Οταν συναντάς έναν άνθρωπο που υπηρέτησε την τοπική αυτοδιοίκηση για πολλά χρόνια, όπως τον κ. Γιώργο Γιαννόπουλο, ξέρεις ότι έχει μια πολύ πιο ολοκληρωμένη και συγκροτημένη άποψη για τον τόπο. Στην συνέντευξη που ακολουθεί μιλάει για όλα: για την αυτοδιοίκηση του πρώτου βαθμού, για τα θεσμικά προβλήματα, για τα προβλήματα του τόπου, για την διαφήμιση και προβολή της Ρόδου… Θα μπορούσε αυτή η συνέντευξη να καλύψει πολλές σελίδες της «δ» αλλά τελικά, προσπαθήσαμε να επικεντρωθούμε στα βασικότερα! Πάντα ο διάλογος με τον πρώην δήμαρχο Ροδίων (1995 – 2006) είναι γόνιμος, ενδιαφέρων και πρωτίστως, παραγωγικός ως προς την εξαγωγή συμπερασμάτων!
ΟΙ ΕΠΟΧΕΣ ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑ, ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗ ΚΑΙ ΚΛΕΙΣΘΕΝΗ
• Κύριε Γιαννόπουλε, πέρασαν πολλά χρόνια από τότε που απομακρυνθήκατε από τα κοινά και θα ήθελα ξεκινήσουμε με ένα σχόλιο για την Ρόδο του σήμερα. Διατελέσατε δήμαρχος Ροδίων (όχι σε όλο το νησί) και ζήσατε τις μεταρρυθμίσεις στην τοπική αυτοδιοίκηση, Καποδίστριας, Καλλικράτης, Κλεισθένης. Τελικά, όλα αυτά βοήθησαν το νησί;
Αν κανείς ανατρέξει στα αίτια που δημιούργησαν την ανάγκη να υπάρξει η μεταρρύθμιση αυτή της αναβάθμισης του πρώτου βαθμού της αυτοδιοίκησης, νομίζω ότι αποδεικνύεται από τα πράγματα, ότι ήταν απαραίτητο.
Το γεγονός ότι πρωτοξεκίνησα εγώ να ασχολούμαι με την αυτοδιοίκηση του 1994 (και λίγο πιο πριν αλλά το 1995 που μπήκα στον Δήμο) ήταν 44 ΟΤΑ στο νησί της Ρόδου –Δήμοι και Κοινότητες. Μετά, πήγαμε στους 10 Καποδιστριακούς Δήμους που όμως, δεν έλυσαν το πρόβλημα.
Κι αυτό φαινόταν από την ανάγκη της δημιουργίας διαδημοτικών συνεργασιών, που είχαν τις ρίζες τους στις ‘ανοιχτές πόλεις’ τις οποίες είχε οραματιστεί ο Αντώνης Τρίτσης, παλαιότερα.
Για να μπορέσουν να αντιμετωπιστούν μείζονα θέματα στο νησί (το θέμα της ύδρευσης, το θέμα της χωροθέτησης των σκουπιδιών, το θέμα της εναπόθεσης των μπαζών κ.λπ.) προϋπέθεταν συνεργασίες οι οποίες ήταν και χρονοβόρες και επίπονες και χρειάστηκε να διατεθεί πάρα πολύς χρόνος και νομίζω και δυσανάλογα πολύ χρήμα. Αυτά κατέστησαν αναγκαία την δημιουργία ενός οργανισμού ο οποίος να έχει αναφορά στο σύνολο του νησιού.
