Συνέντευξη
στην Πέγκυ Ντόκου
Την έντονη ανησυχία του για το φαινόμενο της «νεομετανάστευσης» που παρατηρείται τα τελευταία χρόνια στην χώρα μας αλλά και στα Δωδεκάνησα, εκφράζει στην σημερινή συνέντευξή του ο γενικός γραμματέας Απόδημου Ελληνισμού, συμπατριώτης μας κ. Μιχάλης Κόκκινος. Ο κ. Κόκκινος δεν αποκλείει το ενδεχόμενο να ασχοληθεί κάποια στιγμή ξανά με τα κοινά στην Ρόδο καθώς είναι η ιδιαίτερη πατρίδα του και τον συγκινεί –αν και ξεκαθαρίζει πως αυτή την περίοδο ασχολείται αποκλειστικά και μόνο με τις αρμοδιότητες που του έχει αναθέσει ο ΥΠΕΞ κ. Νίκος Κοτζιάς.
Ενδιαφέρον παρουσιάζει το γεγονός πως σκιαγραφεί την προσωπικότητα του κ. Κοτζιά, ενώ κάνει ειδική μνεία στην διοργάνωση της «Διάσκεψης για την Ασφάλεια και την Σταθερότητα» -ένας εξαιρετικά σημαντικός θεσμός που αναδεικνύει τον ρόλο της Ρόδου σε τέτοιες υψηλού επιπέδου διεθνείς πολιτικές συναντήσεις.
Η συνέντευξη αναλυτικά:
• Κύριε Κόκκινε, να ξεκινήσουμε από την «Διάσκεψη για την Ασφάλεια και την Σταθερότητα» που πραγματοποιήθηκε για 2η φορά στην Ρόδο. Πόσο σημαντικός είναι αυτός ο θεσμός για την ευρύτερη περιοχή αλλά και για την χώρα μας;
Είναι κάτι που προβάλλει την Ρόδο, αναδεικνύει την Δωδεκάνησο ολόκληρη, της δίνει και πάλι την διαχρονική «στρατηγική επιρροή» στην ευρύτερη περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου. Ας μην ξεχνούμε ότι η Ρόδος υπήρξε πάντα σταυροδρόμι πολιτισμών και έχει παίξει κυρίαρχο γεωστρατηγικό ρόλο κι άλλες φορές στη διάρκεια του εικοστού αιώνα με ανάλογου ειδικού βάρους διασκέψεις. Εκτιμώ βαθύτατα το ό,τι ο υπουργός των Εξωτερικών της Ελλάδας Νίκος Κοτζιάς, αναγνωρίζοντας την ιστορική ταυτότητα του νησιού μας σε αυτόν τον τομέα, έδωσε στη Ρόδο την ευκαιρία να συνεχίσει αυτήν την ιστορική παράδοση, συμβάλλοντας σημαντικά, μέσω της συγκεκριμένης διάσκεψης, που πλέον έχει γίνει θεσμός, στην εδραίωση της ασφάλειας και της σταθερότητας στην Ανατολική Μεσόγειο.
• Παρεμπιπτόντως, θα ήθελα να μας μιλήσετε για την σχέση σας με τον ΥΠΕΞ κ. Κοτζιά. Φαίνεται ότι δίνει ιδιαίτερη βαρύτητα στην διπλωματική οδό για την επίλυση των ζητημάτων στην εξωτερική πολιτική. Θα ήθελα την άποψή σας.
Ο Νίκος Κοτζιάς αποτελεί εθνικό κεφάλαιο. Τον σέβομαι, τον εκτιμώ, θαυμάζω την πολιτική του διορατικότητα, είναι ταυτόχρονα και μέντορας και δάσκαλος τόσο σε θέματα εξωτερικής πολιτικής, όσο και σε θέματα καθημερινότητας που αφορούν σήμερα τον κάθε Έλληνα πολίτη. Βιώνει προσωπικά κάθε στιγμή της πατριωτικής πολιτικής που ασκεί σε όλα τα επίπεδα, γνωρίζοντας σε βάθος όχι μόνον τα θέματα της παγκόσμιας διπλωματίας, αλλά και την εσωτερική ελληνική πολιτική πραγματικότητα. Τα αποτελέσματα της πολυδιάστατης εξωτερικής πολιτικής, που ασκεί ο Υπουργός Εξωτερικών της Ελλάδας είναι πλέον ορατά στον καθένα. Τρανό παράδειγμα η πατριωτική διαχείριση του Κυπριακού, που ένωσε όλες τις πολιτικές δυνάμεις της Ελλάδας και της Κύπρου σε ένα κοινό αγώνα για μία Κύπρο ενιαία και αδιαίρετη, χωρίς στρατό κατοχής και χωρίς τις αναχρονιστικές εγγυήσεις, οι οποίες θυμίζουν άλλες εποχές. Δεν είναι τυχαία η βράβευσή του από τις απανταχού της γης κυπριακές οργανώσεις. Θεωρώ ύψιστη τιμή να είμαι μέλος της πολιτικής κίνησης ΠΡΑΤΤΩ που ίδρυσε ο ίδιος και παράλληλα να συνεργάζομαι μαζί του για ένα κοινό όραμα, για μία Ελλάδα στον κυρίαρχο ρόλο που έχει σήμερα και ιστορικά της αξίζει, αλλά και για μία κοινωνία περισσότερο ανθρώπινη την οποία οφείλουμε να παραδώσουμε στις νεώτερες γενιές.
