«Το σύστημα υγείας είναι όπως η αλυσίδα: μπορεί να έχεις όλους τους κρίκους αλλά αν οι κρίκοι δεν είναι ο ένας κολλημένος στον άλλον, δεν έχεις αλυσίδα»
Ο Αντιπρόεδρος της Βουλής, Βουλευτής Δωδεκανήσου Δημήτρης Κρεμαστινός μίλησε στη Διαρκή Επιτροπή Κοινωνικών Υποθέσεων της Βουλής κατά τη συζήτηση του νομοσχεδίου «Μεταρρύθμιση της διοικητικής οργάνωσης των υπηρεσιών ψυχικής υγείας, κέντρα εμπειρογνωμοσύνης σπάνιων και πολύπλοκων νοσημάτων και άλλες διατάξεις», παρουσία των Υπουργών Υγείας κ.κ. Ξανθού και Πολάκη.
Ο Δημήτρης Κρεμαστινός αφού σχολίασε αρνητικά τη νομοθετική συνήθεια να έρχονται νομοσχέδια με την ένδειξη «…και άλλες διατάξεις» μέσα στις οποίες η Βουλή ψάχνει κάθε φορά να ανακαλύψει τι μπορεί να κρύβεται, έκανε μια σειρά υποδείξεων εναλλακτικής χρηματοδότησης, συμμαζέματος της δαπάνης στο Ε.Σ.Υ. και εξορθολογισμού της δράσης της επιστημονικής κοινότητας.
Ο Δημήτρης Κρεμαστινός αναφέρθηκε εκτενώς στο αίτημα δημιουργίας ακτινοθεραπευτικού τμήματος στη Ρόδο για τους καρκινοπαθείς της Δωδεκανήσου τονίζοντας ότι είναι οικονομικά αδύνατο ένας Δωδεκανήσιος πάσχων από καρκίνο να εγκατασταθεί στην Αθήνα για μήνες ή να πηγαινοέρχεται περιμένοντας σε λίστα για τις ακτινοθεραπείες. Ως ελάχιστη ένδειξη ανταπόκρισης της Κυβέρνησης στις δυσκολίες της νησιωτικότητας κάλεσε τους δύο παρόντες Υπουργούς να επισπεύσουν τις διαδικασίες δημιουργίας του ακτινοθεραπευτικού τμήματος στη Ρόδο και είπε ότι είναι διατεθειμένος να συνεργαστεί μαζί τους καθώς δεν βλέπει την πολιτική σαν χώρο στείρας αντιπαράθεσης ειδικά για θέματα όπως η Υγεία που είναι, κατά τα πιστεύω του, πάνω από κόμματα.
Ολόκληρη η ομιλία του, ήταν η εξής:
«Αρχικώς, θα ήθελα να πω ότι, όπως και τα άλλα νομοσχέδια, όχι του Υπουργείου Υγείας μόνο, όλα τα νομοσχέδια έχουν το κακό να λένε: «Το τάδε θέμα και άλλες διατάξεις». Σε αυτό το «και άλλες διατάξεις» προσπαθούν όλοι να βρουν «φωτογραφίες», να βρουν ονόματα και ονοματεπώνυμα και αυτό καθιστά δυσχερή την ψήφιση των νομοσχεδίων, ας το λέμε συνέχεια, μήπως κάποια στιγμή γίνει αντιληπτό. Όσον αφορά τώρα το κυρίως σχέδιο νόμου, δεν θα μπορούσε να πει κανείς εύκολα, ότι τουλάχιστον πολλά σημεία του, δεν πρέπει να τα ψηφίσει. Όταν όμως αυτό το πράγμα περιπλέκεται με το «και άλλες διατάξεις», καθιστά δύσκολο να ψηφίζεις και αυτά τα οποία πρέπει να ψηφιστούν.
Ο κ. Γρηγοράκος ανέπτυξε πολλά σημεία, με τα οποία βεβαίως συμφωνώ και δεν θέλω να τα επαναλάβω. Εκείνο όμως που θέλω να πω -και το λέω συνέχεια από τότε που ήμουν στο Υπουργείο Υγείας- είναι για την φιλοσοφία της Υγείας στη χώρα μας σήμερα. Δεν είναι τυχαίο ότι, όταν μου το ζήτησε ο Ανδρέας Παπανδρέου, αντί να φέρνουμε ως σύμβουλους στο Υπουργείο Υγείας αυτούς, που θεωρούν τιμή τους ότι «πέρασαν έξω» από την «London School of Economics», λέγοντας: « Εγώ έχω κάνει ένα εξάμηνο ή ένα τρίμηνο ή ένα δίμηνο ή ένα χρόνο», φέραμε τους δασκάλους τους να μας τα πούνε.
Εγώ το εφάρμοσα. Βγήκε και ένα βιβλίο, το οποίο νομίζω ότι δεν θα υπάρχει στο Υπουργείο Υγείας. Δεν ξέρω αν το έχω και εγώ. Το είχα δώσει σε διάφορους υπουργούς. Μερικές διατάξεις εφαρμόστηκαν, αναμφισβήτητα, αλλά το σύστημα υγείας είναι όπως η αλυσίδα: μπορεί να έχεις όλους τους κρίκους αλλά αν οι κρίκοι δεν είναι ο ένας κολλημένος στον άλλον, δεν έχεις αλυσίδα. Αυτό έχουμε σήμερα. Έχουμε κρίκους, δεν έχουμε αλυσίδα. Δεν το είχαμε και χθες, βεβαίως. Θα το έχουμε και αύριο, σίγουρα. Πότε, όμως, αυτά τα πράγματα θα μπορούμε να τα βάλουμε σε μια τάξη; Αυτό είναι το ερώτημα.
