Στη Γερμανία, τρία κόμματα συζητούσαν επί δυόμισι μήνες για τις λεπτομέρειες συνεργασίας, για την οποία είχαν εξ΄ αρχής συμφωνήσει, χωρίς καμιά διάθεση να κερδίσει ο ένας κάτι περισσότερο σε βάρος του άλλου. Στην Ελλάδα μια κυβέρνηση συνεργασίας κλειδώνει, μόλις οι αρχηγοί των κομμάτων τελειώσουν με την μοιρασιά των υπουργείων, κατ’ αναλογία της εκλογικής τους δύναμης. Αξέχαστη η ποσόστωση 4-2-1 στους διορισμούς στελεχών στις κρατικές θέσεις, στην συνεργασία της Νέας Δημοκρατίας, του ΠΑΣΟΚ και της ΔΗΜ.ΑΡ, τα οποία δεν μπόρεσαν να συνεννοηθούν ούτε στην κορυφαία επιλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας. Στη Γερμανία, η επικεφαλής των Πρασίνων, δήλωσε προ ημερών ότι «σε ένα αστερισμό τριών κατευθύνσεων, κανένα κόμμα δεν μπορεί να επιβληθεί. Πρέπει να είσαι έτοιμος να αποδεχθείς την άποψη του άλλου.» Άντε να το πεις αυτό στην Ελλάδα, σε ένα πολιτικό αρχηγό που η εκλογική του δύναμη είναι διπλάσια από του συμμάχου του…
Κόλπα δύσκολα
