Λένε πολλοί, πως ο Πολάκης, πολλάκις έχει προβεί σε σνάλογες χυδαίες συμπεριφορές, πρέπει αυτό να γίνει το θέμα της πολιτικής μας ζωής; Τα θέματα πολιτικής αισθητικής και ήθους είναι σημαντικά. Δεν αρκεί να συζητούμε για την ουσία, πρέπει να υπάρχουν και τα δύο αυτά Και ήθος και υψηλή αισθητική σε μια χώρα που θέλει να λέγεται πολιτισμένη. Σαφώς και δεν θα έπρεπε να είναι το κυρίαρχο θέμα της πολιτικής μας ζωής. Για να γίνε όμως συζήτηση ουσίας για τα προβλήματα που απασχολούν την χώρα, πρέπει αυτά να έχουν λυθεί. Και δυστυχώς αυτό δεν το βλέπουμε, όχι μόνον σε δηλώσεις διαφόρων αλλά και σε επεισοδιακές συζητήσεις στη Κοινοβούλιο από τις οποίες λείπουν και η αισθητική, και το ήθος, ο πολιτισμός, η κουλτούρα της ευγένειας και του σεβασμού. Θρασύτητα, επιθετικότητα, αλαζονεία, αμορφωσιά, διχασμός, ταξικός πόλεμος είναι η νέα πρόταση, της δικής μας ιδιότυπης πολιτικής τρομοκρατίας. Ετσι δεν γίνονται συζητήσεις ουσίας. Κι εδώ μου επιτραπεί να ξαναγίνω κουραστική επαναλαμβάνοντας πως καιρό πριν την οικονομική κρίση ήρθε ως απόρροια της κρίσης αξιών μας. Μια συζήτηση που έπρεπε να γίνει και δεν έγινε ποτέ. Από τότε που αρχίσαμε να θεοποιούμε το χρήμα που οι σχέσεις των ανθρώπων πήραν καθαρά υλικό, απρόσωπο χαρακτήρα, η προσωπική αξιοπρέπεια μετατράπηκε σε ανταλλακτική αξία και όλες οι μορφές δραστηριότητας, ο νους και τα συναισθήματα, η τιμή και η συνείδηση , έγιναν αντικείμενα αγοραπωλησίας. Ο Απολλώνιος Ρόδιος, ένας από τους επτά σοφούς, έλεγε με πικρία ότι « εκείνοι που ξεχωρίζουν την πολιτική από την ηθική, ποτέ δεν θα καταλάβουν ούτε την μία ούτε την άλλη», καυτηριάζοντας την πολιτική συμπεριφορά και δράση ανθρώπων της εποχής του. Για τον Απολλώνιο και για κάθε έντιμο σκεπτόμενο άνθρωπο υπήρχε μία αδιάσπαστη σχέση και ταύτιση μεταξύ της πολιτικής ενέργειας και των ηθικών αρχών, ώστε του ήταν αδιανόητο να φανταστεί την πολιτική ξέχωρα από την ηθική. Η άποψη όμως αυτή του Ρόδιου σοφού, είναι δυστυχώς ζητούμενο και στην σύγχρονη πολιτική ζωή του τόπου.
Μια συζήτηση που έπρεπε να γίνει και δεν έγινε ποτέ