Νομίζω ότι αυτό που χρειάζεται σε πρώτη φάση μετά από την εισαγωγή αυτής της μεταρρύθμισης και της λειτουργίας της στα πρώτα χρόνια, που χρειάστηκε να γίνουν προσαρμογές (στην εποχή του Στάθη Κουσουρνά) ήταν να μειωθούν τα πολλά νομικά πρόσωπα που υπήρχαν στους διάφορους Δήμους. Αυτή η προσαρμογή ήταν μια επίπονη προσπάθεια καθώς και το συμμάζεμα των οικονομικών όλων των προηγούμενων ΟΤΑ. Μετά, αυτό που νομίζω ότι αναδεικνύεται πια τώρα, είναι η ανάγκη προσδιορισμού των εσωτερικών δομών δημοκρατίας που πρέπει να υπάρχουν στον Δήμο –πώς δηλαδή να υπάρχει, η Αποκέντρωση με Αυτοδιοίκηση, με συμμετοχή του κόσμου, στα χωριά, για να μην έχουν την αίσθηση που απέκτησαν τα πρώτα χρόνια της λειτουργίας του Καλλικράτη, ότι είναι παραμελημένα και ότι η πόλη, λειτουργεί εις βάρος τους. Αυτό είναι ένα ζήτημα το οποίο χρειάζεται να δουλευτεί, και είναι κυρίως πολιτικό θέμα.
Έχω την αίσθηση ότι υπάρχει κινητικότητα με ανταλλαγή προτάσεων οι οποίες κάπου θα οδηγήσουν και θα βρεθεί μια λύση.
Το γεγονός ότι υπάρχει μια μονο-μπλοκ κατάσταση πια σε επίπεδο της ΚΕΔΕ, δεν νομίζω ότι βοηθάει την προοπτική. Όταν υπήρχε πολυφωνία ήταν καλύτερα τα πράγματα, πιο ισορροπημένα και η σύγκρουση των διαφορετικών απόψεων βοηθούσε την καλύτερη προώθηση των θεμάτων.
• Μιας και μου είπατε για την ΚΕΔΕ να ανατρέξουμε στα χρόνια της ΚΕΔΚΕ όπου φαινόταν ότι είχε περισσότερη παρεμβατικότητα σε δράσεις που αφορούσαν στην λειτουργία των τότε, Δήμων και Κοινοτήτων.
Κοιτάξτε, στην μετά-Πατούλη εποχή, ο νέος πρόεδρος είναι λίγο πιο κινητικός και πιο αποφασιστικός στις παρεμβάσεις του. Βέβαια, το γεγονός πως δεν είναι πια ο δήμαρχος της Αθήνας, που είναι πιο προβεβλημένος πρόεδρος, της αφαιρεί την ακτινοβολία –όπως συνέβη και στην πρώτη φάση, όταν περάσαμε από την υποχρεωτική ύπαρξη του προέδρου να είναι ο δήμαρχος Αθηναίων, στον αιρετό πρόεδρο.
Τότε, το γεγονός πως δεν ήταν η Ντόρα Μπακογιάννη αλλά ο Πάρις Κουκουλόπουλος από την Κοζάνη, είχε δημιουργήσει έναν άλλο αέρα.
Ωστόσο, προσπαθήσαμε να αντιμετωπίσουμε το κενό με δημιουργική κατάθεση προτάσεων κ.λπ. Τώρα, εκτιμώ πως πρέπει να δοθεί χρόνος για να δούμε πώς θα λειτουργήσει η ΚΕΔΕ. Το γεγονός πως είναι σχεδόν μονοκομματική η σύνθεση του δ.σ., δεν βοηθάει και αφαιρεί την πολιτική παρεμβατικότητα.
Δεν υπάρχει σύγκρουση ιδεών –έχει μάλλον… υποκατασταθεί από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και εκεί είναι ένα μείζον θέμα Δημοκρατίας: πώς η Δημοκρατία θα μπορέσει να ενσωματώσει, να αφομοιώσει τον καινούργιο τρόπο έκφρασης των ιδεών και των πληροφοριών για να μπορέσει να λειτουργήσει ως συμμετοχική Δημοκρατία και μέσα στα όργανα.
Νομίζω ότι ένα από τα κέρδη της ‘εποχής του κορωνοϊού’ είναι ότι αναγκάστηκαν να λειτουργήσουν διαδικτυακά τα όργανα και να γίνονται συζητήσεις.
H ΑΠΟΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΤΟ ΝΗΣΙ
• Υπάρχουν και άλλα ζητήματα που απασχολούν τις δημοτικές ενότητες και κοινότητες. Τι θα πρέπει να βελτιωθεί σε αυτά;
Γι αυτό είπα ότι απαιτείται να υπάρξουν οι θεσμοθετημένοι τρόποι συμμετοχής των τοπικών οργάνων (ή αλλιώς, εσωτερική αποκέντρωση στον Δήμο).
Νομίζω ότι είναι σε εξέλιξη μια σοβαρή συζήτηση πολιτικού χαρακτήρα, η οποία θα αποσαφηνίσει και θα προσδιορίσει με ποιον τρόπο οι κοινότητες θα έχουν μεγαλύτερη συμμετοχή, πολιτικά, γι αυτά που συμβαίνουν στον τόπο τους. Και είναι σωστό, να έχουν λόγο όσοι κατοικούν σε κάθε τόπο. Αλλιώς δεν θα έχουν κίνητρο να μείνουν.
ΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΝΗΣΙΟΥ – ΤΟ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΚΟ
• Να περάσουμε στα προβλήματα του νησιού, τα οποία λίγο έως πολύ, παραμένουν τα ίδια. Να μιλήσουμε για το κυκλοφοριακό που δεν έχει ακόμη λυθεί; Ποιες κινήσεις θα μπορούσαν να είχαν γίνει;
Θα μπορούσε να είχε προχωρήσει ο Περιμετρικός και η Νέα Είσοδος της πόλης. Εάν κανείς σκεφτεί ότι ο σχεδιασμός του Περιμετρικού, ξεκίνησε την δεκαετία του ’80, υπάρχει μια σοβαρή…. καθυστέρηση (γελάει) στην υλοποίηση ενός τόσο σοβαρού έργου υποδομής.
Αυτό θα είχε αντιμετωπίσει πολύ αποτελεσματικά το κυκλοφοριακό πρόβλημα το οποίο αντιμετωπίζουμε καθημερινά.
Αυτό δεν λύνεται με το να κάνουμε ‘κινήσεις ζαχαροπλαστικής’ –αλλάζουμε τον ένα δρόμο από εδώ και τον κάνουμε αλλιώς! Γι αυτό το πρόβλημα θέλει δομική αντιμετώπιση. Κι αυτή είναι ένας Περιμετρικός Δακτύλιος στην πόλη της Ρόδου που αντί να υπάρχουν κεντροβαρικά προσανατολισμένες κινήσεις, θα γίνουν αποκεντρωμένες κινήσεις. Αυτό είναι το ‘κλειδί’. Το ξέρουν οι κυκλοφοριολόγοι, οι πολεοδόμοι αλλά έχει καθυστερήσει πάρα πολύ.
Είναι όμως ένα πρόβλημα που θα έπρεπε να μπει σε πολιτική προτεραιότητα.
Η ΜΕΣΑΙΩΝΙΚΗ ΠΟΛΗ ΤΗΣ ΡΟΔΟΥ
• Θα σας ρωτήσω για την Μεσαιωνική Πόλη της Ρόδου. Είναι μια ζωντανή πόλη μέσα στην καρδιά της πόλης αλλά έχει τα δικά της προβλήματα που χρονίζουν. Τι πρέπει να γίνει;
Κοιτάξτε, γινόταν μια πάρα πολύ σοβαρή συζήτηση για το πώς διαχειρίζεται κανείς τέτοιους ζωντανούς τόπους της παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς. Κι αυτό γίνεται σε διεθνές επίπεδο, ανάμεσα σε όλες τις πόλεις που έχουν αντίστοιχες καταστάσεις να διαχειριστούν. Και το θυμάμαι από τα συνέδρια που γίνονταν του Οργανισμού των Πόλεων Παγκόσμιας Κληρονομιάς διότι υπήρχαν αντίστοιχα ζητήματα διαχείρισης τέτοιων οικιστικών συνόλων σε όλο τον κόσμο. Υπάρχουν διαφορετικές μέθοδοι προσέγγισης αλλά υπάρχουν ίδιας μορφής και έντασης προβλήματα, παντού!
