Δεκτή εν μέρει αγωγή επενδυτών κατά συνεταίρων τους σε γνωστό κέντρο διασκέδασης της Ρόδου

Aκόμη μια πτυχή της ένδικης διαφοράς μεταξύ συνεταίρων σε κέντρο διασκέδασης της Ρόδου απασχόλησε το Μονομελές Πρωτοδικείο Ρόδου.
Πιο συγκεκριμένα, το Μονομελές Πρωτοδικείο Ρόδου επιλήφθηκε αγωγής που άσκησαν τρεις ημεδαποί κάτοικοι Θεσσαλονίκης, Πέλλας και Ημαθίας κατά τριών κατοίκων της Ρόδου, ημεδαπών για την διαβόητη υπόθεση της αντιδικίας για την επένδυση στην πρώην «La Scala».
Με απόφαση που εξέδωσε τον Δεκέμβριο του 2018 το Πολυμελές Πρωτοδικείο Ρόδου απερρίφθη η αγωγή ενός κατοίκου Ιαλυσού κατά ενός κατοίκου Θεσσαλονίκης και δύο κατοίκων Βέροιας, ζητώντας να αναγνωριστεί δικαστικώς η προσβολή της προσωπικότητάς του, που επικαλείται ότι του προκάλεσαν οι εναγόμενοι δια πλαστογραφίας και να υποχρεωθούν να τον αποζημιώσουν με το χρηματικό ποσό των 300.000 ευρώ για ηθική βλάβη.
Η ένδικη διαφορά αφορά συνεταίρους σε μια εκ των πιο εντυπωσιακών επενδύσεων στον χώρο της νυχτερινής διασκέδασης στο νησί της Ρόδου.
Ο Ροδίτης δραστηριοποιείται στο νησί στον χώρο της εστίασης και παροχής υπηρεσιών καφετέριας και όπως εξέθεσε, τον Δεκέμβριο του 2016, επιθυμώντας την αξιοποίηση ενός ακινήτου προς το σκοπό λειτουργίας επιχειρήσεως-πολυχώρου, προέβη στη μίσθωση οικοπέδου εκτάσεως περίπου 16.100 τ.μ., στην Ιξιά έναντι μισθώματος 4.315 ευρώ μηνιαίως.
Για την εξασφάλιση δε της καταβολής των μισθωμάτων του πρώτου έτους, συγγενικό του πρόσωπο, εξέδωσε μία συναλλαγματική ποσού ύψους 50.000 ευρώ, σε διαταγή του πρώτου των εκμισθωτών, ως εγγύηση.
Επιπλέον, για την εξασφάλιση της ακριβούς εκπληρώσεως των όρων του ιδιωτικού συμφωνητικού μίσθωσης, εξέδωσε έτερη συναλλαγματική ποσού ύψους 10.000 σε διαταγή του πρώτου των εκμισθωτών ομοίως ως εγγύηση.
Περαιτέρω, όπως ανέφερε, προς το σκοπό της κατασκευής του καταστήματος, συνήφθη μεταξύ του ίδιου και μιας Ιδιωτικής Κεφαλαιουχικής Εταιρίας της Θεσσαλονίκης, ιδιωτικό συμφωνητικό ανάθεσης κατασκευαστικού έργου.
Δυνάμει του τελευταίου ιδιωτικού συμφωνητικού, ανατέθηκε στην εταιρεία η εκτέλεση κατασκευαστικών εργασιών στο ακίνητο σύμφωνα με τα σχέδια που παρεδόθησαν στον ίδιο από μηχανικό της Ρόδου.
Ως χρόνος έναρξης των εργασιών στον εν λόγω χώρο ορίσθηκε η 5η Δεκεμβρίου 2016 και ως χρόνος περαίωσης αυτών η 30ή Μαρτίου 2017.
Βάσει του ιδιωτικού συμφωνητικού το συνολικό συμφωνηθέν κόστος της κατασκευής ανήρχετο στο ποσό των 344.057,56 ευρώ το οποίο συμφωνήθηκε να καταβληθεί εντός 300 ημερών από την περαίωση των εργασιών και την ολοκλήρωση της κατασκευής τόσο σε μετρητά όσο και σε επιταγές.
