Από το 2008 έως και το 2013, οι επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στην ελληνική οικονομία είναι λιγότερες κατά 230.000 περίπου. Αυτό σημαίνει ότι εξαφανίστηκε η μία στις τέσσερις επιχειρήσεις, ενώ από τις 1.043.000 απώλειες στην απασχόληση (Β ΄Τρίμηνο 2008 – Β ΄Τρίμηνο 2014) οι 754.300 – δηλαδή τα τρία τέταρτα – προέρχονται από κλάδους που εκπροσωπεί η ΓΣΕΒΕΕ.
«Η επιδείνωση των δεικτών έρχεται να μετριάσει, αν όχι να θολώσει του διθυράμβους περί ανάκαμψης, πολύ δε περισσότερο ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας» είπε κατά τη διάρκεια της 46ης γενικής συνέλευσης της Γενικής Συνομοσπονδίας Επαγγελματιών Βιοτεχνών Εμπόρων Ελλλαδος, που ξεκίνησε χθες και ολοκληρώνεται σήμερα, ο πρόεδρός της Γιώργος Καββαθάς, παρουσιάζοντας μια σειρά στοιχείων όπως τα προαναφερόμενα.
Ο κ. Καββαθάς ανέπτυξε ένα εναλλακτικό σχέδιο ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας και ταυτόχρονα τους άξονες δράσης και στρατηγικής της ΓΣΕΒΕΕ που είναι τα εξής:
Επιλογή συγκεκριμένων κλάδων που θα διαδραματίσουν τον ρόλο της «ατμομηχανής». Βασικά κριτήρια για την επιλογή αυτών των κλάδων, είναι η ποιότητα του ανθρώπινου δυναμικού αλλά και οι διασυνδέσεις που μπορούν να έχουν με άλλους κλάδους της οικονομίας. Ως τέτοιοι κλάδοι έχουν προκριθεί η ενέργεια, οι κατασκευές (με διαφορετικό, ωστόσο, προσανατολισμό), η υγεία και το περίφημο αγροτοδιατροφικό σύμπλεγμα. Στους κλάδους αυτούς, οφείλει να συγκεντρωθεί το μεγαλύτερο ποσοστό των δημοσίων επενδύσεων και να προσανατολιστούν τόσο στη σύνδεση της παιδείας και της έρευνας όσο και στον σχηματισμό «αλυσίδων αξίας».
Η κλίμακα της ανάπτυξης πρέπει να σχεδιαστεί με βάση επιχειρηματικές μονάδες μικρού και μεσαίου μεγέθους. Η επιλογή αυτής κλίμακας υπαγορεύεται από το ίδιο το μέγεθος της ελληνικής οικονομίας, αλλά και από το γεγονός ότι η απασχόληση στην κλίμακα αυτή είναι μαζικότερη και περισσότερο ανθεκτική.
Το ζήτημα της χρηματοδότησης της ανάπτυξης δεν είναι δυνατό να αφεθεί στην άναρχη ιδιωτική πρωτοβουλία, δεδομένου ότι σήμερα οι επενδύσεις όχι μόνο είναι βραχυπρόθεσμες και κερδοσκοπικές αλλά και δεν εξασφαλίζουν ένα βιώσιμο αναπτυξιακό πρότυπο. Το μεγαλύτερο μέρος της χρηματοδότησης οφείλει να προέλθει από έναν προϋπολογισμό (και όχι απλώς από ένα πρόγραμμα) δημοσίων επενδύσεων, ο οποίος πρέπει να οικοδομηθεί έτσι ώστε να έχει αντικυκλικό χαρακτήρα και προσανατολισμό.
Στο πλαίσιο αυτό, η ΓΣΕΒΕΕ έχει ήδη προτείνει την εξαίρεση του ελλείμματος του προϋπολογισμού δημοσίων επενδύσεων από το συνυπολογισμό του στο συνολικό δημοσιονομικό έλλειμμα. Παράλληλα, και αναφορικά με τη χρηματοδότηση των μικρών και των πολύ μικρών επιχειρήσεων η ΓΣΕΒΕΕ θεωρεί ότι η ανάπτυξη μικρο-χρηματοδοτικών εργαλείων, όπως για παράδειγμα το crowdfunding, τα credit unions, το factoring, το venture capital, κλπ. πρέπει να αναπτυχθούν είτε στο πλαίσιο των συνεταιριστικών τραπεζών είτε με τη δημιουργία τράπεζας για τις μικρές και πολύ μικρές επιχειρήσεις.
Οι προτάσεις της ΓΣΕΒΕΕ, όπως η παγίωση ενός σταθερού, δίκαιου και διαφανούς συστήματος φορολογίας, η φορολόγηση των εισοδημάτων ανεξάρτητα από την πηγή σε ενιαία προοδευτική κλίμακα, η ριζική αλλαγή του ΕΝΦΙΑ, η επαναφορά του αφορολόγητου ορίου, το αφορολόγητο αποθεματικό για επανεπένδυση και άλλες, είναι ενταγμένες σε αυτό το πλαίσιο αναμόρφωσης της φορολογικής πολιτικής συνολικά.
Ενόψει των συστηματικών προσπαθειών για υποβάθμιση του ΟΑΕΕ και τη μετατροπή του σε ένα είδος επαγγελματικού ταμείου απονομής κύριας σύνταξης, η ΓΣΕΒΕΕ εκτός από τις προτάσεις που έχει καταθέσει και αναφέρονται στην αποποινικοποίηση των οφειλών, τη μετατροπή τους σε ασφαλιστικό χρόνο και την ελεύθερη επιλογή ασφαλιστικής κλάσης, θεωρεί ότι η αναμόρφωση του ΟΑΕΕ ως ταμείου απονομής κύριας σύνταξης οφείλει να θεμελιωθεί σε ένα σύστημα ασφαλιστικών εισφορών ανάλογων προς τα έσοδα των επιχειρηματιών και όχι σε ένα αυθαίρετο τεκμήριο όπως αυτό της τριετίας.
