμος μας μπροστά στους κλειστούς φακέλους του ρεύματος. Υ. Γ. Με την ευκαιρία να πούμε πως οι σκόπιμες παλαβομάρες τύπου «δεν πληρώνω», όσο κι αν εξαργυρώνονται στην κάλπη από εκείνους που τις οργανώνουν, τις πληρώνουν στο τέλος οι πιο αδύναμοι.
Λες και δεν μας φτάνει ο τρόμος μας