Η απάντηση στην Μεσαιωνική Πόλη της Ρόδου είναι, αφενός μια δυναμική διαχείριση της κατάστασης του μνημείου και θα πρέπει να είναι μια συνεχής επιδίωξη της εξεύρεσης της χρυσής τομής. Κι αυτό γίνεται μόνο με συζήτηση και συμβιβασμούς –διότι ΠΡΕΠΕΙ να κρατηθούν οι κάτοικοι μέσα στο μνημείο. Αυτό είναι μια πάρα πολύ επίπονη διαδικασία. Δυστυχώς, εκεί που υπάρχει έλλειψη, από το 2004 κι έπειτα, είναι ότι δεν ανανεώθηκε η 20ετής Προγραμματική Σύμβαση από τον τότε ΥΠΠΟ τον κ. Μ.Λιάπη. Ωστόσο, το κλειδί ήταν ότι υπήρχαν πόροι, προερχόμενοι από το Ταμείο Αρχαιολογικών Πόρων και Απαλλοτριώσεων από τις εισπράξεις στην Ρόδο, που επανεπενδύονταν στη Ρόδο. Αυτό έχει να γίνει από το 2004 και μετά. Μπορεί να κάνει δικές του επιλογές και να χρηματοδοτεί πολλά έργα, όμως, συνολικότερα προβλήματα της διαχείρισης του μνημείου ως ζωντανού τόπου, γινόταν μέσα από την Π.Σ. (και με κοινωνικά και με πολιτικά κριτήρια). Νομίζω ότι εάν η νέα δημοτική αρχή, προσανατολιστεί σε αυτό, θα μπορέσει να πετύχει την επανα-χρηματοδότηση της κοινής προσπάθειας για το μνημείο.
Η ΝΕΑ ΑΓΟΡΑ ΚΑΙ ΠΩΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ
• Νέα Αγορά. Πώς θα καταστεί λειτουργική και τι πρέπει να γίνει;
Το πρώτο που πρέπει να απαντήσουμε είναι ‘εάν θέλουμε να υπάρχει Δημοτική Αγορά’ στην Ρόδο –με την έννοια της Δημοτικής Αγοράς. Γιατί δημοτικές αγορές υπάρχουν σε όλες τις πόλεις της Ελλάδας κι έχουν συγκεκριμένη μορφή και δομή. Δεν πρέπει να είναι, ούτε Mall, ούτε πολυκαταστήματα.
Είναι δημοτικές αγορές με προϊόντα για τους δημότες, με μικρά καταστήματα κ.λπ. Για να είμαστε ειλικρινείς το αρχικό καθεστώς είχε αλλάξει: παλιά ήταν το κρεοπωλείο, το μανάβικο, η ψαραγορά… γι αυτό και το τέρμα των λεωφορείων της ΡΟΔΑ ήταν εκεί! Πρέπει να υπάρξει ένας πάρα πολύ σοβαρός προβληματισμός, για το ποια θα είναι η επόμενη μέρα. Και να έχει σχέση με την προοπτική της πόλης και την ποιότητα που θέλουμε να έχει. Καλώς υπάρχει μια περίοδος ‘ζυγίσματος’ των πραγμάτων για το επόμενο βήμα. Είναι ένα ζήτημα όμως, για το οποίο δεν μπορεί να υπάρξει μονοδιάσταση άποψη. Ρομαντικά και συναισθηματικά μιλώντας… θα με ενδιέφερε να υπάρχει μια αληθινή λαϊκή, δημοτική αγορά όπως σε άλλες πόλεις (στα Χανιά, στην Φινλανδία κ.ο.κ.) συνδυασμένη με κυκλοφοριακές ρυθμίσεις δίπλα στο Μανδράκι.
