Δίπλα στα ενετικά κάστρα, μια ανάσα απ’ τη θάλασσα, στη Ρόδο, φιλοξενήθηκε ένας από τους πιο σημαντικούς αγώνες που λάμβαναν χώρα σε πόλεις όπως η Κέρκυρα, η Νέα Σμύρνη και τα Χανιά. Μαζί με μια μαύρη σελίδα…
Μαζί, ταυτίστηκε με το θάνατο του Γιάννη ”Μαύρου” Μεϊμαρίδη, του οδηγού αγώνων, πρωταθλητή και γόνου μεγαλοαστικής οικογένειας όταν αυτός έχασε τον έλεγχο της Alfa Romeo GTAm και προσέκρουσε στα τείχη. Μαζί και το τέλος των σιρκουί πόλης.
Η σημαδιακή ημερομηνία ήταν 3 Οκτωβρίου 1971 και ο Μεϊμαρίδης ερχόταν στο νησί με το βάρος επικριτικών σχολίων του Τύπου της εποχής που έγραφε για αποτελέσματα κατώτερα των προσδοκιών.
Όπως έξοχα περιγράφει ο Ν. Ζαλμάς, υπήρχαν διάφοροι παράγοντες που συνέβαλλαν στο παραπάνω. Τόσο η περιορισμένη αξιοπιστία της πανέμορφης Alfa όσο και η εμφάνιση άλλων σπουδαίων οδηγών όπως ο ”ταχύτατος «Αστερίξ», ο εκρηκτικός Γ. Μοσχούς, ή ο εξαίρετος ”Σιρόκο” (σ.σ. καταδείκνυαν πως) οι γνώσεις του, οι τακτικές και οι στρατηγικές του δεν αρκούσαν ενώ η ”Αμερικάνα” δεν μπορούσε να βοηθήσει.”
Για το συμβάν στη Ρόδο είχε πει:
«Νομίζω ότι μια από τις αιτίες που συνέβη ότι συνέβη στον Γιάννη στη Ρόδο ήταν η στάση του Τύπου απέναντί του. Τον πείραζε η στάση αυτή, ήταν ενοχλητική, καμία φορά ειρωνική, αφού τον χτυπούσε ότι δεν οδηγούσε καλά, ότι όλο “το αυτοκίνητο έφταιγε” κ.λπ. Το είχαμε συζητήσει το θέμα πολλές, πάρα πολλές φορές. Τρώγαμε μαζί τις Κυριακές τα μεσημέρια και το είχαμε θίξει. Ήταν ένας χαρακτήρας που έδειχνε αυστηρός, απόλυτος, συχνά σκληρός, αλλά στο βάθος ήταν τρυφερός, ίσως και ευάλωτος. Κάθε χαρακτήρας μπορεί ν’ αντέξει πολλά, αλλά να έρθει κάτι μικρό, κάτι αμελητέο και να τον κάμψει». (4drivers.gr)
