Η ελληνοτουρκική κρίση, όπως όλα τα στοιχεία και δεδομένα μαρτυρούν, έχει φθάσει σε οριακό σημείο. Η διπλωματία τείνει να εξαντλήσει τις δυνατότητές της, μετά τις όποιες παρεμβάσεις και εκκλήσεις Τραμπ και Μέρκελ. Εικάζουμε ότι κάτι απέδωσαν, αλλά επισήμως ουδέν ακόμη.
Μέχρι να μάθουμε για κάποια συνάντηση τύπου Βερολίνου, η αναμέτρηση θα εξελίσσεται στο «πεδίο», όπως συνηθίζει να λέει ο Ταγίπ Ερντογάν. Δηλαδή στη θάλασσα, ανατολικά του 28ου Μεσημβρινού, εντός της ελληνικής υφαλοκρηπίδας, δυτικά της Κύπρου και του Καστελλορίζου, νοτιοανατολικά της Κρήτης και νοτίως της Ρόδου, της Κάσου και της Καρπάθου. Εκεί, όπου συγκεντρώνεται πλήθος ναυτικών και αεροπορικών δυνάμεων, παίζεται στην παρούσα φάση το παιχνίδι της τουρκικής διεκδίκησης και αναδεικνύονται οι δυνατότητες της ελληνικής άμυνας και αποτροπής. Σε αυτή λοιπόν την επίμαχη ζώνη διεξάγεται «πόλεμος» νεύρων και διατηρείται εύθραυστη ισορροπία ικανή να οδηγήσει σε θερμό επεισόδιο, τις διαστάσεις του οποίου κανείς δεν μπορεί να προδιαγράψει. Η διαφορά είναι ότι εκεί δεν ασκούνται πολιτικές δυνάμεις, παρά μόνο στρατιωτικές, η ψυχραιμία και οι αντοχές των οποίων δοκιμάζονται διαρκώς, επί πολλές ημέρες.
Η αξιόμαχη ηγεσία
των Ενόπλων Δυνάμεων
Οι ελληνικές δυνάμεις ωστόσο έχουν το προνόμιο να είναι ετοιμοπόλεμες, καθώς τελούν σε καθεστώς πραγματικής άσκησης εδώ και δεκαετίες, εξαιτίας της μόνιμης προκλητικότητας των Τούρκων. Και επιπλέον τυχαίνει στην τρέχουσα συγκυρία να διαθέτουν απολύτως επαγγελματική και αξιόμαχη ηγεσία σε όλα τα επίπεδα. Μπορεί η ηγεσία των Ενόπλων Δυνάμεων να μην είναι γνωστή στο πανελλήνιο, αλλά είναι αυτή που βρίσκεται σε συνεχή ετοιμότητα για τη διαφύλαξη της εθνικής κυριαρχίας.
Ο αρχηγός ΓΕΕΘΑ στρατηγός Κωνσταντίνος Φλώρος είναι αξιωματικός των ειδικών δυνάμεων, λοκατζής, πεζοναύτης, αλεξιπτωτιστής και «βατραχάνθρωπος». Διετέλεσε διοικητής του Α’ Κλάδου (επιχειρήσεις), διοικητής Στρατιάς, υπηρέτησε στο νατοϊκό στρατηγείο στη Mons και εν συνεχεία επιτελής, υπαρχηγός και τέλος αρχηγός ΓΕΕΘΑ. Χαίρει γενικής εκτιμήσεως και απολαμβάνει την εμπιστοσύνη της πολιτικής ηγεσίας, καθώς διακρίνεται για την ψυχραιμία, την άρτια και αξιόπιστη ενημέρωση που παρέχει, καθώς και για τις οργανωτικές ικανότητες που αποδεδειγμένα διαθέτει.
