Σε «μήλον της έριδος» μεταξύ του Ελληνικού Δημοσίου, της Ιεράς Μητρόπολης Σύμης και μιας κατοίκου Αττικής έχει εξελιχθεί η κυριότητα ιερού ναού στη Σύμη με την υπόθεση να απασχολεί ήδη το Μονομελές Πρωτοδικείο Ρόδου, ενώπιον του οποίου ασκήθηκε από την Μητρόπολη, την Παρασκευή, κυρία παρέμβαση – αγωγή.
Η Ιερά Μητρόπολη Σύμης διατείνεται ότι το Ιερό Μονύδριο της Ανατολικής του Χριστού Ορθοδόξου Εκκλησίας του Αγίου Δημητρίου Κάτω Μεριάς Σύμης κηρύχθηκε ως μεταβυζαντινός αρχαιολογικός χώρος το έτος 2011 και ανήκει στην κυριότητά της από την συστάσεως της, το έτος 2004 μετά των συστατικών και παραρτημάτων του που συγκροτούν. Υποστηρίζει ότι είναι ανεπίδεκτο από τρίτους χρησικτησίας ως εκτός συναλλαγής πράγμα.
Διατείνεται παραπέρα ότι με την πρώτη ανάρτηση των καταλόγων του Κτηματολογίου Σύμης, το επίδικο ακίνητο περιελήφθη σε μείζον ενιαίο ακίνητο συνολικής εκτάσεως 181.505 τ.μ., και αποδόθηκε αρχικά στο Ελληνικό Δημόσιο, παρά την από 14-06-1997 δήλωση επιστάτη του Ιερού Μονυδρίου του Αγίου Δημητρίου.
Η επιστάτης, υπέβαλε για λογαριασμό της Ιεράς Μητρόπολης Ρόδου την από 21-03-2003 ένσταση, με την οποία ζήτησε να ορισθεί η θέση του Ιερού Ναού του Αγίου Δημητρίου Κάτω Μεριάς ως επίσης και του περιβάλλοντος αυτού οικοπέδου, υποβάλλοντας συνημμένα και σχεδιάγραμμα/αεροφωτογραφία στην οποία απεικονίζεται το διακριτό και περιφραγμένο τμήμα γης εκτάσεως 888 τ.μ.
Η ως άνω ένσταση της Ιεράς Μητροπόλεως Ρόδου έγινε εν μέρει δεκτή από την αρμόδια Επιτροπή, δηλαδή το επίδικο ακίνητο διαχωρίσθηκε, πλην όμως ενεγράφη ως ιδιοκτησίας αγνώστου λόγω έλλειψης έγγραφων τίτλων ιδιοκτησίας της Ιεράς Μητρόπολης Ρόδου (πριν την σύσταση της Ιεράς Μητρόπολης Σύμης που την διαδέχθηκε).
Ισχυρίζεται ακόμη ότι από την περίοδο μεταβυζαντινών χρόνων (1880) ανήκε στην ιδιοκτησία της και ζητεί την αναγνώριση της κυριότητας της σ’ αυτό.
Υποστηρίζει ακόμη ότι η κάτοικος Αθηνών, άσκησε αρχικά κατά ιδιωτών ενώπιον του Ειρηνοδικείου Ρόδου από 12-12-2008 τακτικής διαδικασίας αγωγή νομής η οποία με απόφαση του Ειρηνοδικείου Σύμης το 2012 απορρίφθηκε λόγω αδυναμίας δικαστικής εκτίμησης.
Στη συνέχεια η ίδια άσκησε ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Ρόδου την από 25-06-2014 αγωγή.
Η Ιερά Μητρόπολη Σύμης διατείνεται ότι ουδέποτε η ιδιώτης είχε την διακατοχή και νομή, ούτε και οι οικείοι της ενώ διαψεύδει ισχυρισμό επιστάτη του ναού, που κατέθεσε ότι ο ναός ανήκει στην κάτοικο Αθηνών στα πλαίσια της αντιδικίας.
Η ιδιώτης από την άλλη επικαλείται στοιχεία και τίτλους που αποδεικνύουν σύμφωνα με τους ισχυρισμούς της ότι τόσο ο ναός όσο και το ακίνητο που τον περιβάλλει ανήκουν από το έτος 1860 στην οικογένεια της ενώ περαιτέρω ισχυρίζεται ότι η οικογένεια της ανήγειρε τον ναό.
«Μήλον της έριδος» η κυριότητα ενός Ναού
