Σύζυγος ζήτησε να μην χρησιμοποιεί το επίθετό του η πρώην γυναίκα του

Με απόφαση που εξέδωσε το Πολυμελές Πρωτοδικείο Ρόδου απορρίφθηκε η αγωγή που άσκησε ένας πρώην κάτοικος της Ρόδου κατά της πρώην συζύγου του με αίτημα να της απαγορευθεί να χρησιμοποιεί το επίθετό του.
Oι διάδικοι  τέλεσαν νόμιμο πολιτικό γάμο στην αλλοδαπή το έτος 1969. Ο γάμος τους λύθηκε με απόφαση δικαστηρίου της αλλοδαπής, η   οποία κατέστη αμετάκλητη και αναγνωρίστηκε από ελληνικό δικαστήριο.
Με το γάμο τους η εναγομένη είχε λάβει ως νόμιμο επώνυμο το επώνυμο, του συζύγου της.
Μετά την 18.2.1983 (έναρξη ισχύος του νέου οικογενειακού δικαίου) δεν προέβη σε καμιά ενέργεια για να ανακτήσει το πατρικό της επώνυμο και διατήρησε το επώνυμο του συζύγου της.
Μέχρι το έτος 1992, οι διάδικοι κατοικούσαν στην αλλοδαπή, οπότε   μετοίκησαν   στην Ρόδο. Εκείνο τον καιρό συστάθηκε μια ανώνυμη εταιρεία και καθήκοντα διευθύνοντος συμβούλου ανέλαβε ο σύζυγός της.
Οι δημοσιεύσεις στα ΦΕΚ αναφέρουν ως επώνυμο της εναγομένης το επώνυμο του συζύγου της.
Το δικαστήριο έκρινε ότι ασκώντας τα καθήκοντά της και την επαγγελματική της δραστηριότητα η  εναγόμενη χρησιμοποιούσε παντού το  επώνυμο του συζύγου της. Με την πάροδο των ετών, μάλιστα, όλες οι προφορικές αναφορές    στο     πρόσωπο    της    εναγομένης,    στον     κύκλο    της επαγγελματικής   της   δραστηριότητας,  γίνονταν   με  τη   χρήση   του επωνύμου   του   συζύγου   της,   όπως   κατέθεσε εξάλλου και μάρτυρας. Το δικαστήριο δέχτηκε ότι η εναγομένη, στην περιοχή, όπου ασκεί την επαγγελματική της δραστηριότητα, υποκείμενη και στον ελεύθερο ανταγωνισμό, απέκτησε κατά τη διάρκεια του γάμου της, επαγγελματική  φήμη  με το επώνυμο του συζύγου της.
Εν συνεχεία, εκδόθηκε η απόφαση δικαστηρίου της αλλοδαπής,    με    την    οποία απαγγέλθηκε το διαζύγιο των διαδίκων. Η απόφαση αυτή κατέστη αμετάκλητη  το 2004 και αναγνωρίστηκε το παραχθέν εξ αυτής δεδικασμένο   από δικαστήριο της Ελλάδας.
Μετά τη λύση του γάμου και λόγω της επαγγελματικής φήμης, που είχε αποκτήσει, η εναγομένη είχε το δικαίωμα, σύμφωνα με την απόφαση του δικαστηρίου, να συνεχίσει να χρησιμοποιεί το επώνυμο του συζύγου της, στον κύκλο των επαγγελματικών της συναλλαγών, καθώς και σε όσες άλλες σχέσεις ή δραστηριότητες επιδίδεται.
Κρίθηκε ότι η οικογενειακή μεταβολή δεν μπορεί να καταλύσει το δικαίωμα της εναγομένης ως επαγγελματία, να χρησιμοποιεί το επώνυμο, το οποίο είχε νομίμως επί περίπου 40 χρόνια και επί 15ετίαν στην επαγγελματική της πορεία.
Προέκυψε επίσης ότι η  διάσπαση  της έγγαμης συμβίωσης υπήρξε αφετηρία μιας πλειάδας δικαστικών διενέξεων μεταξύ των διαδίκων.
Ο ενάγων επικαλείται στην αγωγή ότι ευλόγως προκαλείται σύγχυση καθώς κάποιος μπορεί εκ πλάνης να υπολάβει ότι εξακολουθεί να διατηρεί σχέσεις μαζί της, τη στιγμή  μάλιστα   που   υφίσταται   μεταξύ   τους   σφοδρή   αντιδικία αναφορικά με την εταιρεία. Το δικαστήριο έκρινε ότι η αλήθεια και η ένταση των περιστατικών αυτών δεν είναι εύκολο να ελεγχθεί αντικειμενικά. Τα επικαλούμενα περιστατικά όμως, και αληθή υποτιθέμενα, δεν μπορούν κατά την κρίση του Δικαστηρίου να έχουν δημιουργήσει στον ενάγοντα μια αφόρητη ψυχολογική κατάσταση, για την αποτροπή της οποίας πρέπει να παύσει η εναγομένη να χρησιμοποιεί το επώνυμό του.  Κρίθηκε ακόμη ότι δεν αποτελεί βλάβη, και μάλιστα σοβαρή, το ό,τι μπορεί να βρεθεί, ορισμένες φορές, σε θέση να εξηγεί, σε όσους από άγνοια ή αδιακρισία ερωτούν ή δίδουν τη σχετική αφορμή, ότι αυτός δεν έχει πλέον καμιά, σχέση μαζί της.
Την εναγόμενη εκπροσώπησε ο δικηγόρος κ. Γ. Μαυρομάτης.