Σύμφωνα με τον αρθρογράφο το κείμενο αποτελεί μια συγκαλυμμένη προειδοποίηση ότι η Ελλάδα μπορεί να επιλέξει να πτωχεύσει στα περίπου 330 δισ. ευρώ χρέους, προκαλώντας την μεγαλύτερη πτώχευση που έγινε και να βγει από ευρώ ποτέ παρά να σπάσει τις «κόκκινες γραμμές» του.
Η επιλογή των λέξεων, σημειώνει, αφήνει να εννοηθεί ότι η χώρα μπορεί να γυρίσει την πλάτη στο δυτικό σύστημα ασφάλειας, πιθανότατα στρεφόμενη στην τροχιά της Ρωσίας και της Κίνας και αναφέρει το ταξίδι του Παναγιώτη Λαφαζάνη στη Ρωσία για τον αγωγό. Συμπληρώνει μάλιστα ότι έλληνες αξιωματούχοι ανέφεραν ότι η Ρωσία προσφέρει έως και 2 δισ. ευρώ προκαταβολή για τη συμφωνία, αν και δεν θα είναι συναλλαγή μεταξύ των δυο κρατών. Παράλληλα, ο Π. Λαφαζάνης σημείωσε ότι η Ελλάδα προχωρά την υπόθεση της ένταξης στην τράπεζα των BRICS, αφήνοντας να εννοηθεί ότι αυτό θα προσέφερε «οικονομική υποστήριξη» στην Ελλάδα πολύ γρήγορα.
Όπως γράφει ο Ambrose Evans-Pritchard δεν είναι ξεκάθαρο αν η σκληρή γλώσσα της Αθήνας είναι μιατακτική, καθώς η κρίση κορυφώνεται τον Ιούνιο ή ο ΣΥΡΙΖΑ δεν περιμένει πλέον μια σημαντική στροφή των δανειστών και αποφάσισε να συνεχίσει την μάχη ανεξάρτητα τις συνέπειες. Ερχεται πάντως μετά από μέρεςέντονου debate εντός του κόμματος με αυξανόμενο, σύμφωνα με τον αρθρογράφο αριθμό βουλευτών που συμβουλεύουν τον πρωθυπουργό να σταματήσει την άντληση πόρων από φορείς της κεντρικής διοίκησης και ασφαλιστικά ταμεία, μια πολιτική που αφήνει την Ελλάδα περισσότερο ευάλωτη αν οδηγηθεί εν τέλει εκτός ευρωζώνης.
Η Αριστερή Πλατφόρμα έχει καλέσει να πλήρη αντεπίθεση κατά των ευρωπαϊκών δυνάμεων απαιτώντας πτώχευση και άμεση εθνικοποίηση τραπεζών με όλα τα απαραίτητα συνοδευτικά μέτρα, συμπληρώνει.
Σύμφωνα με τον αρθρογράφο ο Αλέξης Τσίπρας είναι περισσότερο διπλωμάτης, αλλά όχι πολύ. Δήλωσε ότι οι πιστωτές είναι αποφασισμένοι να κάνουν την Ελλάδα «παράδειγμα» ώστε καμία άλλη χώρα να μην τολμήσει να αμφισβητήσει το καθεστώς λιτότητας.
Σύμφωνα με τον αρθρογράφο το θέμα των εργασιακών είναι κεντρικό στη διαμάχη. Ο ΣΥΡΙΖΑ συμφώνησε να δουλέψει με τον ILO για ευέλικτες πρακτικές αλλά λέει ότι δεν θα εγκαταλείψει την απαίτηση για πλήρη προστασία των συλλογικών συμβάσεων.
Το επιχείρημα πιθανότατα θα «ερεθίσει» τους δανειστές που αρνούνται πεισματικά ότι πιέζουν για ιδεολογικούς λόγους ή ότι προσπαθούν να διαβρώσουν προοδευτικούς εργασιακούς νόμους.
Ο Τσίπρας γνωρίζει ότι υπάρχει μικρή ή καθόλου πιθανότητα να κλείσει η συμφωνία με τους διαπραγματευτές και τους τεχνοκράτες. Το θέμα έχει μεταφερθεί σε ανώτερο επίπεδο και αυτή τη στιγμή είναι καθαρά πολιτικό. «Η απόφαση τώρα δεν είναι στα χέρια των θεσμών, που δεν είναι εκλεγμένοι και δεν είναι υπόλογοι στους λαούς, αλλά στα χέρια των ευρωπαϊων ηγετών», δήλωσε.
euro2day.gr