Ο αρχηγός του ΓΕΣ Χαράλαμπος Λαλούσης από τα Φιλιατρά Μεσσηνίας είναι μαυροσκούφης, αξιωματικός των τεθωρακισμένων. Υπηρέτησε σε νευραλγικές θέσεις, όπως στο Κέντρο Χειρισμού Κρίσεων, σε νησιά, ως διοικητής Μεραρχίας Πεζικού και διοικητής της Σχολής Ευελπίδων, και εν συνεχεία του Δ’ Σώματος Στρατού. Κάτοχος μεταπτυχιακού Ιστορίας, Αρχαιολογίας, Φιλοσοφικής με ειδίκευση στην Ιστορία Χωρών Χερσονήσου και Τουρκολογίας. Οι εμπειρίες του πολλές, με τελευταία αυτή της πρόσφατης κρίσης του Εβρου. Ο αρχηγός ΓΕΝ αντιναύαρχος (Μ) Στυλιανός Πετράκης, μέχρι πρότινος αρχηγός Στόλου από το Ρέθυμνο, είχε υπηρετήσει ανάμεσα στα άλλα σε φρεγάτα, αντιτορπιλικά, τορπιλακάτους, στη διοίκηση Ταχέων Σκαφών και σε επιτελικές θέσεις. Υπηρέτησε ακόλουθος Αμυνας στο Κάιρο και ναυτικός ακόλουθος στη Ρώμη. Γνωρίζει τις θάλασσές μας από πρώτο χέρι, μπορεί να καθοδηγήσει και να εμπνεύσει τα πληρώματα του Στόλου που εδώ και καιρό παραμένει εκεί έξω σε κατάσταση επιφυλακής.
Ο αρχηγός ΓΕΑ αντιπτέραρχος (Ι) Γεώργιος Μπλιούμης από την Ελασσόνα με 3.200 πτήσεις στο ενεργητικό του, χειριστής μαχητικών αεροσκαφών F-4Ε και F-16C/D, έχει υπηρετήσει στις πιο νευραλγικές θέσεις της Πολεμικής Αεροπορίας και ως επιτελής του ΝΑΤΟ στις ΗΠΑ. Προτού γίνει Α/ΓΕΑ είχε τοποθετηθεί αρχηγός Τακτικής Αεροπορίας στη Λάρισα, από όπου εξελίσσεται και συντονίζεται όλο το έργο της Πολεμικής Αεροπορίας. Είχε επιλεγεί από την προηγούμενη κυβέρνηση και διατηρήθηκε στη θέση του και από την παρούσα. Θεωρείται δυναμικός αεροπόρος και είναι αυτός που οργάνωσε προσφάτως την αθέατη μετάβαση των F-16 στην Κύπρο. Και οι τέσσερις δε, συνοδεύονται, σε επιτελικές θέσεις και στις επιμέρους μονάδες, από πρόσωπα ξεχωριστά, από ιδιαίτερους επαγγελματίες με εμπειρίες στο «πεδίο», όπως ο αντιπλοίαρχος Γιάννης Σαλλιάρης της φρεγάτας «Λήμνος», ο οποίος ενδεικτικά αναφέρω, πέραν των αποδεδειγμένων επιχειρησιακών ικανοτήτων, διαθέτει δύο μεταπτυχιακούς τίτλους ηλεκτρολόγου μηχανικού και ομιλεί τρεις ξένες γλώσσες: αγγλικά, γερμανικά και γαλλικά. Ο Πρωθυπουργός πάντως είναι ικανοποιημένος από τις επιδόσεις και την αντίδραση των Ενόπλων Δυνάμεων. Θεωρεί ότι τον βοήθησαν πραγματικά να επιτύχει τους στόχους που έχει θέσει από την εκδήλωση της ελληνοτουρκικής κρίσης. Αυτή την ώρα πιστεύει ότι η κατάσταση έχει ισορροπήσει, ότι μπορεί να αντιμετωπίζει στα ίσια τον Ταγίπ Ερντογάν, καθώς γνωρίζει πια ότι τυχόν αναμέτρηση στο πεδίο θα έχει βαρύτατο κόστος για την Τουρκία. Ο κ. Μητσοτάκης θεωρεί ότι με τη βοήθεια των Ενόπλων Δυνάμεων κέρδισε τον χρόνο που ήθελε προκειμένου να καταδείξει σε όλο τον κόσμο την ευθύνη της γείτονος. Πλέον όλοι αντιλαμβάνονται τι συμβαίνει στη Νοτιοανατολική Μεσόγειο και ποιος ήρξατο χειρών αδίκων. Πράγμα που φέρνει όλη τη διεθνή κοινότητα απέναντι στον Ταγίπ Ερντογάν, καθιστώντας απολύτως προβληματικά τα όποια σχέδιά του.
