Οι μεγαλύτεροι κορυφαίοι οίκοι αξιολόγησης δηλώνουν ότι δεν θα υποβάθμιζαν την πιστοληπτική αξιολόγηση της Ελλάδας σε “χρεοκοπία” (default) εάν η χώρα αθετούσε μια πληρωμή προς το ΔΝΤ ή την ΕΚΤ, μια στάση που θα μπορούσε να διατηρήσει την ζωτικής σημασίας χρηματοδότηση, να ρέει στο χρηματοπιστωτικό σύστημα, αναφέρει το Reuters.
Η Ελλάδα χρωστάει σχεδόν 1 δισ. ευρώ στο ΔΝΤ τον Μάιο και σχεδόν 7 δισ. ευρώ στην ΕΚΤ τον Ιούλιο και τον Αύγουστο και υπάρχουν ανησυχίες ότι η κυβέρνηση, έχοντας “κολλήσει” στις συνομιλίες χρηματοδότησης με τους επίσημους εταίρους, δεν θα μπορέσει να αποπληρώσει εγκαίρως.
Αυτό θα ήταν μια άνευ προηγουμένου κίνηση που θα έθετε το μέλλον της Αθήνας στο ευρώ υπό αμφισβήτηση και έχει εγείρει ερωτήματα για το εάν θα μπορούσε να ξεκινήσει μια αλυσιδωτή αντίδραση, πιθανώς επιταχύνοντας τις πληρωμές και άλλων πιστωτών και επιδεινώνοντας τα προβλήματα της Ελλάδας.
Αλλά για τους περισσότερους οίκους αξιολόγησης, των οποίων η άποψη καθορίζει εάν η ΕΚΤ μπορεί ακόμη να αποδεχθεί τους ελληνικούς κρατικούς τίτλους ως collateral για το δανεισμό στις τράπεζές της, μια αθέτηση πληρωμής του ΔΝΤ, δεν θα τους οδηγούσε να κηρύξουν την χώρα σε χρεοκοπία.
Αυτό είναι κρίσιμο για τη διατήρηση του ELA προς τις ελληνικές τράπεζες, διότι η ΕΚΤ δεν θα αποδεχόταν κανέναν τίτλο που θα εκδιδόταν από μια κυβέρνηση σε χρεοκοπία. Η Standard & Poor’s, η Fitch και η DBRS, τρεις εκ των τεσσάρων κορυφαίων, δηλώνουν ότι όσο το ΔΝΤ και η ΕΚΤ δεν είναι standard πιστωτικές, μια αθέτηση πληρωμής σε έναν από αυτούς, αν και πιθανώς θα οδηγούσε την αξιολόγηση της Ελλάδας ακόμη πιο βαθιά στο junk status, δεν θα την κατηγοριοποιούσε σε κατάσταση default.
“Εάν η ΕΛλάδα, για οποιονδήποτε λόγο, δεν προχωρούσε στην πληρωμή προς το ΔΝΤ ή την ΕΚΤ, αυτό δεν θα συνιστούσε αθέτηση υποχρέωσης με βάση τα κριτήριά μας, καθώς πρόκειται για χρέος του επίσημου τομέα”, τόνισε ο Frank Gill που αξιολογεί την Ελλάδα για λογαριασμό της Standard & Poor’s.
Όπως φάνηκε στη διάρκεια της αναδιάρθρωσης χρέους της Ελλάδας το 2012, μόνο όταν και οι τέσσερις μεγάλοι οίκοι (ο άλλος είναι η Moody’s)- κήρυξαν την Ελλάδα σε χρεοκοπία, η ΕΚΤ δήλωσε ότι δεν θα αποδεχόταν τα ελληνικά ομόλογα ως collateral για τον ELA.
Ο Ed Parker της Fitch και ο Fergus McCormick της DBRS, δηλώνουν ότι οι εταιρίες τους έχουν την ίδια άποψη με την S&P. Η Moody’s επίσης συμφωνεί με αυτούς αναφορικά με μια αθέτηση πληρωμής προς το ΔΝΤ, αλλά αυτό διαφέρει όταν πρόκειται για την ΕΚΤ. Ο κορυφαίος της αναλυτής για την ευρωζώνη, Dietmar Hornung, δηλώνει ότι το να μην πληρωθεί η ΕΚΤ θα αποτελούσε χρεοκοπία καθώς τα ομόλογα που διακρατά είναι πιθανώς διαπραγματεύσιμα, και ως εκ τούτου θα μπορούσαν να εξεταστούν το ίδιο όπως και κάθε άλλο διαπραγματεύσιμο χρέος.
Αν και οι οίκοι αξιολόγησης ίσως να μην κήρυτταν χρεοκοπία μετά από μια αθέτηση πληρωμής προς την ΕΚΤ ή το ΔΝΤ, η ISDA θα μπορούσε να αποφασίσει να το κάνει, κάτι που θα ενεργοποιούσε πληρωμές των CDS και cross defaults σε άλλα ομόλογα.
Παρόλα αυτά, το ρίσκο των αυτόματων cross defaults από μια αθέτηση πληρωμής προς το ΔΝΤ ή την ΕΚΤ σε άλλα ελληνικά ομόλογα του επίσημου ή του ιδιωτικού τομέα, φαίνεται ελάχιστος σύμφωνα με τους νομικούς εμπειρογνώμονες.
Η μόνη πιθανή επίδραση που ειδε ο Γιάννης Μανουηλίδης (Allen & Overy) από μια αθέτηση πληρωμής ήταν ότι θα μπορούσαν τεχνικά να δώσουν στον EFSF την επιλογή να απαιτήσει την άμεση αποπληρωμή ενός εκ των μεγάλων δανείων του προς την Ελλάδα. Αλλά όσο ο ESFS είναι κρατικά ελεγχόμενος, φαίνεται εξαιρετικά απίθανο και πιθανότατα δεν θα ενεργοποιήσει αυτή την επιλογή.
Και πάλι, ενδεχόμενη μη πληρωμή του ΔΝΤ ή της ΕΚΤ -κάτι που η Fitch είπε ότι δεν μπορεί να αποκλειστεί- θα άφηνε την ΕΚΤ σε μια θέση ισχύος σε σχέση με την Ελλάδα. Αν και πιθανώς ο ELA δεν θα κοβόταν, η ΕΚΤ θα μπορούσε να αυξήσει τα haircuts για τα ελληνικά collateral, μειώνοντας το ποσό του ρευστού προς τις ελληνικές τράπεζες.
Η αύξηση του haircut θα άφηνε την Αθήνα με λιγότερα λεφτά, ασκωντας μεγαλύτερη πίεση στην Αθήνα να κλείσει μια συμφωνία για περισσότερη βοήθεια. Ωστόσο, και οι τέσσερις οίκοι αξιολόγησης δηλώνουν ότι δεν θα ήταν καλή ιδέα η αθέτηση πληρωμής προς το ΔΝΤ ή την ΕΚΤ. “Ένα default προς την κεντρική τράπεζα που ενδυναμώνει το τραπεζικό σου σύστημα, δεν είναι ιδιαίτερα συνετό”, τονίζει ο Gill της S&P.
“Θα ήταν πιο πιθανο να αθετήσουν πληρωμή στα t-bills τους (παρά στην ΕΚΤ). Το μόνο πρόβλημα είναι ότι τότε αθετούν υποχρεώσεις κυρίως προς τις τράπεζές τους, και σε κάθε περίπτωση, μια distressed ανταλλαγή εντόκων γραμματίων, θα μπορούσε σίγουρα να κατηγοριοποιηθεί ως default”.
Πηγή:capital.gr
