Πάλι λίγες

Περισσότερες γυναίκες σε σχέση με το 2019 ανέδειξε η κάλπη όμως, τα διαχρονικά στοιχεία αποτυπώνουν ότι η εκπροσώπηση των γυναικών παραμένει ακόμα σε χαμηλό ποσοστό συγκριτικά με τους άνδρες, καθώς συνολικά οι γυναίκες -οι οποίες κατάφεραν να κερδίσουν μία θέση στο ελληνικό κοινοβούλιο -είναι 71.Το ποσοστό μεν αυξάνεται από το 2019, αλλά και από το 2015, όμως η αναλογία παραμένει χαμηλή. Προφανώς και δεν ανταποκρίθηκε ο Κυριάκος Μητσοτάκης στην δέσμευσή του για εμφατική συμμετοχή των γυναικών στο νέο κυβερνητικό σχήμα. Εκτός πια αν θεωρείται εντυπωσιακό να υπάρχουν συνολικά 15 γυναίκες σε μια κυβέρνηση 63 μελών. Να σημειώσουμε πάντως ότι το πρόβλημα εκτός από ποσοτικό είναι και ποιοτικό. Μόνο τέσσερις κατέλαβαν υπουργικό χαρτοφυλάκιο, μία τοποθετήθηκε αναπληρώτρια υπουργός και  10 τοποθετήθηκαν σε θέσεις υφυπουργών. Το μόνο υπουργείο που  υφυπουργός και  υπουργός είναι γυναίκες αυτό της «Οικογένειας και Κοινωνικής Συνοχής». Όπου βρίσκεται επικεφαλής η Σοφία Ζαχαράκη με την Μαρία Κεφάλα. Τυχαίο ελπίζουμε και δεν δείχνει μια αντίληψη  σχετικά με τους έμφυλους ρόλους.  Η εκλογή της πρώτης γυναίκας Προέδρου της Δημοκρατίας το 2020 ήταν σημαντικό γεγονός τόσο συμβολικά όσο και ουσιαστικά, όμως έκτοτε η συμμετοχή των γυναικών στο υπουργικό συμβούλιο ήταν εξαιρετικά χαμηλή τόσο επί ΣΥΡΙΖΑ όσο και επί Νέας Δημοκρατίας. Το γεγονός ότι στις δημοτικές εκλογές του 2019 εξελέγησαν μόνο 18 γυναίκες σε σύνολο 332 δημάρχων δείχνει ότι και  η τοπική αυτοδιοίκηση είναι ένα σχεδόν εντελώς ανδροκρατούμενο περιβάλλον. Για να χαραχθούν πολιτικές που θα υποστηρίζουν αποτελεσματικά την ισότιμη συμμετοχή των γυναικών στην οικονομική και κοινωνική ζωή της χώρας, οι γυναίκες πρέπει καταρχήν να συμμετέχουν ισότιμα στη λήψη αποφάσεων. Είναι ζήτημα δικαιοσύνης, ζήτημα οικονομικής ανάπτυξης, αλλά και μια μοναδική ευκαιρία για την ανανέωση του πολιτικού προσωπικού της χώρας.