Κως, Iούνιος 2015 μ.Χ. – Περιμένοντας τους βαρβάρους

Κείμενο-Μαρτυρία για την εισροή προσφύγων στο νησί

Και τώρα τι θα γένουμε χωρίς βαρβάρους.
Οι άνθρωποι αυτοί ήσαν μια κάποια λύσις.

Κως, Ιούνιος 2015, αρχή τουριστικής περιόδου. Το νησί έχει μετατραπεί σε πεδίο πολιτικής αντιπαράθεσης και στο φόντο η ανθρωπιστική κρίση που πλήττει τόσο την Ελλάδα, ως απόρροια του συνεχιζόμενου οικονομικού της στραγγαλισμού, όσο και τις χώρες της Μέσης Ανατολής, που στενάζουν υπό το βάρος των συνεχιζόμενων συγκρούσεων κατ’ ουσίαν για το ξαναμοίρασμα των ενεργειακών πηγών της περιοχής. Και στις δύο περιπτώσεις λοιπόν για τ’ αφέντη το φαΐ.
Τι περιμένουμε στην αγορά συναθροισμένοι;
Η ανθρωπιστική κρίση λίγους φαίνεται να απασχολεί. Πρωτεύει η θωράκιση της «απειλούμενης» τουριστικής περιόδου. Τι κι αν το νησί είναι έρμαιο των πρακτικών του μαζικού τουρισμού που αλλοίωσαν το φυσικό τοπίο με την άναρχη δόμηση και την υπερπληθώρα ξενοδοχειακών μονάδων και χώρων μαζικής διασκέδασης; Οι εκπρόσωποι του βιομηχανοποιημένου τουρισμού που λυμαίνονται το νησί, αφήνοντας ελάχιστο περιθώριο κέρδους στους ντόπιους, καραδοκούν περιμένοντας -όχι τους καβαφικούς βαρβάρους- αλλά τους άλλους, τους «εκλεπτυσμένους» Ευρωπαίους τουρίστες που επιλέγουν την Κω για τις καλοκαιρινές τους διακοπές, απαιτώντας την υπεσχημένη καλοκαιρινή ραστώνη και ηρεμία χωρίς να δίνουν δεκάρα για τις υφιστάμενες πολιτικοκοινωνικές παραμέτρους, των οποίων η ευθύνη βαραίνει σε μεγάλο βαθμό την πολιτική που ασκείται από τις κατ’ ευφημισμόν δημοκρατικές κυβερνήσεις τους.
Στοχοποιήθηκαν λοιπόν οι εξαθλιωμένοι άμαχοι της εμπόλεμης Μέσης Ανατολής ως υπαίτιοι της αναστάτωσης των διακοπών, όλων όσοι μακάριοι κατακλύζουν το νησί μαρκαρισμένοι σαν τα πρόβατα με το βραχιολάκι του “all inclusive” στο χέρι. Βομβαρδισμός αναδημοσιεύσεων του εμετικού άρθρου της “Daily Mail” στις 28.05.2015, το οποίο χαρακτηρίζει την Κω «αηδιαστικό κολαστήριο». Επίκαιρες ερωτήσεις στη Βουλή, επαναλαμβανόμενα ρεπορτάζ καταστροφολογίας από τα καθοδηγούμενα μέσα έντυπου, διαδικτυακού και ραδιοτηλεοπτικού Τύπου, που ανησυχούν για τις διακοπές των εχόντων του Βορρά στην Ελλάδα. Τούτος ο τόπος είναι αλήθεια για να λιάζονται όποιοι έχουν λεφτά για να τον εξαργυρώσουν; Ο ήλιος λοιπόν μοιάζει να σηκώνεται μονάχα για κείνους, αφού μια θέση στον ήλιο δεν έχουν ούτε οι πρόσφυγες μα ούτε όσοι Έλληνες δεν μπορούν να σηκώσουν το κεφάλι να τον αντικρούσουν, αποκαμωμένοι από τη δυσβάσταχτη πολιτική αντιμετώπισης της αέναης οικονομικής κρίσης.

