Οι πολιτικοί μας, ας θυμούνται ότι οι ήρωες του ’40 δεν περιμένουν το δικό τους περίτεχνο tweet ή δήλωση για να δοξαστούν. Είναι βεβαίως άκρως γοητευτικό αυτό, καθώς με το ανακάτεμα γεγονότων και ιδίων απόψεων αισθάνεται κάποιος ότι γίνεται μέρος της ιστορίας, μέσω της δικής του προσπάθειας επανασηματοδότησής της. Γι΄αυτό αν επιμένουν να πουν κάτι, ας μην επιχειρήσουν τουλάχιστον να ερμηνεύσουν ατεκμηρίωτα το χθες με βάση το σήμερα και να φέρουν επιλεκτικά στο σήμερα τα γεγονότα του χθες, με περισσή ανοησία. Κάποιοι δυστυχώς δεν το απέφυγαν και κάπως έτσι ακούσαμε για μάχη κατά του λαϊκισμού, για μαθήματα εθελοντισμού , λες και οι πρόγονοί μας δεν πήγαν στα βουνά να πολεμήσουν, αλλά για δενδροφύτευση και μπερδεύοντας τον αέρα που φώναζαν οι παππούδες και οι γιαγιάδες μας με το «how dare you» της Γκρέτα Τούνμπεργκ, με την προτροπή να αναφωνήσουμε όλοι « ΟΧΙ στα ορυκτά καύσιμα» και άλλα σύγχρονα concept που μας χάρισαν θλιβερά χαμόγελα επί διήμερον. Νομίζω ότι η αριστεία κάποιων πολιτικών χρειάζεται επικοινωνιακή επιμόρφωση μια και για την ιστορική είναι μάλλον αργά… Ταχύρρυθμα σεμινάρια ενόψει 25ης Μαρτίου…
Επειγόντως σεμινάρια
