Συνέντευξη
στην Πέγκυ Ντόκου
Τις εκτιμήσεις του για την πορεία της αξιολόγησης και τις συνέπειες στο οικονομικό και επιχειρηματικό περιβάλλον, καταθέτει σήμερα, σε συνέντευξή του στην «δ», ο πρόεδρος της ΓΣΕΒΕΕ κ. Γιώργος Καββαθάς. Ακόμη, μιλάει για το νομοσχέδιο περί εξωδικαστικού συμβιβασμού, για το τραπεζικό σύστημα και το οικονομικό περιβάλλον καθώς και για τις επενδύσεις, εκφράζοντας την ανησυχία του για την επιβολή νέων σκληρών μέτρων.
Η συνέντευξη αναλυτικά:
• Κύριε Καββαθά, θα ήθελα να ξεκινήσουμε από την εξαμηνιαία έρευνα της ΓΣΕΒΕΕ (ΙΜΕ ΓΣΕΒΕΕ) η οποία αποτυπώνει με τον πλέον χαρακτηριστικό τρόπο τη δεινή οικονομική θέση που βρίσκονται οι εναπομείνασες ΜμΕ, μετά από 9 χρόνια βαθιάς ύφεσης. Με την αξιολόγηση να καθυστερεί πώς βλέπετε να διαμορφώνεται το κλίμα;
Είναι προφανές και το έχουμε βιώσει πλείστες φορές στα τελευταία χρόνια ότι όλη αυτή η συζήτηση που διεξάγεται γύρω από το κλείσιμο των εκάστοτε αξιολογήσεων προκαλεί μια γενικότερη ανασφάλεια. Γενικά το κλείσιμο της αξιολόγησης θα έχει κατ’ αρχάς έναν θετικό ψυχολογικό αντίκτυπο. Αποτελεί, μια ανακούφιση από την συνεχή φημολογία για νέα μέτρα. Από την άλλη μεριά, όπως έχει επαναληφθεί πολλές φορές στο παρελθόν, αυτή η ανακούφιση μάλλον θα είναι πρόσκαιρη, εάν το κλείσιμο της αξιολόγησης συνοδεύεται από νέα μέτρα και νέες επιβαρύνσεις. Σε κάθε περίπτωση και είναι κάτι που το παρατηρούμε και από τις τελευταίες έρευνες του ΙΜΕ ΓΣΕΒΕΕ, θα πρέπει η κατάσταση στασιμότητας στην οποία βρισκόμαστε τα τελευταία τρία χρόνια να μετουσιωθεί σε ανάπτυξη. Διαφορετικά υπάρχει ο κίνδυνος να περιπέσουμε σε βαθιά ύφεση. Και η καθυστέρηση κλεισίματος στην αξιολόγησης δεν βοηθάει. Και αυτό γιατί στην προκειμένη περίπτωση το κλείσιμο της αξιολόγησης φαίνεται πως συνδέεται με την ένταξη της Ελλάδας στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας. Αυτό υπό προϋποθέσεις θα μπορούσε να έχει ένα πολύ θετικό αντίκτυπο στην αγορά. Εάν όμως η αξιολόγηση αργήσει να κλείσει τότε αυτή η προοπτική περιορίζεται δεδομένου ότι το πρόγραμμα αυτό είναι στα τελευταία του στάδια.
• Παρά το γεγονός ότι υπάρχουν χρηματοδοτικά προγράμματα (ΕΣΠΑ κ.λπ.) για τις ΜμΕ δεν υπάρχει η αντίστοιχη στήριξη από το τραπεζικό σύστημα. Φοβάστε ότι δεν θα υπάρχει αλλαγή της κατάστασης στις τράπεζες;
Είναι αληθές ότι στο υφιστάμενο περιβάλλον αβεβαιότητας οι τράπεζες είναι ιδιαίτερα διστακτικές στην προώθηση νέων χρηματοδοτικών εργαλείων ή νέων επενδύσεων. Βέβαια, στο παρελθόν ίσχυε μια αντίστοιχη κατάσταση, και οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις δεν ενθαρρύνονταν καθόλου στην ένταξή τους σε τραπεζικά/ χρηματοδοτικά προγράμματα. Εκτιμούμε ότι με το κλείσιμο της αξιολόγησης, την ένταξη τους στο ευρωπαϊκό QE και τον αποτελεσματικότερο σχεδιασμό των αναπτυξιακών προγραμμάτων αυτή η εικόνα μπορεί να αναστραφεί. Ωστόσο, θέση μας είναι ότι θα πρέπει να υπάρξει και δυνατότητα καθιέρωσης εναλλακτικών εργαλείων χρηματοδότησης.
• Είναι ξεκάθαρο πάντως ότι με το υπάρχον φορολογικό – οικονομικό περιβάλλον, ούτε ανάπτυξη μπορεί να επιτευχθεί ούτε φυσικά και επενδύσεις, καθώς δεν είμαστε πλέον ελκυστικοί.
Πράγματι το γενικότερο περιβάλλον μέσα στο οποίο δραστηριοποιούνται οι επιχειρήσεις στην Ελλάδα δεν βοηθάει στην προσέλκυση επενδύσεων. Ωστόσο σε πρώτη φάση αυτό που πιστεύω ότι χρειαζόμαστε είναι να υπάρξει οικονομική και πολιτική σταθερότητα, ώστε να μπορεί ο οποιοσδήποτε επενδυτής να υπολογίσει το ρίσκο που αναλαμβάνει. Και αυτό σημαίνει ότι θα πρέπει να σταματήσουμε να παίρνουμε νέα μέτρα που οδηγούν σε νέες επιβαρύνσεις.