Τι περιμένουμε στην αγορά συναθροισμένοι;
Γιατί μέσα στην Σύγκλητο μια τέτοια
απραξία;
Τι κάθοντ’ οι Συγκλητικοί και δεν νομοθετούνε;

Τι συμβαίνει όμως πραγματικά στην Κω; Το νησί, λόγω της γειτνίασης με τα τουρκικά παράλια (το κοντινότερο σημείο απέχει μόλις 5 χιλιόμετρα από τις τουρκικές ακτές), δέχεται καθημερινά πλήθος προσφύγων / μεταναστών που φτάνουν στις ακτές του με κάθε είδους πλωτό μέσο, αφήνοντας πίσω τους τη φρίκη του πολέμου και του φονταμενταλισμού, για να αντιμετωπίσουν την απαξίωση μιας ξενοφοβικής Ευρώπης ενοχλούμενης από την «τουριστική μιζέρια» που προκαλούν της γης οι κολασμένοι στα καλοστημένα τους κοσμικά θέρετρα.
Το φαινόμενο εξαπλώνεται σε ολόκληρη τη Μεσόγειο, με την Ιταλία να δέχεται τριπλάσιο αριθμό μεταναστών / προσφύγων σύμφωνα με τα στοιχεία της FRONTEX για το 2014. Στην Ελλάδα, μετά τη Λέσβο που έχει τις μεγαλύτερες εισροές, ακολουθεί η Κως, όπου τουλάχιστον 7.500 μετανάστες έχουν φθάσει στο νησί τούς τελευταίους μήνες, μιας και κάθε βράδυ, μεταξύ 3 και 7 τα ξημερώματα, οι παραλίες υποδέχονται τις νέες καραβιές.
Στο νησί δεν υπάρχει καμία υποδομή ή μέριμνα για την οργάνωση ειδικών χώρων προσωρινής διαμονής των προσφύγων / μεταναστών όπου θα φιλοξενούνται ζώντας υπό ανθρώπινες και ασφαλείς συνθήκες. Οι τοπικές αρχές, με μπροστάρη τον δήμαρχο του νησιού Γιώργο Κυρίτση, ο οποίος «θέλει να διώξει τους μετανάστες από το νησί και προτείνει ως λύση μόνο τη φύλαξη των συνόρων», αρνούνται ρητά την παροχή βοήθειας κάθε είδους. Τα αιτήματα του Λιμενικού και της Αστυνομίας για παραχώρηση κάποιου δημοτικού ακινήτου για την προσωρινή στέγαση των ανθρώπων αυτών μέχρι να ολοκληρωθεί η ταυτοποίησή τους και να τους επιτραπεί να εγκαταλείψουν το νησί απορρίφθηκαν. Έτσι, οι αφιχθέντες στο νησί στοιβάζονταν αρχικά στα κρατητήρια και στον προαύλιο χώρο του αστυνομικού τμήματος Κω.
Τον περασμένο Απρίλιο δόθηκε προσωρινή λύση από την Τράπεζα Πειραιώς, η οποία παραχώρησε ένα ξενοδοχείο της κυριότητάς της που παρέμενε κλειστό. Ο δήμαρχος αρνήθηκε ακόμα και την ηλεκτροδότηση ή την υδροδότηση του εν λόγω ακινήτου στην περιοχή Λάμπη της Κω, με αποτέλεσμα οι συνθήκες διαβίωσης εντός του να είναι τραγικές. Στην ήδη βεβαρημένη κατάσταση ήρθε να προστεθεί η πυρκαγιά που έπληξε το ξενοδοχείο “Captain Elias”, για την οποία υπάρχουν υπόνοιες εμπρησμού.
Την καταφανή απουσία του κρατικού σχεδιασμού για τη διαχείριση του μεταναστευτικού ζητήματος έρχονται να εκμεταλλευτούν ιδιοκτήτες ξενοδοχειακών παραπηγμάτων στο κέντρο της πόλης της Κω μισθώνοντας ημιερειπωμένες μονάδες σε σύγχρονους δουλέμπορους, οι οποίοι με τη σειρά τους υπενοικιάζουν τα δωμάτια σε μετανάστες που διαθέτουν χρήματα για να τα πληρώσουν. Οι τιμές ενός δωματίου κυμαίνονται από 15 έως και 35 ευρώ τη βραδιά, αλλά μόνο στη θέα αυτών των μιαρών απομειναριών μιας παλιάς, χρυσής δεκαετίας γεννάται η απορία πώς ακόμη εξασφαλίζουν την πιστοποίηση του ΕΟΤ ακόμα και για την κατηγορία των τριών αστέρων, αφού σε καμία περίπτωση δεν πληρούν τις αντίστοιχες τεχνικές προδιαγραφές. Περιττό, βέβαια, να σημειωθεί ότι σε τέτοιου είδους μισθώματα δεν αποδίδεται ο ΦΠΑ στο κράτος.