• Από την συνεχή επαφή που έχετε με τους ομογενείς, τι εισπράττετε; Πώς εκλαμβάνουν την κατάσταση της κρίσης που βιώνει η Ελλάδα; Σας εκφράζουν τις ανησυχίες τους;
Η απανταχού της γης ομογένεια μπορεί να ζει, να δημιουργεί και να προκόβει εκεί όπου βρίσκεται, αλλά η καρδιά της βρίσκεται πάντα στην Ελλάδα. Αγωνιά για την Ελλάδα. Ελπίζει για την Ελλάδα. Πιστεύει στην Ελλάδα. Νομίζω ότι ο Έλληνας της διασποράς μπορεί να φεύγει από τη χώρα απογοητευμένος από το σύστημα, αλλά δεν χάνει ποτέ τον πατριωτισμό του. Έτσι δικαιώνεται και η άποψη του Νίκου Κοτζιά, ο οποίος θεωρεί ότι δεν νοείται η Ελλάδα χωρίς τη διασπορά της.
• Κύριε Κόκκινε, σας είδαμε πρόσφατα στο δημοτικό συμβούλιο να λέτε ότι πάντα σας συγκινεί η Ρόδος. Υπάρχουν δεύτερες σκέψεις για να ασχοληθείτε με τα κοινά στο νησί;
Μα είναι δυνατόν να μην αγαπώ την πατρίδα μου; Είναι δυνατόν να μην με συγκινεί ο τόπος που με γέννησε, ο τόπος τον οποίο ο ίδιος ο πατέρας μου υπηρέτησε ως δήμαρχος; Οι παιδικές μου μνήμες έχουν ως επίκεντρο το ενδιαφέρον του πατέρα μου για το νησί μας και γενικά για ολόκληρη τη Δωδεκάνησο. Αυτές υπήρξαν πάντοτε οι συζητήσεις που άκουγα στο οικογενειακό μας τραπέζι, στο μάζεμα της φαμίλιας. Νιώθω μερικές φορές βαθειά συγκίνηση και υπερηφάνεια για την καταγωγή μου και τις ρίζες μου. Την ίδια συναισθηματική φόρτιση αισθάνθηκα σε κάθε συνάντηση με δωδεκανησιακό σωματείο της διασποράς, σε κάθε τόπο που επισκέφθηκα. Όμως η συμμετοχή στα κοινά δεν αφήνει μεγάλα περιθώρια για να σκέφτεσαι το αύριο. Σε συνεπαίρνει το παρόν, γιατί όταν σε ενδιαφέρει η πολιτική και όχι η πολιτική καριέρα, δίνεσαι σε αυτό που κάνεις ψυχή τε και σώματι. Τώρα ασχολούμαι με τον απόδημο ελληνισμό και κατά συνέπεια ασχολούμαι και με την δωδεκανησιακή παρουσία, όπου γης. Το μυαλό και η ψυχή μου τώρα είναι στο Υπουργείο Εξωτερικών και στην ευθύνη που μου ανέθεσε ο Υπουργός Νίκος Κοτζιάς και στην οποία έχω ηθική και πατριωτική υποχρέωση να ανταποκριθώ δίνοντας τον καλύτερο εαυτό μου.
• Παρατηρούμε ότι το φαινόμενο της «νεομετανάστευσης» συνεχίζεται και όχι μόνον σε νεαρές ηλικίες. Οι αριθμοί ανεβαίνουν και φαίνεται πως θα συνεχιστεί αυτό. Σας ανησυχεί αυτή η κατάσταση;
Κατά μείζονα λόγο με λυπεί το γεγονός της οικονομικής πίεσης που δέχεται η χώρα μας από τους δανειστές της. Δυστυχώς αυτή η ιστορία επαναλαμβάνεται κάθε τόσο. Δεν είναι η πρώτη φορά που η Ελλάδα βρίσκεται σε αυτή την κατάσταση. Διαβάζοντας την νεώτερη ιστορία της, βλέπουμε ότι υπήρξαν εποχές που η χώρα μας βρέθηκε κάτω από τεράστια πίεση από τον ξένο παράγοντα, ο οποίος επενέβη στην οικονομία της χώρας, προσπαθώντας να επιβάλει αυστηρή και ταπεινωτική επιτροπεία. Στην πραγματικότητα αυτό εξυπηρετεί πάντα τον ξένο παράγοντα ή αν προτιμάτε, τις πολιτικές ελίτ των ισχυρών χωρών της κάθε εποχής.
Σήμερα ο ξένος παράγοντας είναι οι νεοφιλελεύθερες ελίτ της Ευρώπης που έχουν επιβάλει σε όλους τους ευρωπαϊκούς λαούς έναν πολιτικό προτεσταντισμό, που βασικό πυλώνα έχει την θεώρηση του ανθρώπου όχι σε επίπεδο προσωπικότητας, αλλά σε επίπεδο οικονομικής μονάδας. Έχουμε νόημα ύπαρξης, διότι έχουμε τραπεζικό λογαριασμό και όχι γιατί είμαστε άνθρωποι.
Αποτέλεσμα όλης αυτής της κατάστασης είναι η μετανάστευση των Ελλήνων, νέων και λιγότερο νέων, η αποστέρηση του πολύτιμου για τη χώρα ανθρώπινου δυναμικού που μπορεί να δημιουργήσει συνθήκες ανάπτυξης. Στη Γενική Γραμματεία Αποδήμου Ελληνισμού, της οποίας έχω την τιμή να προϊσταμαι, θεωρούμε ότι ο πλέον σημαντικός λόγος ύπαρξης αυτής της υπηρεσίας είναι αφ’ ενός η μεταστροφή του brain drain σε brain gain και αφ’ ετέρου η αξιοποίηση της Ελληνικής διασποράς προς όφελος της πατρίδας.