Ο άτολμος Στόλτενμπεργκ
Ο Γενς Στόλτενμπεργκ, γενικός γραμματέας του ΝΑΤΟ, δεν χαίρει ιδιαίτερης εκτιμήσεως στο ελληνικό πολιτικό σύστημα εξαιτίας της ατολμίας του και της τάσης του να δικαιολογεί την Τουρκία, την οποία θεωρεί ως μία από τις μεγάλες στρατιωτικές δυνάμεις του ΝΑΤΟ και άρα πολύτιμη. Την περασμένη εβδομάδα, πριν από την άτυπη σύνοδο των υπουργών Αμυνας της ΕΕ, μιλούσε πάλι για «πνεύμα συμμαχικής αλληλεγγύης», αναγκάζοντας τον Νίκο Παναγιωτόπουλο να του επισημάνει στην τετ α τετ συνάντηση που είχαν στο περιθώριο της Συνόδου ότι η πολιτική των ίσων αποστάσεων είναι επιζήμια για τη Συμμαχία, η οποία αποδέχεται τις μονομερείς ενέργειες της Τουρκίας. Ο κ. Στόλτενμπεργκ, προσπαθώντας να καταλάβει τις ελληνικές θέσεις, ρώτησε τον υπουργό Αμυνας τι εννοεί η κυβέρνηση όταν λέει ότι περιμένει από την Τουρκία να αποσύρει όλα τα πλοία της από τη Μεσόγειο. «Ολα σημαίνει όλα. Και το «Ορούτς Ρέις» και τα πολεμικά που το συνοδεύουν» του απάντησε ο κ. Παναγιωτόπουλος. Αυτός και μόνο ο διάλογος δείχνει τι παγόβουνα έχει να σπάσει η ελληνική διπλωματία. Στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης παρακολουθούν με αγωνία τις εξελίξεις. Ο κ. Τσίπρας αξιοποιεί έως έναν βαθμό τόσο την ελληνοτουρκική κρίση όσο και αυτή της πανδημικής έξαρσης προκειμένου να προσπεράσει τη «διαδικτυακή εσωκομματική σκιαμαχία» στους κόλπους του ΣΥΡΙΖΑ. Μας διευκρίνισαν αρμοδίως ωστόσο ότι η Λούκα Κατσέλη (φωτογραφία), η οποία κάποια στιγμή «ερέθισε» τον κ. Τσακαλώτο, παρέδωσε στον κ. Τσίπρα κείμενο-αντιπρόταση που της είχε ζητηθεί για την έκθεση Πισσαρίδη, ενώ θα συνεχίσει να προσφέρει συμβουλευτικού χαρακτήρα υπηρεσίες στον πρόεδρο του κόμματος, αλλά δεν πρόκειται να αποκτήσει κομματικές ή οργανωτικές ιδιότητες ασυμβίβαστες προς τη θέση της διευθύνουσας συμβούλου στην Ενωση Δικαιούχων Ελληνικής Μουσικής (ΕΔΕΜ). Παρεμπιπτόντως να σημειώσω ότι η Λούκα Κατσέλη δεν αναστάτωσε μόνο το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης αλλά και τον ευρύ κύκλο των δημιουργών. Στην αρχή ήσαν όλοι ενθουσιασμένοι, αλλά προϊόντος του χρόνου εμφανίζονται αντιδράσεις και εκδηλώνονται αμφισβητήσεις. Επιφανείς δημιουργοί την κατηγορούν ότι είναι προπάντων πολιτικός, ότι διχάζει και δεν ενοποιεί και, το χειρότερο, ότι «κοστίζει πολλά». Οπότε μάλλον δεν φαίνεται να μακροημερεύει ούτε στην ΕΔΕΜ…
ΒΗΜΑτοδότης
