«Η Γερμανία πλέον διαχειρίζεται 14 αεροδρόμια στην Ελλάδα μέσω της Fraport, έχει μεγάλες αεροπορικές εταιρείες που μετακινούν τους τουρίστες τους (όμιλος Lufthansa), τον μεγαλύτερο τηλεπικοινωνιακό πάροχο στην Ελλάδα (DT-OTE), μια μεγάλη αλυσίδα σούπερμάρκετ (Lidl) και προσφέρει πακέτα all-inclusive μέσω της TUI. Η TUI διαθέτει 32 ξενοδοχεία στην Ελλάδα και εξετάζει την αγορά 10 ακόμη και μετακινεί περίπου 2,5 εκατομμύρια τουρίστες (από τα 3,7 εκατ των Γερμανικών αφίξεων). Ένας Γερμανός θα μπορούσε να πάρει ένα γερμανικό αεροπλάνο από τη Γερμανία, με ένα γερμανικό πακέτο all-inclusive από Γερμανικό πρακτορείο, να προσγειωθεί σε ένα διαχειριζόμενο από Γερμανούς αεροδρόμιο στην Ελλάδα, να κάνει διακοπές σε ένα «γερμανικό» ξενοδοχείο, που το προμηθεύει ένα «γερμανικό» σουπερμάρκετ (Lidl), να έχει πρόσβαση στο διαδίκτυο ή περιαγωγή στο κινητό μέσω ενός «γερμανικού παρόχου» (DT-OTE, στην ΕΕ δεν υπάρχουν τέλη περιαγωγής στους καταναλωτές αλλά μεταξύ παρόχων) και μόνο κατ’όνομα να βρίσκεται στην Ελλάδα. Σωστά; Δηλαδή ζώνες αποκλειστικής Γερμανικής οικονομικής εκμετάλλευσης μέσα στην Ελλάδα! Κάτι που είχε συζητηθεί στην αρχή της κρίσης από την Γερμανία, είχε απορριφθεί και τελικά έγινε δια της πλαγίας οδού… Έτσι, πολύ μεγάλο μέρος της τουριστικής δαπάνης των Γερμανών επιστρέφει στην οικονομία τους. Γιάννης (ή καλύτερα Γιόχαν) κερνάει, Γιόχαν πίνει…»
Από μια ενδιαφέρουσα ανάλυση (στο analyst.gr), για την «Ιδιωτικοποίηση 14 Αεροδρομίων: Σύμβαση διαχείρισης ή Αποικιοποίηση;» του Παναγιώτη Χατζηπλή, συμβούλου επιχειρήσεων σε εξαγορές, συγχωνεύσεις, των Deloitte και Price Water house Coopers και στην Τράπεζα της Ελλάδος,η οποία δεν καταλήγει και στα καλύτερα συμπεράσματα όσον αφορά τους όρους (αλλά και το τίμημα) που παραχωρήθηκαν τα 14 αεροδρόμια και την άσχημη κατάσταση στην οποία βρίσκονται.
