Ακόμη προσπαθώ να καταλάβω, διαβάζοντας αποτιμήσεις της περίφημης Black Friday, αν ακόμη και το εύρος των προσφορών δικαιολογεί τη φρενίτιδα που παρακολουθήσαμε. Όταν για παράδειγμα, στήνεται κανείς στην ουρά για να πάρει δωρεάν ένα… κραγιόν, όπως συνέβη σε κατάστημα της συμπρωτεύουσας που έδωσε κάτι μικροδωράκια δωρεάν στους πρώτους 200 ή 250 δεν θυμάμαι καλά, που θα έμπαιναν, τότε προφανώς υπάρχει ζήτημα και νοοτροπίας πέρα από την ουσία του μάρκετινγκ. Κι αυτό το ζήτημα της νοοτροπίας περιγράφει με ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα που συνέβη στη Ρόδο, η Μαίρη Φώτη (εδώ, η δική μας στη «δ») : «Φίλος που δουλεύει σε κατάστημα αλυσίδας ηλεκτρικών ειδών, μου είπε ότι την περιβόητη, Black Friday γινόταν λαϊκό προσκύνημα στο μαγαζί σε σημείο ασφυξίας και οι πελάτες αγόραζαν ο, τι έβρισκαν. Ελα όμως που το μαγαζί δεν είχε εκπτώσεις αφού δεν υιοθέτησε τον θεσμό ούτε είχε αναρτήσει καμία σχετική ένδειξη. Τουτέστιν οι πελάτες αγόραζαν σαν τρελοί προϊόντα που δεν είχαν καμιά έκπτωση και που μέχρι την Πέμπτη δεν αγόραζαν γιατί ήταν ακριβά … Τράβα βγάλε άκρη.» Μιας νοοτροπίας μιμητισμού, που προσπαθεί να ενσωματώνει το Halloween, μετά το Thanksgiving day, μετά την Black Friday και το Santa Run. Το αποτέλεσμα; Βλαχοκουλτούρα, όπως καταλήγουν όλοι οι πιθηκισμοί που έχουμε προσπαθήσει να εντάξουμε στην δική μας πραγματικότητα.
Τράβα βγάλε άκρη
