Για τη σημασία και το ρόλο της συμμετοχικής διαδικασίας των κατοίκων των μικρών κοινοτήτων στα τοπικά Συμβούλια και για τη διάσταση της «νησιωτικότητας» στις αυτοτελείς υπηρεσίες εποπτείας στην Αποκεντρωμένη Διοίκηση, αναφέρθηκε ο βουλευτής Δ/νήσου Δημήτρης Γάκης, στη συζήτηση επί του Σχεδίου Νόμου περί «επειγουσών ρυθμίσεων αρμοδιότητας υπουργείου Εσωτερικών», στην αρμόδια επιτροπή της βουλής, τη Δευτέρα 31.03.14.
Ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, ανέπτυξε την πρότασή του για ουσιαστική τοπική αυτοδιοίκηση με σεβασμό στη δημοκρατία με την εκλογή των συμβουλίων των δημοτικών κοινοτήτων στη βάση της πραγματικής λαϊκής έκφρασης, με χαρακτηριστικό παράδειγμα τις μικρές κοινότητες στο νησί της Ρόδου.
Για το παραπάνω θέμα, ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ έχει αναλάβει πρωτοβουλία για να κατατεθεί εμπρόθεσμα τροπολογία – προσθήκη που θα βελτιώνει το ισχύον καθεστώς, σε σχετικό νομοσχέδιο που θα εξεταστεί στη Βουλή.
Ακολουθεί η τοποθέτηση του Δημήτρη Γάκη στη συνεδρίαση της Επιτροπή Δημόσιας Διοίκησης, Δημόσιας Τάξης και Δικαιοσύνης, στη συζήτηση επί του σχεδίου νόμου: «Επείγουσες ρυθμίσεις αρμοδιότητας Υπουργείου Εσωτερικών».
«Κύριοι Υπουργοί, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θέλω να σας περιγράψω τη δομή που υπάρχει σήμερα στον Δήμο της Ρόδου. Ο Δήμος της Ρόδου προήλθε από συνένωση δέκα Καποδιστριακών δήμων. Αυτοί οι πρώην δήμοι σήμερα χαρακτηρίζονται ως Δημοτικές Ενότητες, από τις οποίες, ανάλογα με τον πληθυσμό τους, εκλέγονται τα μέλη του Δημοτικού Συμβουλίου του Δήμου σύμφωνα με το υπάρχον ενισχυμένο εκλογικό σύστημα βάσει του οποίου τα 3/5 των συμβούλων εκλέγονται από την πλειοψηφούσα παράταξη.
Όμως, από εκεί και κάτω, υπάρχουν άλλες δύο δομές: Οι Δημοτικές Κοινότητες – χωριά και πόλεις πάνω από 1.000 κατοίκους – και οι Τοπικές Κοινότητες – χωριά και πόλεις κάτω από 1000 κατοίκους λόγω της ιδιαιτερότητας της νησιωτικότητας ενώ στην υπόλοιπη χώρα το όριο διαχωρισμού είναι οι 3.000 κάτοικοι. Αυτός ο πληθυσμιακός διαχωρισμός και η διαφορετικότητα από τις ηπειρωτικές περιοχές δημιουργεί σήμερα τεράστια προβλήματα στην περιοχή μας.
Από τις 43 Κοινότητες στο νησί της Ρόδου οι 20 είναι Δημοτικές Κοινότητες και οι 23 Τοπικές Κοινότητες. Οι Δημοτικές Κοινότητες πληθυσμιακά καλύπτουν το 96% ενώ οι Τοπικές μόνο το 4% του συνολικού πληθυσμούς. Δεν μπορώ να κατανοήσω γιατί να συνεχίζει να υπάρχει αυτός ο διαχωρισμός. Οι επιθυμίες που ήθελε να ικανοποιήσει η συνένωση των καποδιστριακών δήμων έχουν εκλείψει, επομένως, ένας πρέπει να είναι ο ορισμός: «Κοινότητα».
Αυτός ο διαχωρισμός, αλλά και το εκλογικό σύστημα, δημιουργούν στρεβλώσεις και ταυτόχρονα τεράστια προβλήματα στην κοινωνία του νησιού. Για να συγκροτήσει σήμερα ένας συνδυασμός ένα πλήρες ψηφοδέλτιο στην περιοχή μας θέλει 292 άτομα. Οι συνδυασμοί είναι περίπου 5 και, επομένως, πρέπει να βρεθούν διαθέσιμα περίπου 1.500 άτομα για να συγκροτήσουν ψηφοδέλτια. Αυτό δημιουργεί « κοινωνικά σχίσματα» και προβλήματα σχέσεων στις μικρές κοινωνίες των χωριών.
Σε ένα χωριό δηλ 200 – 300 ανθρώπων θα πρέπει να σχηματιστούν 4 και 5 ψηφοδέλτια προκαλώντας κοινωνικές αναταραχές και οικογενειακές συγκρούσεις. Πρότασή μας είναι να διαχωριστεί η εκλογή των κοινοτήτων, δημοτικών ή τοπικών, από το κεντρικό κορμό του ψηφοδελτίου.
Ας αφήσουμε τις τοπικές κοινωνίες να διαμορφώσουν τη δυναμική που αυτές έχουν και να συγκροτήσουν ψηφοδέλτια όπως αυτές θέλουν ( ενιαία ή παραταξιακά). Να αφήσουμε, δηλαδή, την εκλογή του Δημοτικού Συμβουλίου όπως γίνεται σήμερα, σε επίπεδο Δημοτικών Ενοτήτων – με τις επιφυλάξεις που έχουμε εμείς για το εκλογικό σύστημα – αλλά οι κοινότητες, Δημοτικές και Τοπικές, να εκλέγουν τους δικούς τους άρχοντες ανάλογα με τις ανάγκες τους, με τα δικά τους διαφορετικά ψηφοδέλτια.
Εάν αυτό δεν συμβεί, γιατί ίσως για τεχνικούς λόγους σήμερα δεν μπορεί να αλλάξει ο τρόπος συγκρότησης των ψηφοδελτίων, προτείνουμε η εκλογή όλων των τοπικών συμβουλίων των κοινοτήτων, είτε Δημοτικών είτε Τοπικών, να γίνεται με απλή αναλογική όπως γίνεται σήμερα στις τοπικές κοινότητες.
