Δεν υπάρχει θέμα δημοτικού φόρου – Πρόκειται περί παρερμηνείας

Καμία νέα επιβάρυνση δεν θα υπάρξει στους προϋπολογισμούς των καταστημάτων υγειονομικού ενδιαφέροντος στους Δήμους της Δωδεκανήσου με την επιχειρούμενη θέσπιση του τέλους υπέρ των Δήμων, που προβλέπεται στο σχέδιο του Πολυνομοσχεδίου για την Αυτοδιοίκηση του Υπουργείου Εσωτερικών.
Το τέλος αυτό εισπράττεται συγκεκριμένα ανελλιπώς από τον Δήμο Ρόδου και τους υπόλοιπους νησιωτικούς Δήμους και είναι ευρέως γνωστό ως τέλος παρεπιδημούντων. Ο Δήμος Ρόδου, το έχει περιορίσει σε συγκεκριμένες κατηγορίες καταστημάτων, ενώ έχει λάβει απόφαση να μην επεκτείνει τον φόρο σε όλα τα καταστήματα που περιλαμβάνονται στην λίστα από την οποία δυνητικά μπορεί να επιλέξει, διότι μετά από έρευνα του τμήματος προσόδων, όταν καταργήθηκε ο δημοτικός φόρος, διαπιστώθηκε ότι τα έσοδα θα ήταν δυσανάλογα μικρά με το μέγεθος της αναστάτωσης που θα προκαλούσε μια τέτοια απόφαση στην αγορά.
Αυτό που ουσιαστικά αλλάζει στην κείμενη νομοθεσία είναι ότι ο νόμος εκσυγχρονίζεται. Με δεδομένο ότι στις νέες άδειες των καταστημάτων δεν αναφέρεται ο αριθμός των τραπεζοκαθισμάτων αλλά ο αριθμός των εξυπηρετούμενων ατόμων, με την νέα διάταξη, που προωθείται, αλλάζει η συγκεκριμένη πρόβλεψη.
Την συγκεκριμένη πρόβλεψη του πολυνομοσχεδίου είχε μάλιστα δημοσιοποιήσει η «δημοκρατική» την 29η Μαΐου 2016, χωρίς να επεκταθεί παραπέρα, εξαιτίας ακριβώς του γεγονότος ότι δεν επήλθε καμία νέα επιβάρυνση για τις επιχειρήσεις στα Δωδεκάνησα.
Θυμίζουμε μόνο ότι ο τέως αντιδήμαρχος επί των οικονομικών κ. Νικόλαος Τσουκαλάς είχε εισηγηθεί στο δημοτικό συμβούλιο την επιβολή τελών διαμονής παρεπιδημούντων και ακαθαρίστων εσόδων στα κέντρα διασκέδασης, στα εστιατόρια και στα συναφή καταστήματα.
Στους πρώην Δήμους δεν επιβαλλόταν το τέλος σε όλες τις κατηγορίες που θεωρούνται προαιρετικές και επιβάλλονται με απόφαση δημοτικού συμβουλίου. Ενδεικτικά αναφέρουμε ότι στον πρώην Δήμο Ροδίων υπήρχε απόφαση μόνο για τις ενοικιάσεις αυτοκινήτων, μοτοποδηλάτων και ποδηλάτων. Στον πρώην Δήμο Καλλιθέας είχε ληφθεί απόφαση για όλα εκτός από τα είδη που χρησιμοποιούνται στην παραλία από λουόμενους. Στους πρώην Δήμους Ιαλυσού και Νότιας Ρόδου υπήρχε απόφαση για όλες τις κατηγορίες εκτός από τα είδη που χρησιμοποιούνται στην παραλία από λουόμενους και τα τουριστικά είδη. Στους πρώην Δήμους Αρχαγγέλου και Πεταλούδων υπήρχε απόφαση στη οποία επιβαλλόταν το τέλος σε όλες τις δυνητικές κατηγορίες.
Με τον Ν.3852/2010 (Καλλικράτης) οι δέκα πρώην Δήμοι του νησιού συνενώθηκαν στον ενιαίο Δήμο Ρόδου και επομένως προέκυψε η ανάγκη της λήψης απόφασης για την επιβολή ενιαίων τελών στον νέο Καλλικρατικο Δήμο ώστε να αποφευχθεί η διαφορετική αντιμετώπιση των επιχειρήσεων ανά δημοτική ενότητα.
Σημειώνεται μάλιστα ότι από το 1976 έχει θεσμοθετηθεί πόρος υπέρ της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, που είναι γνωστός ως τέλος παρεπιδημούντων.
Το τέλος παρεπιδημούντων καταβάλλεται από τους πολίτες. Οι ξενοδόχοι απλώς το αποδίδουν στους Δήμους.
Το τέλος μάλιστα είχε μειωθεί από 2% σε 0,5% προκαλώντας την αντίδραση της ΚΕΔΕ.
