Το ΔΝΤ πιάστηκε, με τα αιματοβαμμένα χέρια, να συνωμοτεί για να οργανώσει «πιστωτικό γεγονός» στην Ελλάδα και να την οδηγήσει στα πρόθυρα της χρεοκοπίας, χρησιμοποιώντας το πρόσχημα του δημοψηφίσματος για την έξοδο ή την παραμονή της Βρετανίας στην ΕΕ, γράφει ο γνωστός δημοσιογράφος Πολ Μέισον.
«΄Όχι» γράφει ο δημοσιογράφος, «αυτό δεν είναι το σενάριο της επόμενης ταινίας του James Bond, είναι η απομαγνητοφώνηση μιας συνομιλίας, ανάμεσα στους επικεφαλής των διαπραγματεύσεων του ΔΝΤ, Πολ Τόμσεν και Ντέλια Βελκουλέσκου.
Η αποκάλυψη έγινε από το WikiLeaks μιας συζήτησης που πραγματοποιήθηκε στην Αθήνα, λίγο πριν από την αποχώρηση της αντιπροσωπείας του ΔΝΤ από την Ελλάδα που είχε δώσει το πράσινο φως για το επόμενο στάδιο των διαπραγματεύσεων.
Η ουσία είναι, γράφει ο Μέισον, ότι το ΔΝΤ δεν πιστεύει τα νούμερα που χρησιμοποιούνται από την Ελλάδα και την Ευρώπη ώστε να προχωρήσουν οι διαπραγματεύσεις στο επόμενο στάδιο. Την ίδια ώρα η Ευρώπη δεν μπορεί να προχωρήσει στη συμφωνία χωρίς το ΔΝΤ γιατί το γερμανικό κοινοβούλιο δεν θα το επιτρέψει.
Καθώς τσακώνονται για τους αριθμούς, οι Τόμσεν και Βελκουλέσκου ακούγονται να εξετάζουν το ενδεχόμενο εάν θα «μαγειρέψουν» την επόμενη έκθεση του ΔΝΤ σχετικά με το εάν το ελληνικό χρέος είναι βιώσιμο. Αυτό είναι σημαντικό γιατί το ΔΝΤ θα συμμετάσχει στο πρόγραμμα μόνο εάν υπάρξει ελάφρυνση χρέους και αυτός είναι ο λόγος που δεν αποδέχονται οι Γερμανοί.
Τότε γράφει ο Μέισον, ο Τομσεν έριξε την βόμβα. «Τι πρέπει να γίνει για να έρθουν όλοι στο σημείο να λάβουν μία απόφαση; Στο παρελθόν υπήρξε μόνο μία στιγμή όπου λήφθηκε μία σοβαρή απόφαση και ήταν όταν η Ελλάδα έμενε χωρίς χρήματα και ήταν υπό την απειλή της χρεοκοπίας. Σωστά;». Η Βελκουλέσκου του απαντά «σωστά». Τότε ο Τόμσεν συμπληρώνει «Πιθανώς αυτό πρέπει να γίνει ξανά. Σε αυτή την περίπτωση (του πιστωτικού γεγονότος και εάν είναι να ξαναγίνει) θα μας πάρει αρκετό χρόνο μέχρι τον Ιούλιο και είναι σαφές ότι οι Ευρωπαίοι δεν πρόκειται να κάνουν καμία συζήτηση για ένα μήνα πριν από το Brexit, έτσι σε κάποιο βαθμό θα θέλουν ένα διάλειμμα (για την Ελλάδα) και θα ξεκινήσουν ξανά μετά το Ευρωπαϊκό δημοψήφισμα.
Η Βελκουλέσκου είπε ότι θα πρέπει να κάνουν κάτι μέσα στον Απρίλιο. Για να λάβει την απάντηση από τον Τόμσεν «αλλά αυτό δεν θα είναι ένα γεγονός. Αυτό δεν πρόκειται να τους…». Και ο διάλογος συνεχίζεται, γράφει ο Μέισον. Η Βελκουλέσκου συμφωνεί ότι χρειάζεται ένα γεγονός, αλλά λέει ότι δεν ξέρει ποιο μπορεί να είναι.
Αφήστε με να αποκωδικοποιήσω, συμπληρώνει ο Μέισον. Το «γεγονός» είναι μία οικονομική κρίση που θα φέρει την Ελλάδα πιο κοντά στη χρεοκοπία. Όπως ακριβώς συνέβη τον περασμένο χρόνο όταν έκλεισαν οι τράπεζες και εκατομμύρια άνθρωποι βρέθηκαν αντιμέτωποι με οικονομική και ψυχολογική καταστροφή.
Με τη μόνη διαφορά ότι το ΔΝΤ θέλει να επιβάλλει αυτή την καταστροφή την ώρα που το ελληνικό έθνος φιλοξενεί δεκάδες χιλιάδες πρόσφυγες και η χώρα είναι επιφορτισμένη με μία από τις πιο περίπλοκες και νομικά αμφίβολες επιχειρήσεις φύλαξης των συνόρων στην σύγχρονη ιστορία.
Η Ελληνική κυβέρνηση είναι εξαγριωμένη, «δεν θα αφήσουμε το ΔΝΤ να παίζει με τη φωτιά» ανέφερε κυβερνητική πηγή στον Μέισον.
Αλλά το θέμα δεν βρίσκεται στα χέρια της Ελλάδας, γράφει ο Μέισον. Στο τέλος ο Τόμσεν υπαινίσσεται το κείμενο του διαλόγου, μόνο η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και πάνω από όλους η Γερμανική κυβέρνηση μπορεί να αποφασίσει εάν θα τηρηθούν οι όροι της συμφωνίας του περασμένου Ιουλίου.
Το κείμενο της απομαγνητοφώνησης, που αντιμετωπίστηκε με οργή και δυσπιστία από την Αθήνα, θα πέσει σαν βόμβα στην Κομισιόν και την ΕΚΤ. Είναι αυτοί που διακρατούν το χρέος των 300 δισ. της Ελλάδας
Είναι ολόκληρη η Ευρώπη, με άλλα λόγια, την οποία το ΔΝΤ συνωμοτεί να χτυπήσει με το δόγμα του σοκ.
Γίνεται καθαρό από το διάλογο, συμπληρώνει ο Μέισον, ότι το ΔΝΤ έχει γίνει η παιδική χαρά για τις νεοφιλελεύθερες φαντασιώσεις.
Το να φαντασιώνονται την επιβολή ακόμη ενός γεγονότος που είναι πιο κοντά στη χρεοκοπία, αποκαλύπτει τα επίπεδα της αδιαφορίας τους για την επιβίωση και την ευημερία των ανθρώπων, την κυριαρχία των κρατών και των δημοκρατικών δομών.
Αποδεικνύει επίσης για άλλη μία φορά ότι ο πυρήνας του οικονομικού δόγματος που καθοδηγεί τις οικονομικές ελίτ δεν δίνει καμία σημασία για τους ανθρώπους, ακόμη και αν η επιβολή του δόγματος τους γίνει με το κόστος μιας αποτυχίας ενός κράτους, καταλήγει ο γνωστός δημοσιογράφος.