Η ΜΑΡΙΝΑ ΚΑΙ ΤΟ ΜΑΝΔΡΑΚΙ
• Μιας και αναφέρατε το Μανδράκι, να πάμε στην αξιοποίηση της μαρίνας. Τι θα λέγατε σήμερα, μετά από τόσες δεκαετίες;
Κάποτε… ΠΡΕΠΕΙ να κινηθεί το ΥπερΤαμείο και να αποφασίσει τι θα κάνει με την μαρίνα που θα είναι ένα κόσμημα. Τόσος κόπος, τόσες ενέργειες για να αλλάξει το νομικό καθεστώς σε μαρίνα (για να γίνει τουριστικός λιμένας σκαφών αναψυχής). Ήρθε το ΤΑΙΠΕΔ και είπε στον Δήμο, να μην προχωρήσει κι από τότε δεν έχει γίνει τίποτα. Αυτό θα μπορούσε να δώσει μια άλλη ποιότητα στην πόλη σε συνδυασμό και με το Μανδράκι, το κέντρο κ.λπ. Αυτά είναι μείζονα θέματα πολιτικά, τα οποία δεν θίξαμε την περίοδο της κρίσης όπου η χώρα δεν έχει λόγο στο ΤΑΙΠΕΔ και το ΥπερΤαμείο. Η κρίση και τα μνημόνια έχουν συγκεκριμένη πολιτική μορφή, τοπικά –έρχονται άλλοι να αποφασίσουν για το τι θα γίνει εδώ. Αυτό πρέπει να μας απασχολήσει όλους! Και είναι ίδιας σημασίας έργο για την Ρόδο με αυτό που γίνεται στο παλιό ελληνικό στην Αθήνα –τηρουμένων των αναλογιών- συνδυασμένα με την Μ.Πόλη.
Η ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΤΩΝ ΣΤΕΡΕΩΝ ΑΠΟΒΛΗΤΩΝ
• Η διαχείριση των στερεών αποβλήτων, η ρίψη των μπαζών κ.ά. ήταν θέματα που απασχόλησαν και τις δικές σας θητείες. Τι θα λέγατε για την σημερινή κατάσταση;
Η ευθύνη της καθαριότητας ως φυσικό και οικονομικό αντικείμενο, έφυγε από τους Δήμους και πήγε στους εργολάβους. Αυτό ως ένα βαθμό, νομίζω ότι έχει βελτιώσει τα πράγματα. Με πονάει που το λέω… γιατί ήμουν υπέρμαχος της ΔΕΚΡ αλλά δυστυχώς, συνδικαλιστικοί λόγοι επέβαλαν την διάλυσ της μέσα από την αναθεώρηση του Κώδικα, στοχοποιώντας την συγκεκριμένη Δημοτική Επιχείρηση της Ρόδου. Όταν το έλεγα τότε στους συνδικαλιστές στην Αθήνα, ότι θα ανοίξει η πόρτα για τους εργολάβους, δεν με άκουσαν –και φυσικά, ήρθαν, νομίζω όμως πως είναι προς όφελος του τόπου.
Όσον αφορά το Κέντρο Διαλογής, είναι θετικό. Το ζητούσαμε και ήταν υποχρέωση της Ελληνικής Εταιρείας Ανακύκλωσης να το κάνει. Επίσης, το ζήτημα του ΧΥΤΑ έχει πάρει άλλη μορφή σε σχέση με προηγούμενα χρόνια και όλο αυτό βοηθά σε συγκροτημένη διαχείριση –χωρίς τα προβλήματα των τοπικισμών στην χωροθέτηση όπως τότε. Άρα, ο Δήμος – Κυβερνείο σε αυτές τις περιπτώσεις, δείχνει πόσο χρήσιμος είναι για τον τόπο.