Εν πάση περιπτώσει ο Εμπορικός Σύλλογος Ρόδου εξέδωσε χθες την ακόλουθη ανακοίνωση:
«Μετά από δημοσιεύματα στον σημερινό τύπο για την πρόθεση του Υπουργείου Εσωτερικών να νομοθετήσει στο υπό ψήφιση πολυνομοσχέδιο για την Τοπική Αυτοδιοίκηση (άρθρο 75) την δυνατότητα επιβολής τέλους 0,5% επί των ακαθαρίστων εσόδων των επιχειρήσεων, ο Πρόεδρος του Εμπορικού Συλλόγου Ρόδου, Νικόλαος Μπόνης δήλωσε τα κάτωθι:
«Σήμερα όπου οι επιχειρήσεις μετά βίας μένουν ανοικτές, η προσπάθεια επιβολής οποιουδήποτε επιπλέον φόρου, μη λαμβάνοντας υπόψη την ζημία που τελικά θα υποστεί όχι μόνο ή κάθε επιχείρηση αλλά η ίδια η τοπική κοινωνία μας βρίσκει απόλυτα αντίθετους.
Η ανυπαρξία οικονομικής υποστήριξης των Δήμων της Χώρας από την Κεντρική Κυβέρνηση δεν τους δίνει το δικαίωμα την συνταγματική τους αυτή υποχρέωση να την μετακυλήσουν για ακόμη μία φορά στις επιχειρήσεις και κατ επέκταση σε όλους τους δημότες.
Η τοπική αυτοδιοίκηση θα πρέπει να φροντίσει τα του οίκου της μέσα από την χρηστή διαχείριση και την οικονομία των πόρων της, όπως οφείλει να κάνει η κάθε επιχείρηση. Το πρόσφατο παράδειγμα της κατάρριψης του Δημοτικού Φόρου απέδειξε περίτρανα την «οικονομική γύμνια» που είχαν οι φορείς του πρώτου βαθμού αυτοδιοίκησης του τόπου μας. Η προσπάθεια επαναφοράς του από την «πίσω πόρτα» θα πέσει στο κενό.
Ο ρόλος του Δημάρχου και του Δημοτικού Συμβουλίου εκτός από τις υπηρεσίες που πρέπει να προσφέρουν στους δημότες τους είναι να διασφαλίζει την ευμάρεια του συνόλου των δημοτών.
Δηλώνουμε στον Δήμο Ρόδου και στο σύνολο του Δημοτικού του Συμβουλίου ότι πιθανή ενεργοποίηση μίας τέτοιας δυνατότητας που θα του δώσει το εν λόγο νομοσχέδιο είναι για τον επιχειρηματικό κόσμο αιτία πολέμου».
ΤΟ ΕΙΧΕ ΑΠΟΚΑΛΥΨΕΙ
Η «ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ»
Υπενθυμίζεται ότι την σχετική ρύθμιση είχε αποκαλύψει η «δημοκρατική» την 29η Μαΐου 2016 με τίτλο «Καταιγισμός ρυθμίσεων για την Ρόδο από το υπουργείο Εσωτερικών και Διοικητικής Ανασυγκρότησης». Στο σχετικό κεφάλαιο, έγραψε συγκεκριμένα τα ακόλουθα:
-Αρθρο 58: Τέλος επί των ακαθαρίστων εσόδων καταστημάτων υγειονομικού ενδιαφέροντος.
Το εδάφιο (β’), της παραγράφου 1, του άρθρου 1, του ν. 339/7976 (Α’ 136), όπως αντικαταστάθηκε, με το πρώτο εδάφιο, του άρθρου 20, του ν. 2539/1997 (ΦΕΚ 244 Α), όπως ισχύει, αντικαθίσταται ως εξής: «Επιβάλλεται υπέρ των δήμων στην περιφέρεια των οποίων ισχύει το σύστημα του αντικειμενικού προσδιορισμού της αξίας των ακινήτων, τέλος, σε ποσοστό 0,5% στα ακαθάριστα έσοδα των: α) κάθε είδους, μορφής και ονομασίας καταστημάτων, στα οποία πωλούνται για κατανάλωση εντός των χώρων δραστηριοποίησης του καταστήματος ή σε πακέτο, φαγητά, ποτά, καφές, αναψυκτικά, γαλακτοκομικά προϊόντα και γλυκίσματα, αφόσον στην άδεια λειτουργίας ορίζεται η δυναμικότητα εξυπηρετουμένων ατόμων ανά κατάστημα ή διαθέτουν, σύμφωνα με αυτήν, πάγκους ή τραπεζοκαθίσματα, β)ζυθοπωλείων και μπαρ, ανεξαρτήτως ιδιαίτερης ονομασίας και κατηγορίας και γ) καντινών».
Περιττό να τονισθεί ότι το τέλος αυτό καμία απολύτως σχέση δεν έχει με το δημοτικό φόρο.