• Το νομοσχέδιο περί εξωδικαστικού συμβιβασμού θα βοηθήσει τις επιχειρήσεις;
Το σχέδιο νόμου για τον εξωδικαστικό μηχανισμό ρύθμισης οφειλών των επιχειρήσεων είναι σίγουρα μια θετική εξέλιξη. Αυτό που απαιτείται είναι η άμεση ψήφιση του στην Βουλή ώστε να ξεκινήσει η διαδικασία που απαιτείται για την σύσταση και διάρθρωση του. Από εκεί και ύστερα θα δούμε τι διορθωτικές κινήσεις μπορούν να γίνουν προκειμένου ο μηχανισμός αυτός να είναι αποτελεσματικότερος. Επείγει όμως να θεσμοθετηθεί διότι από την ημερομηνία ψήφισης του θα χρειαστούν τουλάχιστον 3 μήνες μέχρι να καταστεί επιχειρησιακά έτοιμος να υποδεχθεί επιχειρήσεις.
• Πρόσφατα ζητήσατε να αποκατασταθούν οι ελεύθερες συλλογικές διαπραγματεύσεις και το κύρος του κοινωνικού διαλόγου. Θα ήθελα το σχόλιό σας.
Ο κοινωνικός διάλογος ανάμεσα σε εργοδότες και εργαζόμενους αποτελεί κεντρικό χαρακτηριστικό του ευρωπαϊκού κοινωνικού μοντέλου και αναγνωρισμένο θεσμό διαβούλευσης. Ιδιαίτερα σε μια περίοδο κρίσης σαν αυτή που βιώνουμε, η διεθνής εμπειρία έχει καταδείξει ότι ο κοινωνικός διάλογος μπορεί να συμβάλει στη διατύπωση δημιουργικών και καινοτόμων απαντήσεων και να προωθήσει μια περισσότερο ισόρροπη και χωρίς διακρίσεις ανάκαμψη. Παράλληλα είναι ένα πολύ σημαντικό δομικό μέρος της Δημοκρατίας μας. Τα τελευταία χρόνια που ακολουθήθηκε μια πολιτική περιορισμού εάν όχι κατάργησης του κοινωνικού διαλόγου και των ελεύθερων συλλογικών διαπραγματεύσεων τίποτα το θετικό δεν ακολούθησε. Οι μισθοί κατέρρευσαν, επιχειρήσεις έκλεισαν, οι ελαστικές μορφές απασχόλησης εκτινάχθηκαν, η αδήλωτη εργασία αυξήθηκε, ενώ η ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεων δεν βελτιώθηκε. Με βάση αυτά είναι πασιφανές ότι ο κοινωνικός διάλογος και κυρίως η αποκατάσταση των ελεύθερων συλλογικών διαπραγματεύσεων συνιστά αναπτυξιακό προαπαιτούμενο και δομική προϋπόθεση για την ανάκαμψη της ελληνικής οικονομίας.
• Τα προβλήματα με τον ‘ακατάσχετο’ λογαριασμό και τα τερματικά για τις επιχειρήσεις POS δεν έχει αποκατασταθεί με συνέπεια να σημειώνεται σωρεία κατασχέσεων λόγω οφειλών και να μην μπορούν οι επιχειρήσεις να κάνουν εισπράξεις. Από την άλλη, η κυβέρνηση επιβάλλει το πλαστικό χρήμα. Υπάρχει λογική σε όλα… αυτά;
Κατ’ αρχάς θα πρέπει να θυμίσω ότι οι μικρές και πολύ μικρές επιχειρήσεις ήταν απροετοίμαστες όταν επιβλήθηκαν τα capital controls. Ωστόσο πολύ γρήγορα προσαρμόστηκαν στις νέες συνθήκες γεγονός που καταδεικνύει την ευελιξία τους και την προσαρμοστικότητα τους. Επειδή όμως δεν ζούμε σε μια κανονική οικονομική περίοδο η χρήση τερματικών μηχανημάτων θα πρέπει να συνοδεύεται με την θεσμοθέτηση ακατάσχετου λογαριασμού. Αυτό είναι απαραίτητο γιατί το σημαντικότερο πρόβλημα που αντιμετωπίζουν σήμερα οι μικρές και πολύ μικρές επιχειρήσεις είναι η έλλειψη ρευστότητας. Κατά συνέπεια εάν τους αφαιρέσεις την δυνατότητα να χρηματοδοτούν την καθημερινή τους λειτουργία με τα ισχνά έσοδα που έχουν αυτομάτως τις κλείνεις. Είναι παράλληλα και ένα κίνητρο για την περαιτέρω αύξηση της χρήσης POS από τις ΜμΕ. Θέλουμε να πιστεύουμε και πιέζουμε συνεχώς για αυτό ότι η οποιαδήποτε υποχρέωση χρήσης πλαστικού χρήματος από τις επιχειρήσεις θα συνοδευτεί με την θεσμοθέτηση ακατάσχετου λογαριασμού.
