Μπλέξαμε πάλι…

Η αποτελεσματική, διαχείριση του μεταναστευτικού-προσφυγικού, προκειμένου να διαφυλαχθούν τα σύνορα, μην έρχονται και να μην εγκλωβίζονται οι πρόσφυγες και οι μετανάστες στην Ελλάδα, να  διασφαλιστεί η κοινωνική ειρήνη είναι θέμα μεταναστευτικής πολιτικής και ευθύνη του κράτους αλλά και των εταίρων μας, της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Η ευθύνη, αυτής της διαχείρισης δεν ανήκει σε όλους εμάς τους πολίτες που οφείλουμε να είμαστε αλληλέγγυοι προς τους κατατρεγμένους και ταλαιπωρημένους. Ο μετανάστης και ο πρόσφυγας δεν είναι ο εχθρός μας, αλλά ο συνάνθρωπός μας, ανεξάρτητα από τις κοινωνικές, φυλετικές, εθνικές, θρησκευτικές, γλωσσικές και άλλες διαφορές. Αξία έχει ο άνθρωπος και όχι ό,τι τον προσδιορίζει. Και αν μερικοί συνεχίζουν να εμμένουν σε απάνθρωπες  αντιλήψεις και αγνοούν το μήνυμα της ανθρωπιάς προς τους δυστυχισμένους, ξεριζωμένους και πεινασμένους, ας καταλάβουν, επιτέλους, ότι όλοι έχουμε τα ίδια δικαιώματα στη ζωή. Δεν έχουμε τη δυνατότητα να δώσουμε διέξοδο στο αδιέξοδο έχουμε, όμως, την υπευθυνότητα να μην κλείσουμε τα αυτιά στις κραυγές απελπισμένων… Υ.Γ. Και στην περίπτωση αυτή, μπλέξαμε με «αρμόδιους» και «αναρμόδιους». Η γνωστή πρακτική, προκειμένου να μην έχει κανείς την ευθύνη (βλέπε πρόσφατα πλημμύρες, φωτιές)  και το πρόβλημα –εν προκειμένω του μεταναστευτικού-προσφυγικού- να φτάνει στο μη περαιτέρω, με τα γνωστά αποτελέσματα που εντείνουν και πολλαπλασιάζουν τις απόψεις περί «εισβολέων», «λαθροπιθήκων» «αφήστε τους να πνιγούν» και σε σημείο βρασμού την κοινωνική ειρήνη.