Το κουβάρι όμως κρύβει μια καλοστημένη μπίζνα εις βάρος των μεταναστών, φτάνει να θελήσει κανείς να το ξετυλίξει. Τα κυκλώματα διακινητών έχουν απλώσει τα δίχτυα τους καθ’ όλη τη διαδικασία μεταφοράς των πληγέντων από τις χώρες τους ωσότου προμηθευτούν τα απαραίτητα ταξιδιωτικά έγγραφα, ώστε -θεωρητικά- να μεταβούν σε οποιαδήποτε ευρωπαϊκή χώρα επιθυμούν. Η Επιτροπή της Διεθνούς Αμνηστείας που δραστηριοποιείται στο νησί σημειώνει σχετικά: «Οι μετανάστες και οι αιτούντες άσυλο θέλουν τόσο να εγκαταλείψουν το νησί όσο και οι μη ανεκτικοί Βρετανοί τουρίστες επιθυμούν να τους διώξουν». Μιλώντας με μετανάστες που συναντά κανείς στο νησί πληροφορείται όμως ότι η διαδικασία ταυτοποίησης και η χορήγηση εγγράφων διαρκεί στην Κω 28 εργάσιμες μέρες!
Το διάστημα των 28 ημερών είναι μεγάλο και πρωτίστως αποδίδεται στην ελλιπώς επανδρωμένη Υπηρεσία Αλλοδαπών του Τμήματος Ασφαλείας του νησιού, όπου εργάζονται σήμερα εννέα άτομα και υπάρχουν μονάχα δύο μηχανήματα λήψεως δακτυλικών αποτυπωμάτων. Η καθυστέρηση αυτή καθώς και οι ελλείψεις στο προσωπικό μπορούν αγόγγυστα να αποδοθούν σε κωλυσιεργία του Ελληνικού Δημοσίου. Μια επιπλέον πληροφορία όμως από κάτοικο του νησιού που δραστηριοποιείται στον τομέα του τουρισμού αλλάζει τα δεδομένα. Ενώ στην Κω η διαδικασία χορήγησης εγγράφων διαρκεί 4 εβδομάδες, στη γειτονική Κάλυμνο χρειάζονται μόνο 2 ημέρες. Ο συγκεκριμένος κάτοικος, που οργανώνει θαλάσσιες εκδρομές μεταξύ των δύο νησιών, μετέφερε δύο φορές ανάμεσα σε τουρίστες κάποιους μετανάστες από το ένα νησί στο άλλο για να τους βοηθήσει ώστε να λάβουν γρηγορότερα ταξιδιωτικά έγγραφα. Σταμάτησε όμως τη δραστηριότητα αυτή αφού κατηγορήθηκε για δουλεμπόριο και δέχτηκε απειλές από ντόπιους που είχαν συμφέρον να παραμείνουν οι μετανάστες στο νησί όσο το δυνατόν περισσότερο.
Η επιχείρηση είναι καλά στημένη και άκρως κερδοφόρα: Οι κατατρεγμένοι μετανάστες πληρώνουν αδρά τόσο για τη μεταφορά τους από την Τουρκία στην Ελλάδα όσο και για την παρατεταμένη διαμονή τους στην Κω. Επί μακρόν και με το αζημίωτο παραμένουν και στα τουρκικά παράλια και τα περίχωρα της πόλης Bodrum (Aλικαρνασσός), ώσπου να περάσουν απέναντι, γιατί πρώτα πρέπει να αδειάσει κάποιο κατάλυμα στο νησί. Δηλαδή ο εκάστοτε διακινητής είναι σε στενή συνεργασία με τους συμβεβλημένους ξενοδόχους στο νησί και μαζί καθορίζουν τον ρυθμό εισροής μεταναστών στην Ελλάδα ανάλογα με τη διαθεσιμότητα σε καταλύματα!

