Αποζημιώνεται Ροδίτης δύτης για την ανεύρεση ναυαγίου και την παράδοση αρχαίων

Με απόφαση του 19ου Μονομελούς Διοικητικού Εφετείου Αθηνών απορρίφθηκε η έφεση του Ελληνικού Δημοσίου κατά του Ροδίτη δύτη Βασιλείου Μαντικού του Πέτρου και επικυρώθηκε η 4499/2019 οριστική απόφαση του Διοικητικού Πρωτοδικείου Αθηνών (Τμήματος 29ου Μονομελούς) με την οποία έγινε δεκτή η από 12.10.2011 αγωγή του και υποχρεώθηκε το Δημόσιο να του καταβάλει, νομιμοτόκως, το ποσό των 9.000 ευρώ ως αμοιβή για την παράδοση αρχαίων κινητών μνημείων, κατ’ άρθρο 24 του Ν. 3028/2002.
Το ιστορικό της υπόθεσης έχει ως εξής:
Τον μήνα Σεπτέμβριο του έτους 2003, ο εφεσίβλητος, επαγγελματίας δύτης, παρέδωσε στο Κεντρικό Λιμεναρχείο Ρόδου 12 αμφορείς, που εντόπισε στη θαλάσσια περιοχή Ακρομολίου του εμπορικού – επιβατικού Λιμένα Ρόδου.
Κατά τη διάρκεια αυτοψίας από κλιμάκιο της Εφορείας Εναλίων Αρχαιοτήτων στην ανωτέρω θαλάσσια περιοχή, με τη συνδρομή του, διαπιστώθηκε η ύπαρξη βυζαντινού ναυαγίου και ανελκύστηκαν άλλοι τέσσερις σφραγισμένοι αμφορείς, παρόμοιοι με τους , αρχικούς, καθώς και τμήματα αμφορέων και άλλων αγγείων διάφορων τύπων.
Στις 3.9.2003 συντάχθηκε από την 4η Εφορεία Βυζαντινών Αρχαιοτήτων το 4714/03.09.2003 πρωτόκολλο παράδοσης και παραλαβής αρχαίων και στις 4.9.2003 ο εκκαλών κατέθεσε προς την 4η Εφορεία Βυζαντινών Αρχαιοτήτων την με αριθμό πρωτοκόλλου 4758 αίτηση για τη χορήγηση αμοιβής για την υπόδειξη και ανεύρεση ναυαγίου.
Ακολούθως, το έτος 2004, κατόπιν γνωμοδοτήσεως του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου (Κ.Α.Σ.), εγκρίθηκε, με την από 22.7.2004 απόφαση του Υφυπουργού Πολιτισμού, η συγκρότηση Τριμελούς Εκτιμητικής Επιτροπής για τον προσδιορισμό της αξίας του εν λόγω βυζαντινού ναυαγίου.
Στις 23.3.2008, ο εκκαλών υπέβαλε εξώδικη δήλωση διαμαρτυρίας προς τον Υπουργό Πολιτισμού για την καθυστέρηση συνεδριάσεως της ως άνω Εκτιμητικής Επιτροπής.
Στη συνέχεια, με το από 13.11.2009 πρακτικό της Τριμελούς Εκτιμητικής Επιτροπής, το οποίο η Εφορεία Εναλίων Αρχαιοτήτων, με το ΑΠ Φ4/13/19.11.2009 έγγραφο, διαβίβασε στη Διεύθυνση Μουσείων, Εκθέσεων και Εκπαιδευτικών Προγραμμάτων (Δ.Μ.Ε.Ε.Π.), αφού ελήφθη υπόψη η αρχαιολογική, καλλιτεχνική και ιστορική αξία των αντικειμένων, καθώς και οι τρέχουσες τιμές στην ελληνική αγορά και το διεθνές εμπόριο και αφού συνεκτιμήθηκε το γεγονός της υπόδειξης της θέσης του βυζαντινού ναυαγίου, η συχνότητα εντοπισμού ναυαγίων ανάλογης ιστορικής περιόδου και οι τιμές που έχουν προταθεί σε ανάλογες περιπτώσεις, προσδιορίστηκε η χρηματική αξία των αμφορέων και της υπόδειξης ως εξής: α) συνολική αξία φορτίου δεκατριών (13) βυζαντινών αμφορέων και τεσσάρων (4) τμημάτων αμφορέων 4.000 ευρώ και β) αμοιβή για την υπόδειξη της θέσης εύρεσης βυζαντινού ναυαγίου 5.000 ευρώ.
Η χορήγηση αμοιβής, συνολικού ύψους 9.000 ευρώ, κατόπιν γνωμοδοτήσεως του Κ.Α.Σ., εγκρίθηκε με την από 28.4.2010 απόφαση του Υπουργού Πολιτισμού και Τουρισμού (ΥΠ.ΠΟ.Τ.).
Ο εκκαλών αποδέχθηκε την ορισθείσα αμοιβή με την υποβολή σχετικής υπεύθυνης δήλωσης προς την Εφορεία Εναλίων Αρχαιοτήτων.
Στις 28.4.2011, το Τμήμα Δημοσίων Αρχαιολογικών Μουσείων και Συλλογών, αρμόδιο για τη διεκπεραίωση των υποθέσεων αμοιβής, απέστειλε τα σχετικά στοιχεία του φακέλου, προκειμένου να ελεγχθούν από την Υπηρεσία Δημοσιονομικού Ελέγχου.
Με το από 12.9.2011 έγγραφό του, το Τμήμα Προμηθειών και Εκκαθάρισης Δαπανών της Διεύθυνσης Οικονομικών Υποθέσεων του ΥΠ.ΠΟ.Τ. επέστρεψε τον φάκελο στη Διεύθυνση Μουσείων, Εκθέσεων και Εκπαιδευτικών Προγραμμάτων, με την αιτιολογία ότι το 55811/2011 χρηματικό ένταλμα πληρωμής επιστράφηκε αθεώρητο, με την 8/3.8.2011 πράξη του Επιτρόπου του Ελεγκτικού Συνεδρίου, διότι η απαίτηση είχε υποπέσει στην πενταετή παραγραφή του άρθρου 90 του Ν. 2362/1995.
Την υπόθεση χειρίστηκε ο δικηγόρος κ. Γρηγόρης Μοράρης.