Με απόφασή του Ειρηνοδικείου Ρόδου ρυθμίζονται οι οφειλές μιας άτεκνης έγγαμης Ροδίτισσας, που βρέθηκε σε αδυναμία αποπληρωμής του στεγαστικού της δανείου, εξαιτίας ασθένειας των γονιών της, που είχαν εγγυηθεί υπέρ του δανείου και την συνέδραμαν.
Η αιτούσα, που εκπροσωπήθηκε από τον δικηγόρο κ. Μανώλη Βλάχο, είναι 34 ετών, έγγαμη, χωρίς περαιτέρω οικογενειακές υποχρεώσεις.
Εργάζεται ως ιδιωτική υπάλληλος με μειωμένο ωράριο και μηνιαίες αποδοχές ύψους 326,85€ ενώ ο σύζυγός της εργάζεται σε σώμα ασφαλείας με μηνιαίες αποδοχές 1040 ευρώ.
Ξεκίνησε τη μοναδική δανειακή της υποχρέωση στις 31-3-2010 με τη λήψη δανείου με τμηματικές καταβολές συνολικού ποσού 180.000 ευρώ για την κατασκευή διώροφης οικίας, που αποτελεί την κύρια κατοικία της και με μηνιαία δόση 950€.
Κατά το χρόνο λήψης του δανείου δεν εργαζόταν και το ετήσιο εισόδημά της ανερχόταν στο ποσό των 5.820 ευρώ (προερχόμενο από ακίνητα) και για τον λόγο αυτό εγγυήθηκαν υπέρ της οι γονείς της, οι οποίοι είχαν συνολικό ετήσιο εισόδημα 53.220 ευρώ περίπου.
Το εισόδημά τους ήταν απολύτως επαρκές για την καταβολή της δόσης του δανείου μέχρι το έτος 2013, οπότε αφενός μειώθηκε σημαντικά το εισόδημά τους λόγω της οικονομικής κρίσης, αφετέρου είχαν αυξημένα έξοδα λόγω σοβαρότατου προβλήματος υγείας της μητέρας της, η οποία και απεβίωσε, για την αντιμετώπιση του οποίου ήταν αναγκαίο να κάνει συνεχόμενα ταξίδια.
Περαιτέρω ούτε η αιτούσα είχε επαρκές εισόδημα για να καταβάλει την δόση του δανείου ενώ κατά το έτος 2016 είχε ατομικό συνολικό ετήσιο εισόδημα 4.579,85 ευρώ και συνολικό οικογενειακό εισόδημα 18.375,05 ευρώ, το ποσό δε αυτό μετά την αφαίρεση των βιοτικών αναγκών της και του συζύγου της, οι οποίες είναι αυξημένες με ιατρικά έξοδα λόγω ιατρικού προβλήματος, που αντιμετωπίζουν, δεν επαρκεί για την καταβολή της δόσης του δανείου.
Επομένως η αιτούσα από το έτος 2013, οπως δέχτηκε το δικαστήριο, βρίσκεται σε αδυναμία καταβολής του συνόλου της αρχικής δόσης, κατάσταση η οποία συνεχίζεται μέχρι και σήμερα.
Η πιστώτρια πρότεινε την ένσταση περί δόλιας περιέλευσης της αιτούσας σε αδυναμία πληρωμής ισχυριζόμενη ότι δανείστηκε ποσά, που γνώριζε ότι δεν θα μπορούσε να αποπληρώσει διότι δεν της το επέτρεπε η οικονομική της κατάσταση.
Η ένσταση αυτή απορρίφθηκε από το δικαστήριο διότι η αιτούσα προέβη στη λήψη του επιδίκου δανείου έχοντας την οικονομική στήριξη των γονιών της με τους οποίους συγκατοικούσε και οι οποίοι κατά τον χρόνο λήψης αυτού και μέχρι το έτος 2013, είχαν πολύ μεγάλο εισόδημα με το οποίο μπορούσαν άνετα να πληρώνουν την δόση του δανείου της κόρης τους πράγμα, που έκαναν από ιδιαίτερο ηθικό καθήκον.
Για το λόγο αυτό, προφανώς, οι αρμόδιοι υπάλληλοι όλων των μετεχουσών τραπεζών, αφού έλεγξαν την πιστοληπτική της ικανότητα ενέκριναν τη χορήγηση του δανείου με την ανάληψη εγγυητικής ευθύνης από τους γονείς της.
Συνεπώς, όπως αναφέρει το δικαστήριο, δεν συνέτρεχε στο πρόσωπο της αιτούσας ούτε αρχικός, αλλά ούτε επιγενόμενος δόλος, αφού για αρκετό διάστημα υπήρξε συνεπής στην καταβολή των μηνιαίων δόσεων του δανείου, που είχε αναλάβει.
Με την απόφασή του το Ειρηνοδικείο ρυθμίζει τα χρέη της για τρία χρόνια συνολικά με μηνιαίες καταβολές ποσού 100€ , προς την πιστώτρια Τράπεζα, οι οποίες θα αρχίσουν στο πρώτο τριήμερο εκάστου μηνός, αρχής γενομένης τον πρώτο, μετά τη δημοσίευση της απόφασης, μήνα και για το υπόλοιπο της τριετίας η οποία ξεκινά από την κατάθεση της αιτήσεως.
Εξαιρεί της εκποίησης την κύρια κατοικία της και της επιβάλλει την υποχρέωση να καταβάλλει προς την πιστώτρια τράπεζα, για τη διάσωση της κύριας κατοικίας της, ποσό 250€ μηνιαίως, για 30 χρόνια (360 μήνες).
Η δόση θα καταβάλλεται εντόκως, χωρίς ανατοκισμό με το μέσο επιτόκιο στεγαστικού δανείου με το κυμαινόμενο επιτόκιο, που θα ισχύει κατά το χρόνο της αποπληρωμής, σύμφωνα με το στατιστικό δελτίο της Τράπεζας της Ελλάδος αναπροσαρμοζόμενο με επιτόκιο αναφοράς αυτό των Πράξεων Κύριας Αναχρηματοδότησης της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και θα ξεκινήσει το πρώτο τριήμερο εκάστου μηνός , αρχής γενομένης του πρώτου μήνα , μετά την πάροδο τετραετίας από την κατάθεση της αίτησης.
Απόφαση «σταθμός» για την ρύθμιση οφειλών που δεν ικανοποιούνται λόγω αδυναμίας των εγγυητών
