Εικόνες…

Ο Κυρ. Μητσοτάκης στην εκπομπή του Αρναούτογλου και της Ναταλίας Γερμανού για (πιο) χαλαρές συζητήσεις; Λογικό. Οι εκλογές είναι προ των πυλών και όλα τα όπλα είναι στη φαρέτρα. Μέσα σ’ αυτά και  μια του life style επικοινωνία. Η πολιτική είναι η μάχη της ατζέντας, των ιδεών και του καλύτερου σχεδίου, αλλά και η μάχη της εικόνας. Στην εποχή μας, η τελευταία μοιάζει να υπερτερεί του περιεχομένου της πολιτικής. Και αυτό είναι πρόβλημα… Σίγουρα θα δούμε και πολιτικούς όχι μόνον της κυβέρνησης να πιάνουν τους καναπέδες τέτοιων πιο… ανάλαφρων εκπομπών. Το ζητούμενο είναι αν θα δούμε μόνον μια τέτοια προεκλογική πασαρέλα ή θα συζητηθούν και τα φλέγοντα. Κι αν τα τελευταία παραμείνουν μετέωρα,  καθώς οι κρίσεις πολλαπλασιάζονται, καμία επικοινωνία δεν θα μπορεί να πληρώσει τη ΔΕΗ, ούτε να γεμίσει η τσέπη κανενός, αν οι πολιτικοί τους πουν  για το ringtone στο κινητό τους, για την καθημερινότητα στο σπίτι τους, κι αν βλέπουν Netflix και Σασμό. Το θέμα δεν είναι οι εμφανίσεις σε εκπομπές  life style προκειμένου να εμφανίσει ένας πολιτικός ένα άλλο, πιο προσιτό και «καθημερινό» πρόσωπό. Θα αναρωτηθεί κανείς: «Και γιατί είναι κακό αυτό»; Σπεύδω να απαντήσω: «Καθόλου κακό δεν είναι». Είναι όμως κακό να νομίζει ένας εκπρόσωπος του λαού στην πολιτική της εικόνας και του φαίνεσθαι. Και μάλιστα της καλοστημένης εικόνας που πολλές φορές έχει κακό αποτέλεσμα. Είναι προκλητικό, για τον πολίτη που  ξεροσταλιάζει από τα χαράματα σε μια ουρά έξω από νοσοκομείο (για να κάνει χημειοθεραπεία, γιατί δεν υπάρχουν καθορισμένα ραντεβού, φτιάχνοντας χαρτάκια μόνοι τους προκειμένου να υπάρχει σειρά προτεραιότητας) να βλέπει τους ανθρώπους που ψήφισε για να του λύσουν προβλήματα της καθημερινότητας, να αναλώνονται σε αυτού τους είδους την πολιτική. Την πολιτική του life style.Το βασικότερο προσόν ενός ηγέτη και των συνεργατών του, κυρίως αυτών, είναι να μην αποκόπτονται από την κοινωνία. Να μην απομονώνονται μέσα στους θαλάμους της εξουσίας και ακκιζόμενοι να αλληλοσυγχαίρονται για τις επιδόσεις τους. Οι πολιτικοί που έχουν βγει έξω από το καβούκι τους, και από τα προστατευμένα περιβάλλοντα, συλλαμβάνουν και τα μηνύματα και τις διαθέσεις της κοινωνίας. Βασικό προσόν, γιατί έτσι κι αλλιώς ποτέ δεν θα αναγκαστούν να στηθούν σε καμιά ουρά. Όχι νοσοκομείου αν αρρωστήσουν, αλλά ούτε λεωφορείου… Υ. Γ. Η φωτογραφία είναι από την ουρά της ντροπής καρκινοπαθών έξω από νοσοκομείο. Θα είχε ενδιαφέρον μια «εικόνα» πολιτικού ανάμεσά τους, αλλά κυρίως την επόμενη ημέρα, όταν θα έχει φροντίσει αυτή η ουρά να ΜΗΝ υπάρχει.