Ο Ροδίτης υποστήριξε ότι του κοινοποιήθηκε την 4η Οκτωβρίου 2017 εξώδικη πρόσκληση των τριών ατόμων που ενήγαγε, στην οποία γίνεται λόγος για σύσταση αφανούς εταιρείας μεταξύ του ίδιου κι εκείνων δυνάμει ιδιωτικού συμφωνητικού, το οποίο όπως ισχυρίζεται δεν έχει υπογράψει.
Ανέφερε συγκεκριμένα ότι στο εξώδικο, οι τρεις ισχυρίζονται ότι διαχειριστής της αφανούς εταιρείας που συστάθηκε είναι ο πρώτος των εναγομένων και ότι σκοπός της εταιρείας αυτής ορίσθηκε η χρηματοδότηση για την κατασκευή, ανακατασκευή και εκμετάλλευση των καταστημάτων υγειονομικού ενδιαφέροντος, που θα κατασκευασθούν στην περιοχή της Ιαλυσού, ότι το κεφάλαιο της αφανούς εταιρείας ορίσθηκε στο ποσό των 886.150 ευρώ, από το οποίο το 50%, θα το εισέφεραν η δευτέρα και ο τρίτος των εναγομένων, δια της κατασκευής, μέσω της κατασκευαστικής Ι.Κ.Ε. συμφερόντων τους, το δε υπόλοιπο ήμισυ, ισχυρίζονται ότι θα το κατέβαλλε ο ίδιος.
Επιπροσθέτως, στην ίδια εξώδικη δήλωση, όπως υποστήριξε, ισχυρίζονται ότι υπεγράφη και έτερο ιδιωτικό συμφωνητικό μεταξύ τους Ρύθμισης Σχέσεων Συνεταίρων Αφανούς Εταιρείας-Αναγνώριση Χρέους, με το οποίο αναγνωρίζει οφειλή προς τη δευτέρα και τρίτο των εναγομένων, ποσού ύψους 132.455 ευρώ. Και την υπογραφή του συμφωνητικού αυτού δεν αποδέχεται και προσέβαλε ως πλαστή ο ενάγων.
Οι ισχυρισμοί του Ροδίτη απορρίφθηκαν από το Πολυμελές Πρωτοδικείο Ρόδου και η απόφασή του κατέστη πλέον αμετάκλητη.
Ταυτόχρονα, έπαυσε υφ’ όρων η δίωξη εις βάρος του Ροδίτη για δυσφήμιση δυνάμει ευνοϊκού νόμου.
Οι τρεις εναγόμενοι από τον Ροδίτη, εστράφησαν εναντίον του και διεκδικούν με την αγωγή που άσκησαν ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Ρόδου αποζημίωση συνολικού ύψους 175.000 ευρώ.
Το δικαστήριο έκρινε ότι ο πρώτος εναγόμενος τέλεσε σε βάρος των εναγόντων τα αδικήματα της συκοφαντικής δυσφήμησης και το αδίκημα της απόπειρας απάτης επί Δικαστηρίω. Περαιτέρω προς υποστήριξη των αγωγικών ισχυρισμών του και στην περίπτωση πρώτου εναγόμενου, ο δεύτερος και τρίτος εναγόμενος, πατέρας και αδερφός αντίστοιχα του τελευταίου, βεβαίωσαν ενόρκως, ψευδή γεγονότα.
Το δικαστήριο υποχρεώνει έκαστο των εναγομένων να καταβάλει σε έκαστο των εναγόντων, εις ολόκληρον, το ποσό των 3.000 ευρώ, νομιμότοκα από την επίδοση της αγωγής και έως την πλήρη και ολοσχερή εξόφληση.
Κηρύσσει δε την απόφαση προσωρινά εκτελεστή και καταδικάζει έκαστο των εναγομένων, να καταβάλει εις ολόκληρον στους ενάγοντες, τα δικαστικά έξοδα της δίκης τα οποία καθορίζει στο ποσό των 8.000 ευρώ.
Την υπόθεση χειρίστηκαν οι δικηγόροι κ.κ. Στέλιος Αλεξανδρής και Πολυξένη Χατζηγιάννη.