Έφυγε πλήρης ημερών σε ηλικία 101 ετών, μια πρωτοπόρος του ελληνικού γυναικείου κινήματος.
Κόρη του νομικού Παναγιώτη Γιωτόπουλου, η Αλίκη Γιωτοπούλου-Μαραγκοπούλου το 1976 εξελέγη τακτική καθηγήτρια Εγκληματολογίας και Ανακριτικής στην Πάντειο Ανωτάτη Σχολή Πολιτικών Επιστημών και διατέλεσε δυο φορές πρύτανης του ιδρύματος. Ήταν η πρώτη Ελληνίδα που έγινε πρύτανης.
Επί 80 χρόνια ήταν μέλος του Συνδέσμου για τα Δικαιώματα της Γυναίκας, στον οποίο εντάχθηκε σε πολύ νεαρή ηλικία μετά από προτροπή και ενθάρρυνση της εμβληματικής μορφής και πρωτοπόρου του ελληνικού γυναικείου κινήματος Αύρας Θεοδωροπούλου. Επί 50 και πλέον χρόνια έδωσε πολλές μάχες για να είναι αυτονόητη κατάκτηση για τις Ελληνίδες η ισονομία και η ισοπολιτεία.
Ήταν μέλος της επιστημονικής επιτροπής που συνέταξε το νόμο 1329/1983, που είναι ένα ορόσημο για τα δικαιώματα της γυναίκας στην Ελλάδα.
«Η Αλίκη Γιωτοπούλου-Μαραγκοπούλου μας αφήνει, ως θεσμική και πολιτική παρακαταθήκη, μιαν εμβληματική ακαδημαϊκή πορεία και έναν συνεπή –κατ’ εξοχήν δε ασυμβίβαστο- αγώνα υπεράσπισης των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων του Ανθρώπου».
Τα παραπάνω αναφέρει στο συλληπήτηριο μήνυμα του για το θάνατο της Αλίκης Γιωτοπούλου –Μαραγκοπούλου ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Προκόπης Παυλόπουλος.
Τα συλλυπητήριά του για την απώλεια της Αλίκης Γιωτοπούλου Μαραγκοπούλου εξέφρασε ο Πρόεδρος της Βουλής κ. Νικόλαος Βούτσης, χαρακτηρίζοντάς την μια εμβληματική προσωπικότητα στον αγώνα για την προάσπιση των δικαιωμάτων του ανθρώπου και την ουσιαστική ισότητα των φύλων.
Ο Πρόεδρος της Βουλής δήλωσε: «Η Αλίκη Γιωτοπούλου Μαραγκοπούλου υπήρξε μια εμβληματική μορφή στον αγώνα για την προάσπιση των δικαιωμάτων του ανθρώπου και την ουσιαστική ισότητα των φύλων. Διακεκριμένη νομικός με διεθνή ακτινοβολία, πρώτη γυναίκα που εκλέχθηκε πρύτανης, και μάλιστα δύο φορές, σε ελληνικό πανεπιστήμιο, έβαλε τη σφραγίδα της σε μεγάλες τομές της εθνικής μας νομοθεσίας που προωθούσαν την ισότητα των φύλων και τον αδιαπραγμάτευτο σεβασμό της ανθρώπινης προσωπικότητας. Η αφιέρωσή της στις μεγάλες αυτές αξίες και το πολυσχιδές έργο της αποτελούν παρακαταθήκη για την κοινωνία μας, ώστε να επαγρυπνεί για τη διαφύλαξή τους. Στους οικείους της εκφράζω τα βαθύτατα συλλυπητήριά μου».