ΤΟ ΘΕΡΜΑΙ
• Το ΘΕΡΜΑΙ επανήλθε στο σημείο… μηδέν. Ποια είναι η άποψή σας;
Να σας πω… και το οργανωμένο πράσινο είναι αναγκαίο! Δεν χρειάζεται να τα κάνουμε όλα καταστήματα! Είναι ένας πνεύμονας πρασίνου. Υπήρχε κάποτε εκεί μια πισίνα την οποία δυστυχώς, κλείσαμε. Θα μπορούσαμε να την είχαμε κρατήσει και να είχαμε ένα κολυμβητήριο για τα παιδάκια μέσα στην πόλη. Καλό θα είναι να οργανωθεί ως έχει… πράσινο!
ΤΟ ΕΘΝΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ
• Δεν θα μπορούσα να μην σας ρωτήσω για το Εθνικό Θέατρο. Ακόμη μας… πονάει.
Κοιτάξτε, είναι θέμα απόφασης, σταθερότητας και εμμονής στην επιδίωξη. Η εξεύρεση χρηματοδότησης για ένα τέτοιο έργο, δε νομίζω ότι θα είναι δύσκολη. Το θέμα είναι να κατασταλάξει κάποιος ότι αυτό πρέπει να γίνει και να προχωρήσει. Έχουν γίνει ένα σωρό προ-παρασκευαστικές εργασίες, υπάρχει άποψη για το πώς θα πρέπει να αποκατασταθεί, έχουν συνδράμει όλοι, έχει ΕΞΑΝΤΛΗΘΕΙ πια ο διάλογος και το μοναδικό ζητούμενο είναι ΠΩΣ και ΠΟΤΕ θα αποκτήσουμε την Λυρική Σκηνή που έχει ανάγκη η Ρόδος. Και την αξίζει!
Η ΡΟΔΟΣ, Ο ΠΡΟΤΟΥΡ
ΚΑΙ ΤΟ BRANDNAME
• Η Ρόδος, παραμένει ένας ελκυστικός προορισμός; «Πουλάει» ακόμη το Brand Name και μπορεί να βελτιωθεί;
Πρέπει να συνεχίσουμε να προβάλλουμε τον χαρακτήρα της Ρόδου. Και νομίζω ότι δεν υπάρχει αντίρρηση σε αυτό. Η Ρόδος είναι κέντρο πολιτισμών, εμπορίου, διοργάνωσης συνεδρίων, τουριστικός προορισμός.
Ο τρόπος διαφέρει και το μέσο. Παλαιότερα δημιουργήσαμε τον ΠΡΟΤΟΥΡ που είχε την λογική, ότι τα χρήματα από τις εισπράξεις του τότε ΔΗΦΟΔΩ, αξιοποιούνταν για την προβολή και διαφήμιση του τόπου. Έπαψε να υπάρχει ο ΔΗΦΟΔΩ, βρέθηκαν άλλοι τρόποι χρηματοδότησης. Σήμερα υπάρχει μια συνεργασία του Δ.Ρ. με την ΠΝΑι που νομίζω ότι σε αυτό τον τομέα και με την συνδρομή επαγγεματιών του είδους για την ανάδειξη του Brand Name του νησιού, θα μπορέσουν να βελτιώσουν περισσότερο ακόμη την εικόνα στην αγορά. Προσωπικά, πιστεύω ότι ΔΕΝ έχει τρωθεί η εικόνα της Ρόδου, διεθνώς. Εξακολουθεί να είναι ένας πάρα πολύ δυνατός παίχτης, διεθνώς. Μακάρι να μπορέσουμε να φέρουμε τα μεγάλα συνέδρια ξανά και τις εκδηλώσεις, διότι είναι ποιοτικός αυτός ο τουρισμός.
Ο ΚΑΜΠΟΥΡΑΚΗΣ, ΘΑ ΠΕΤΥΧΕΙ
• Τι θα λέγατε στον δήμαρχο Ρόδου, κ. Αντώνη Καμπουράκη;
Ο Αντώνης, είναι φίλος μου από πολύ παλιά. Και ξέρω πόσο επίμονος και δουλευταράς είναι για να πετύχει τους στόχους του. Κάποιες φορές, εκπλήσσει. Αυτό που θα του έλεγα; Καλό Κουράγιο!!!
