Στο προσκήνιο επανήλθε, με αφορμή την έναρξη των εργασιών για τη διαμόρφωσή του εσωτερικά, το θέμα της “αξιοποίησης” του Καταλύματος της Ωβέρνης, στην πλατεία Μουσείου της Μεσαιωνικής Πόλης, ως “καφενέ” από ιδιώτη μετά από απόφαση μίσθωσής του από το ΤΑΠΑ!
Για το όλο θέμα έχει γίνει και συγκέντρωση διαμαρτυρίας στην πλατεία του Μουσείου από ευαισθητοποιημένους πολίτες με συμμετοχή του προέδρου της δημοτικής κοινότητας Ρόδου, κ. Μπάμπη Ευθυμιάδη.
Πρόκειται για το πρώην κατάστημα «Λαλαούνης», στην είσοδο της Μεσαιωνικής Πόλης, δίπλα από την σπουδαία βυζαντινή μητρόπολη της Παναγιάς του Κάστρου και απέναντι από το Αρχαιολογικό Μουσείο.
Το ακίνητο με την σύμφωνη γνώμη της 4ης Εφορείας Βυζαντινών Αρχαιοτήτων παρά το γεγονός ότι είναι χαρακτηρισμένο μνημείο, βγήκε σε δημόσιο πλειοδοτικό διαγωνισμό με την υπ’αρ. ΔΙΟΙΚ/Β/8143/28.5.2012 προκήρυξη, του προγράμματος ΔΙΑΥΓΕΙΑ του ΤΑΠΑ.
Είχε καταγγελθεί μάλιστα ότι η ίδια υπηρεσία με την υπ’αρ. ΔΙΟΙΚ/Β/25.5.2012 προκήρυξη για άλλο ακίνητο του ΤΑΠΑ, αυτή τη φορά το πρώην «Κωσταρίδης», που λειτουργούσε τα τελευταία χρόνια ως ανταλλακτήριο “ΜΙΝΕΡΒΑ”, ένα κτήριο που δεν είναι καν ιστορικό αλλά ιταλικό, προστατεύεται από την Αρχαιολογία, στην προκήρυξη ενοικίασης του από την μετατροπή του σε κατάστημα υγειονομικού ενδιαφέροντος με το ίδιο σκεπτικό.
Με την υπ.αρ. 2/28.1.2013 απόφασή του, το ΤΑΠ ανέθεσε την εκμίσθωση του ακινήτου έναντι 2.050 ευρώ σε ροδίτικη εταιρεία που λειτουργεί δύο καταστήματα υγειονομικού ενδιαφέροντος στη Μεσαιωνική Πόλη.
Επί του θέματος ο Σύλλογος Αρχιτεκτόνων Δωδεκανήσου παρατήρησε, με ανακοίνωσή του και τα εξής:
“Το συγκεκριμένο ακίνητο, όπου λειτουργούσε το κατάστημα “Λαλαούνης”, είναι αυτοτελώς ένα κτίσμα μεγάλης αρχιτεκτονικής και ιστορικής αξίας, κηρυγμένο μνημείο από την Ελληνική Πολιτεία, ως μέρος του καταλύματος της Ωβέρνης. Το θύρωμά του είναι ιδιαίτερα επιμελημένο και ο εσωτερικός χώρος αυτού είναι φροντισμένος με θολωτή οροφή με νευρώσεις.
Επιπλέον βρίσκεται σε μια ιδιαίτερα ευαίσθητη και μνημειακή περιοχή της Μεσαιωνικής Πόλης, με πρόσωπο στις πλατείες Μ. Αλεξάνδρου και Μουσείου σε γειτνίαση με το Αρχαιολογικό Μουσείο και την Παναγιά του Κάστρου και θέα στην οδό Ιπποτών.
Τα ιδιαίτερα αυτά χαρακτηριστικά του ακινήτου, σε συνδυασμό με τις πρώτες αντιδράσεις που υπήρξαν, όπως του αντιδημάρχου Ρόδου κ. Ε. Σαββή από τον περασμένο Αύγουστο, έπρεπε να προβληματίσουν και να οδηγήσουν τους ενδιαφερόμενους σε διάλογο με τους τοπικούς φορείς και φυσικά με τον ίδιο το Δήμο, αφού στην αρμοδιότητά του είναι η εκχώρηση ή μη κοινόχρηστου χώρου για την ανάπτυξη τραπεζοκαθισμάτων.
Το επιχείρημα της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας για την επιλογή της συγκεκριμένης χρήσης είναι η εξυπηρέτηση των παρακείμενων μουσειακών χώρων, του Λαογραφικού δηλαδή Μουσείου και του Αρχαιολογικού Μουσείου – το οποίο διαθέτει παρεμπιπτόντως αναψυκτήριο στον αύλειο χώρο του και πολύ σωστά – και του Αρχοντικού Χασάν Μπέη που βρίσκεται σήμερα σε ερειπωμένη κατάσταση. Πρόκειται για ένα τουλάχιστον άστοχο επιχείρημα, όταν είναι δεδομένο ότι το αναψυκτήριο θα στηριχθεί κατά 99% από περαστικούς πελάτες.
Επί της ουσίας ασφαλώς, οι απόψεις για τη βέλτιστη χρήση δε μπορεί να είναι μονοσήμαντες οπότε και διατυπώνονται πάντα πολλές διαφορετικές τοποθετήσεις που σε κάθε περίπτωση είναι σεβαστές. Γι’ αυτό και άλλωστε, τέτοια ζητήματα απαιτούν επιστημονική τεκμηρίωση, διάλογο με την τοπική κοινωνία και συλλογικές αποφάσεις, όπως ήδη αναφέραμε πιο πάνω.
Κατά την άποψή μας δυστυχώς το “πνεύμα” του γνωστού σε όλους ΤΑΙΠΕΔ, έχει διεισδύσει σε κύκλους του ΥΠΠΟ. Είναι σαφές ότι προτάχθηκαν οικονομικοί λόγοι απέναντι σε μια ήπια λειτουργία που θα απέδιδε κατά τι λιγότερα έσοδα, με τελικό όμως θύμα ένα σπουδαίο μνημείο. Το ΤΑΠΑ θα έπρεπε να προτιμήσει και σε αυτή την περίπτωση, την ποιότητα έναντι του οικονομικού οφέλους και να προκρίνει χρήσεις που θα αναδείκνυαν τον ιστορικό χαρακτήρα του κτηρίου. Άλλωστε το ΤΑΠΑ, που διαχειρίζεται μια τεράστια περιουσία στη Μ. Πόλη της Ρόδου, έχει πολλές ευκαιρίες και τρόπους για βελτίωση των εσόδων του”.
