Ο Πρωθυπουργός στο εξωτερικό και σε συνεντεύξεις του μιλά για τις ευθύνες της Ευρώπης για το προσφυγικό μεταναστευτικό και στέλνει το μήνυμα στους «δικούς του» ότι δεν μπορεί να ζητά αλληλεγγύη από τους Ευρωπαίους στην κατανομή των προσφύγων και των μεταναστών, όταν μερίδα της κοινωνίας, δήμαρχοι, βουλευτές, περιφερειάρχες, και άλλοι βρίσκονται “στα κάγκελα”. Το «βάρος» πρέπει να μοιραστεί ισομερώς σε όλες τις περιοχές της χώρας και εδώ θα κριθεί και πάλι η σοβαρότητα του πολιτικού συστήματος. Οι τοπικές κοινωνίες απαιτούν συζήτηση, επιχειρήματα και πειθώ. Ούτε «αποφασίζομεν κεντρικά και διατάσσομεν» ούτε ανόητους αφορισμούς ότι «όποιος δεν θέλει hotspot δίπλα στο σπίτι του είναι φασίστας». Και μάλλον ο Πρωθυπουργός θα πρέπει να κινηθεί προσωπικά. Οι βουλευτές και οι υπουργοί είναι εξαφανισμένοι στα γραφεία τους στην προσπάθεια αυτή. Μπορεί το επιχειρησιακό σκέλος να ανατέθηκε στον στρατηγό Στεφανή, η επιχείρηση πειθούς των τοπικών κοινωνιών, όμως τελικά είναι δικό του θέμα. Από το δικό του πολιτικό κεφάλαιο πρέπει να ξοδέψει. Πηγαίνοντας εν ανάγκη από τη Σπάρτη και την Κατερίνη μέχρι τη Σάμο και τη Λέρο ή όπου αλλού χρειάζεται. Το προσφυγικό δεν προσφέρεται για τηλεοπτικούς καβγάδες ούτε για δηλώσεις-επιχείρημα βουλευτή (και υπουργού) για να καμφθούν οι αντιδράσεις «κλειστά κέντρα σημαίνει ότι όσοι μπαίνουν σε αυτά δεν θα γίνονται αντιληπτοί από την τοπική κοινωνία»… Θέλει κόπο, τρόπο και ανάληψη της πολιτικής ευθύνης. Φαίνεται πως ουδείς άλλος προτίθεται να το κάνει.
Ουδείς άλλος προτίθεται να το κάνει