– Γιατί ν’ αρχίσει μονομιάς αυτή η ανησυχία
κ’ η σύγχυσις. (Τα πρόσωπα τι σοβαρά που εγίναν).
Γιατί αδειάζουν γρήγορα οι δρόμοι κ’ η πλατέες,
κι όλοι γυρνούν στα σπίτια τους πολύ συλλογισμένοι;

Όσοι περίμεναν να διαβάσουν περιγραφές για ένα νησί σε καθεστώς πολιορκίας, πνιγμένο από παρανομούντες μετανάστες και πρόσφυγες να περιφέρονται στα τουριστικά του σοκάκια δημιουργώντας δυσμενές κλίμα για τον τουρισμό, δυστυχώς ή ευτυχώς θα απογοητευθούν. Ας μην κόπτονται τόσο και ας κρατήσουν τις κορώνες της αγωνίας τους για άλλα ζητήματα αναλόγου ενδιαφέροντος. Η Κως έχει μυριάδες άλλα προβλήματα που αποτρέπουν τους τουρίστες, όπως είναι τα φαινόμενα αισχροκέρδειας, οι παρατημένοι στην τύχη τους αρχαιολογικοί χώροι, η ελλιπής καθαριότητα σε πολλά σημεία της πόλης και του υπόλοιπου νησιού κ.ά. Το μεταναστευτικό όμως επιλύθηκε. Το αναίσχυντο ελληνικό δαιμόνιο βρήκε τρόπο να κερδοσκοπήσει σε βάρος των προσφύγων. Τα αιμομυζητικά έντομα της εγχώριας δουλεμπορικής μαφίας συνεργάζονται αγαστά με αντίστοιχους εγκληματίες από την Τουρκία ή το Ιράκ απομυζώντας τα θύματα του αιώνια παράλογου του πολέμου δίχως ίχνος αιδούς, ανθρωπάκια με την ιστορική μνήμη της προσφυγιάς των προγόνων τους ξαστοχισμένη, θυσιασμένη στον βωμό του εύκολου κέρδους.
Ας μείνουν λοιπόν ήσυχοι. Βάρβαροι πρόσφυγες στα νησιά δεν υπάρχουν πια.
Εκπολιτίστηκαν μεμιάς με πουγκιά τους.
Οι απένταροι βάρβαροι χειμάζονται τώρα στο Πεδίον του Άρεως, του θεού του Πολέμου. Aπό τον ένα πόλεμο στον άλλο.
Σαν να τους έχει γίνει ο πόλεμος Μοίρα, Θάνατος και Πέτρα.

* Η Δέσποινα Σκούρτη είναι PhD. c. Ludwig Maximilians, Πανεπιστήμιο Μονάχου, Τμήμα Συγκριτικής Λογοτεχνίας και Σύγχρονων σπουδών

www.left.gr