Υπάρχει άραγε ο Άι Βασίλης; Στην ερώτηση που καίει πολλά παιδικά χείλη η απάντηση, βέβαια, είναι όχι, δεν υπάρχει. Κι όμως αυτές τις μέρες σε όλο τον κόσμο μαγαζιά, δρόμοι, πλατείες, γραφεία και σπίτια στολίζονται και χιλιάδες λαμπιόνια ανάβουν, κάποιος διαλέγει δώρα, τα τυλίγει σε πακέτα, τα βάζει κρυφά κάτω από το χριστουγεννιάτικο δέντρο και μέσα στις γιορτινές κάλτσες που κρέμονται δίπλα στο τζάκι για να τα βρουν τα παιδιά. Τα πιο μικρά πιστεύουν ότι κατεβαίνει πράγματι κρυφά τη νύχτα από την καμινάδα, τα μεγαλύτερα το ξέρουν πώς αυτό δεν είναι αλήθεια, όμως για μικρούς και μεγάλους η μαγεία των Χριστουγέννων και της προσμονής είναι πάντα εκεί. Γιατί ο Άι Βασίλης είναι κάτι πολύ περισσότερο από τον χαμογελαστό χοντρούλη γέροντα με την κατάλευκη γενειάδα και τη λαμπερή κόκκινη φορεσιά που μοιράζει δώρα κάθε χρόνο τέτοια εποχή. Ο Άι Βασίλης είναι το σύμβολο της δύναμης που μπορεί να ζεστάνει την ψυχή μας ακόμη και τις πιο δύσκολες ώρες που πάντα υπάρχουν στη ζωή, ένα σύμβολο ελπίδας και ευτυχίας, αγάπης και γενναιοδωρίας από όλους για όλους. Η φαντασία δεν είναι ψέμα. Είναι μια παράλληλη πραγματικότητα. Ενίοτε, αυτά τα δύο σχήματα έχουν μία -τουλάχιστον- πλευρά τους κοινή. Είναι το νεράκι μας. Χωρίς αυτήν κιτρινίζουν οι άκρες μας.
Kάτι πολύ περισσότερο
