Μεγάλη επιτυχία είχε η διημερίδα με τίτλο: «Κοινωνία, Σχολείο, Βία» που διοργάνωσε το Κέντρο Συμβουλευτικής Υποστήριξης Γυναικών του Δήμου Ρόδου μαζί με το Γυμνάσιο Κρεμαστής Παρασκευή 27 και Σάββατο 28 Ιουνίου στο χώρο του Γυμνασίου, στο πλαίσιο των εκδηλώσεων κατά της βίας του Δικτύου Πρόληψης και Προαγωγή της Υγείας Ν. Δωδεκανήσου.
Τη διημερίδα άνοιξε η γυμνασιάρχης κα. Ξανθούλη Παρασκευή, υπ. Διδ. του Πανεπιστημίου Paris IV της Σορβόννης με την εισήγηση «Όξυνση των φαινομένων βίας στα Ελληνικά Σχολεία – Αναγκαιότητα συνεργασίας Σχολείου- Οικογένειας – Κοινωνίας για την αντιμετώπιση τους» θέτοντας το πλαίσιο των εργασιών και των βιωματικών εργαστηρίων της διημερίδας.
Στη συνέχεια η αναπληρώτρια καθηγήτρια του Πανεπιστημίου Αιγαίου κα. Γκασούκα Μαρία τόνισε στην ομιλία της με θέμα «Βία και Κοινωνία» ότι η βία κατά των γυναικών είναι ένα ιστορικό φαινόμενο και πρόβλημα έμφυλο, ταξικό, πολιτισμικό. Αναπαράγεται και μέσα στην οικογένεια και η πρόληψη της, από την παιδική ηλικία, είναι αναγκαία. Ακολούθησε βιωματικό εργαστήρι, στο οποίο οι συμμετέχοντες, γονείς και νέοι, είχαν την ευκαιρία να αναδείξουν από τη δική τους οπτική το θέμα της βίας.
Τη δεύτερη μέρα τα στελέχη του Κέντρου Συμβουλευτικής υποστήριξης των Γυναικών του Δήμου Ρόδου, κ. Γιασιράνης Σταμάτης, κοινωνικός λειτουργός, κα. Μηνατσή Εύη, κοινωνιολόγος και κα. Φακιδαράκη Δέσποινα, ψυχολόγος, παρουσίασαν ζωγραφιές και συνθήματα των μαθητών του Γυμνασίου Κρεμαστής με θέμα τη βία. Ακολούθησε προβολή βίντεο με θέμα την ενδοοικογενειακή βία και βιωματικό εργαστήρι με θέμα «Ιστορίες γυναικών». Στη συζήτηση που ακολούθησε αναπτύχθηκε το φαινόμενο της έκτασης της ενδοοικογενειακής βίας, οι αρνητικές επιπτώσεις που επιφέρει στη ζωή γονέων και παιδιών, καθώς και η επιρροή της στη ψυχοσύνθεση των γυναικών.
Στο δεύτερο μέρος αναπτύχθηκε το τρίπτυχο Σχολείο, Γονείς, Βία επισημαίνοντας τη σύνδεση της ενδοσχολικής βίας ως φαινόμενο που σχετίζεται άμεσα και έμμεσα με τη βία στους κόλπους της οικογένειας. Στη συνέχεια δόθηκε η δυνατότητα στους γονείς μέσα από role play να συμμετάσχουν στη θέση του θύμα – θύτη και παρατηρητή. Εμπειρία καθοριστική για τη βαθύτερη κατανόηση των συναισθημάτων των παιδιών και την εύρεση καταλληλότερων στρατηγικών παρέμβασης και αντιμετώπισης του φαινομένου της βίας.
