Η επέτειος της 3ης του Σεπτέμβρη δεν είναι απλά μια ιστορική επέτειος μόνο για ένα κόμμα. Είναι ιστορική επέτειος για τη χώρα. Στις 3 του Σεπτέμβρη πράγματι υπογράφτηκε η ιδρυτική πράξη του ΠΑΣΟΚ.
Το ΠΑΣΟΚ είναι το κόμμα που εμπράκτως πέτυχε την εθνική συμφιλίωση. Τη συμφιλίωσή μας μετά τον εμφύλιο διχασμό, που είχε επικίνδυνα διαιρέσει τους Έλληνες σε δύο στρατόπεδα.
Είναι το κόμμα που εφάρμοσε στην πράξη τα ίσα δικαιώματα των δύο φύλων, ανδρών και γυναικών.
Είναι το κόμμα που ίδρυσε εκ του μηδενός το κοινωνικό κράτος. Το κράτος υγείας με το ΕΣΥ και το κράτος πρόνοιας με τα σύγχρονα προνοιακά ιδρύματα. Τα μεγάλα νοσοκομεία και τα κέντρα υγείας. Οι γιατροί και οι νοσηλευτές της πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης, που προσέφεραν ανεκτίμητες υπηρεσίες στον πολίτη, ήταν κάτι το πρωτόγνωρο στην ιστορία της χώρας. Το ΕΚΑΒ με τα ελικόπτερα μονάδες που κάλυψαν όλη τη χώρα.
Είναι το κόμμα που έφερε την επανάσταση στην παιδεία, με την κατάργηση του απαρχαιωμένου θεσμού της έδρας του καθηγητή και την ίδρυση νέων πανεπιστημίων σε όλη τη χώρα, και που μας οδήγησε ουσιαστικά στον 21ο αιώνα.
Τέλος, το ΠΑΣΟΚ με τη δημοκρατική οργάνωση και λειτουργία του, αποτέλεσε το πρότυπο οργάνωσης όλων των άλλων κομμάτων, ακόμα και των συντηρητικών, που μέχρι τότε λειτουργούσαν με τους κομματάρχες, με το ρουσφέτι και το παλαιοκομματικό σύστημα.
Ειδικότερα, ο Ανδρέας Παπανδρέου υπήρξε αυτός που πέτυχε τη μεγαλύτερη ανακατανομή του εθνικού εισοδήματος υπέρ των οικονομικά αδυνάτων.
Η ιστορία είμαι βέβαιος ότι θα αποτιμήσει θετικά όλα αυτά και θα τοποθετήσει τον Ανδρέα Παπανδρέου στο ύψος που τον τοποθέτησε με την αγάπη του ο ελληνικός λαός. Χαρακτηριστικό γεγονός υπήρξε ότι ήταν ο μοναδικός ηγέτης που ο λαός αποχαιρέτησε το 1993 με το ίδιο εκλογικό ποσοστό που τον είχε εκλέξει για πρώτη φορά το 1981, αναγνωρίζοντας με αυτόν τον τρόπο τη μεγάλη του προσφορά στον μη προνομιούχο και οικονομικά αδύνατο Έλληνα πολίτη. Σε κανέναν άλλο ηγέτη ο ελληνικός λαός δεν επιφύλαξε αυτή τη συμπεριφορά.
Όμως όλα αυτά, που ασφαλώς δεν τα λησμονούν όλοι όσοι τα έζησαν, οφείλουν πρώτιστα να τα ενθυμούνται οι ηγέτες και τα μέλη του ΠΑΣΟΚ, που ενωμένοι πρέπει να συνεχίσουν την ίδια πορεία. Η μεγαλύτερη τιμή σήμερα για τον Ανδρέα Παπανδρέου θα ήταν έμπρακτα να αποδείξουν όλοι – και ιδιαίτερα στις υψηλότερες βαθμίδες του κόμματος – το πόσο τον σέβονται. Όμως, στην πράξη ο σεβασμός, αντιστοιχεί σε μία μόνο λέξη: ΕΝΟΤΗΤΑ!
Στη διαδρομή όλων αυτών των ετών, υπήρξαν καλές και κακές στιγμές. Πολλοί, βλέποντας μόνο τις κακές στιγμές, κατέφυγαν σε άλλους πολιτικούς χώρους, που ιδεολογικά όμως δεν ταυτίζονται με το ΠΑΣΟΚ. Είναι καιρός να προβληματιστούν και να επανέλθουν στον ιδεολογικό τους χώρο και με δημοκρατικές διαδικασίες να επιλέξουν το πώς οι ίδιοι θέλουν να πορευθεί στο μέλλον το Κίνημα. Ένα σοσιαλιστικό κίνημα που άλλαξε πραγματικά την εικόνα της χώρας.
