Σε δίκη ενώπιον του Τριμελούς Εφετείου Δωδεκανήσου επί κακουργημάτων παραπέμπεται με βούλευμα του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών Ρόδου ένας κάτοικος της Καρπάθου, κατηγορούμενος για τοκογλυφία κατά συρροή κατ’ επάγγελμα και για νομιμοποίηση εσόδων από εγκληματική δραστηριότητα.
Η έρευνα για την υπόθεση είχε προκαλέσει μεγάλο θόρυβο στο ακριτικό νησί καθώς υπόλογη για το αδίκημα της δωροδοκίας είχε βρεθεί και έφορος του νησιού, ενώ η ίδια και ακόμη δύο συγγενικά της πρόσωπα κατηγορήθηκαν και για υποβολή ανακριβούς φορολογικής δήλωσης.
Το δικαστικό συμβούλιο αφού έκανε δεκτές ενστάσεις, που υπέβαλε ο πληρεξούσιος δικηγόρος του πρώτου κ. Κώστας Διακονής αποφάνθηκε ότι δεν θα πρέπει να γίνει κατηγορία για τα αδικήματα της ενεργητικής δωροδοκίας αλλά και τα φορολογικά αδικήματα σε βάρος του εντολέως του και κατ’ επέκταση σε βάρος των υπολοίπων.
Αφορμή για την έρευνα, όπως έγραψε η “δημοκρατική”, αποτέλεσαν σχετικές παραγγελίες του Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου και του Γενικού Επιτρόπου Επικρατείας του Ελεγκτικού Συνεδρίου, συνοδευόμενες από καταγγελία προσώπου με εικονικά στοιχεία ταυτότητας.
Ο ανώνυμος υποστήριξε ότι ο πρώτος χορηγούσε συστηματικά και κατ’ επάγγελμα τοκογλυφικά δάνεια σε αρκετούς κατοίκους του νησιού.
Καταγγέλθηκε ακόμη ότι ενώ κατοχύρωσε σε διενεργηθέντα πλειστηριασμό μια ΑΓΕΕ για το ποσό των 370.000 €, παρότι φαίνεται να έχει πενιχρά εισοδήματα, στην προσπάθεια του να καλύψει το «πόθεν έσχες» προσκόμισε στη Δ.Ο.Υ. Ρόδου εξήντα πέντε περίπου δηλώσεις δωρεάς που φέρεται να έλαβε από συντοπίτες του.
Σύμφωνα με την καταγγελία, εφέρετο να έχει δωροδοκήσει την προϊσταμένη της Δ.Ο.Υ. Καρπάθου, προκειμένου να μην προβεί σε νομότυπο φορολογικό έλεγχο για την πηγή των εσόδων του.
Οι άλλοι δύο κατηγορούμενοι, που διατηρούν στην Κάρπαθο ξενοδοχειακή μονάδα εφέροντο να φοροδιαφεύγουν.
Στα πλαίσια της εισαγγελικής έρευνας, διενεργήθηκε φορολογικός έλεγχος τόσο στην επιχείρηση του πρώτου όσο και στην ανώνυμη ξενοδοχειακή εταιρία.
Πραγματογνώμονας κατέληξε στο συμπέρασμα ότι τα μέλη της ξενοδοχειακής εταιρείας δεν υπέπεσαν σε φορολογικό παράπτωμα καθώς τα εισοδήματα τους δικαιολογούνται από την επιχειρηματική τους δραστηριότητα και την οικονομική ενίσχυση που έλαβαν τόσο από το τραπεζικό δάνειο όσο και από την κρατική επιχορήγηση.
Περαιτέρω το ΣΔΟΕ ήλεγξε τα άτομα που εφέροντο να είχαν προβεί στο παρελθόν σε άτυπες δωρεές προς τον πρώτο κατηγορούμενο.
