Σύμφωνα με τη Eurostat -στοιχεία για το 2020, τα οποία δόθηκαν την Πέμπτη 28 Οκτωβρίου στη δημοσιότητα- με τον κίνδυνο της φτώχειας ή του κοινωνικού αποκλεισμού βρίσκεται αντιμέτωπο το 31,5% των παιδιών (κάτω των 18 ετών) στην Ελλάδα – έναντι ποσοστού 24,2%, o οποίος είναι ο μέσος όρος στην Ευρωπαϊκή Ένωση (E.E.). Η Ελλάδα καταγράφει ένα από τα υψηλότερα ποσοστά στην Ε.Ε. όσον αφορά τον κίνδυνο της φτώχειας που διατρέχουν τα παιδιά, μετά τη Ρουμανία (41,5%), τη Βουλγαρία (36,2%), και την Ισπανία (31,8%). Αντίθετα, τα χαμηλότερα ποσοστά, πάντα στην Ε.Ε., κατέγραψαν η Σλοβενία (12,1%), η Τσεχία (12,9%), η Δανία (13,5%) και η Φινλανδία (14,5%). Το ότι κανείς δεν διάλεξε να κοιτάζει την φτώχεια κατάματα, αλλά και το ποιες είναι οι συνέπειες της ανέχειας στα παιδιά δεν χρήζει υπερανάλυσης – τα πολλά λόγια είναι φτώχεια. Από την άλλη, σωτήριο το Ταμείο Ανάκαμψης, υπέροχες οι εξαγγελίες για επενδύσεις στην Ελλάδα με πράσινο αποτύπωμα, αλλά όσο η Eurostat δημοσιεύει τέτοια στοιχεία, θα διατηρούμε επιφύλαξη για το κατά πόσο η ανάπτυξη έχει έρθει στον τόπο μας και ότι πλέον θα αντικρίζουμε καλύτερες ημέρες στο μέλλον. Η ζωή είναι τώρα. Είναι αυτή η στιγμή σε αυτό που ζούμε, ότι βάζουμε στο πιάτο μας, όποια ρούχα φοράμε, το πώς μπορούμε, μέσα από το βιοτικό επίπεδό μας, να αναπτύξουμε το πνεύμα μας. Η πείνα των παιδιών δεν μπορεί να περιμένει «το αύριο όπου όλα θα πάνε καλύτερα».
Η πείνα των παιδιών δεν μπορεί να περιμένει