Μεταξύ τεσσάρων κατοίκων της Καρπάθου που είχαν υποβάλει υπεύθυνες δηλώσεις υπήρξε και εκείνη ενός κατοίκου του νησιού ο οποίος κατήγγειλε ότι προς τα τέλη του 2009 είχε ανάγκη από χρήματα για να πληρώσει τα τέλη κυκλοφορίας για τα οχήματα επιχείρησης του και του ζήτησε να του δανείσει 3.000 €.
Για την αποπληρωμή του δανείου, όπως ισχυρίστηκε, του παρέδωσε επιταγή ύψους 6.000 € ενώ του ζήτησε να του υπογράψει μια δήλωση δωρεάς του συγκεκριμένου ποσού.
Από το σύνολο των ενόρκων καταθέσεων φέρεται να προέκυψε ότι ο κατηγορούμενος με τη μορφή «άτυπων δωρεών» εισέπραξε χρήματα από 10 άτομα.
Ενας μάρτυρας κατέθεσε εξάλλου ότι λίγες μέρες πριν καταθέσει στον Ανακριτή τον πλησίασε ο πρώτος κατηγορούμενος και του ζήτησε να καταθέσει ψευδώς ότι εκείνος του είχε δανείσει το ποσό των 6.000 €.
Πέραν όμως της ανώνυμης καταγγελίας, από κανένα άλλο στοιχείο της δικογραφίας δεν προέκυψε εμπλοκή της εφόρου στην υπόθεση, πολύ περισσότερο δε ότι δωροδοκήθηκε για να του παρέχει κάλυψη.
Σε ό,τι αφορά την άσκηση ποινικής δίωξης σε βάρος και των τεσσάρων κατηγορουμένων για την πράξη της φοροδιαφυγής σε βαθμό κακουργήματος, προέκυψε ότι δεν είχε υποβληθεί μηνυτήρια αναφορά από τον προϊστάμενο της αρμόδιας Δ.Ο.Υ., ούτε και ακολούθησε φορολογική εγγραφή με την έκδοση φύλλου ελέγχου, ώστε στη συνέχεια να ασκηθεί από τους ελεγχόμενους το φύλλο ελέγχου προσφυγή κατά της φορολογικής εγγραφής και επομένως λείπει η δικονομική προϋπόθεση με αποτέλεσμα η δίωξη να είναι απαράδεκτη.
Το δικαστικό συμβούλιο έκρινε ωστόσο ότι προέκυψαν σε βάρος του πρώτου επαρκείς αποχρώσες ενδείξεις για την τέλεση των πράξεων της τοκογλυφίας κατ’ επάγγελμα σε βαθμό κακουργήματος, κατά συρροή.
Με βάση την κατάθεση που προαναφέραμε, του αποδίδεται συγκεκριμένα ότι πήρε για τον εαυτό του και επεδίωξε την είσπραξη τοκογλυφικών ωφελημάτων για τις ανωτέρω απαιτήσεις του, ύψους 3.000 €, τα οποία υπερέβαιναν το νόμιμο θεμιτό ποσοστό τόκου, με εξαιρετικά υψηλό επιτόκιο που ανερχόταν σε ποσοστό 100% ανά μήνα πίστωσης (1-12-2009 έως 31-12-2009) ήτοι σε ποσοστό 1.200% το έτος, δηλαδή ποσό 6.000 €.
Κρίθηκε δε ότι είχε υποδείξει και στο παρελθόν σε πλήθος άλλων συμπολιτών του να υποβάλουν στη Δ.Ο.Υ. υπεύθυνες δηλώσεις περί δήθεν άτυπων δωρεών που εκείνοι του έκαναν ενώ επρόκειτο για επιστροφή χρημάτων που εκείνοι είχαν κατά το παρελθόν δανειστεί από τον κατηγορούμενο και του τα επέστρεφαν με τον μεταξύ τους συμφωνηθέντα τόκο.
Παραπέμπεται σε δίκη για τοκογλυφία κατά συρροή