Τότε, λοιπόν, ο Brian Abel–Smith, ο Πρύτανης του London School of Economics, αφού έμειναν ένα χρόνο οι άνθρωποι αυτοί εδώ, μελέτησαν και είδαν τα πάντα, μου είπε το εξής: «αν δεν έχεις λεφτά, μην κάνεις τίποτα». Είχε προτείνει, βλέποντας την ελληνική πραγματικότητα, να εισπραχθούν ειδικά λεφτά και να έρθουν στην υγεία -το είπα αυτό στον κ. Ξανθό προηγουμένως- κατευθείαν και όχι να πηγαίνουμε να λέμε «καπνός» και να πηγαίνουν στη «μαύρη τρύπα», να πηγαίνουν κατευθείαν στην υγεία και πρότεινε φορολογία παντού στα τυχερά παιχνίδια. Οι τζογαδόροι είναι ήδη τζογαδόροι, έχουν λεφτά, παίζουν λεφτά, από τα καζίνο, από τα ΠΡΟ-ΠΟ, από τα στοιχήματα και τα λοιπά.
Τότε, όταν εγώ τα είπα αυτά, μου επιτέθηκε όλος ο Τύπος της εποχής, με πρωτοσέλιδα «Κάνουν την υγεία ΠΡΟ-ΠΟ», «Κάνουν την υγεία λαχείο». Στην πραγματικότητα τι ήταν; Ήρθαν μετά τα ΠΡΟ-ΠΟ, τα στοιχήματα, τα «ξυστά», όλα αυτά, τα καζίνα. Ποιος πήρε τα λεφτά; Εδώ είναι τα ερωτήματα. Μπορεί η κυβέρνηση αυτή να κάνει αυτή την τομή; Εγώ πρώτος θα βγω και θα πω «μπράβο». Αλλά, να τα δούμε τα λεφτά, να είναι «ζωντανά». Δηλαδή, να έχουμε τόσο προϋπολογισμό από αυτά και να τα δίνουμε εκεί.
Το δεύτερο που έχω να πω, είναι αυτό που έχω πει εκατομμύρια φορές: Πάρτε την ενημέρωση και τη συνεχή εκπαίδευση του γιατρού στα χέρια σας. Όταν ο γιατρός μέσω των απείρων συνεδρίων παραπληροφορείται, συνταγογραφεί λάθος και συνταγογραφεί οικονομικά λάθος. Όταν, π.χ., η πρεζολόνη έχει 2 ευρώ, και ο συνδυασμός της πρεζολόνης έχει 102 ευρώ και του φέρνουν του γιατρού όλα τα συνέδρια ότι «ξέρεις ο συνδυασμός είναι καλύτερος από την πρεζολόνη» που στην ουσία δεν είναι, ο γιατρός τι θα γράψει; Την πρεζολόνη των 2 ευρώ; Των 102 ευρώ θα γράψει.
Πάρτε τα συνέδρια στα χέρια σας. Βάλτε στο ΚΕΣΥ τέτοιες αρμοδιότητες που να μπορεί να έχουμε δύο συνέδρια το χρόνο. Ένα διεθνές, μεγάλο είτε στην Ευρώπη είτε στην Αμερική όπου θέλει ο καθένας και ένα στην Ελλάδα, από τους αναγνωρισμένους φορείς. Αυτούς, δηλαδή, που έχουν όλη την ειδικότητα στα χέρια τους, όχι εγώ να κάνω π.χ. επιστημονική εταιρία για το αριστερό νύχι και αυτή να είναι ισάξια π.χ. με την Καρδιολογική Εταιρεία που έχει όλους τους καρδιολόγους της Ελλάδας.
Αυτά τα πράγματα, εάν τα κάνετε, θα είναι καλά, όχι να συζητούμε, όμως, αορίστως. Επειδή δεν είχα χρόνο να σχολιάσω την απάντηση που μου έδωσε ο Αναπληρωτής Υπουργός κ. Πολάκης σε μια ερώτηση, θα την σχολιάσω σήμερα. Χθες ήταν η Επέτειος της Ενσωμάτωσης της Δωδεκανήσου με τη Μητέρα Πατρίδα και σε επίπεδο αρχηγών κομμάτων, έλεγε ο καθένας την άποψή του. Μεταξύ των άλλων εγώ έθεσα το θέμα της υγείας σε μια περιοχή που απέχει 325 μίλια από τον Πειραιά και 1,5 μίλι από την Τουρκία –μιλώ για το Καστελόριζο- και ρώτησα “όταν είσαι κάτοικος αυτής της περιοχής πού αισθάνεσαι ότι θα λύσεις τα προβλήματα σου, στα 325 μίλια ή στο 1,5 μίλι;”
Άρα, είναι αυτό που περιγράφει το Σύνταγμα ως «νησιωτική πολιτική». Εκεί πρέπει να εφαρμοστεί στην υγεία. Προτεραιότητα στα νησιά σε όλα. Και όταν, λοιπόν, μιλούσα στην ερώτηση που έκανα για τη δημιουργία του ακτινοθεραπευτικού -επαναλαμβάνω, όχι του ογκολογικού, όχι ότι βάλαμε δύο γιατρούς και εφαρμόζουν χημειοθεραπείες- το να μας λέει ο Υπουργός ότι θα κάνει μια επιτροπή να δει εάν τόσες χιλιάδες κάτοικοι αντιστοιχούν σε ένα ακτινοθεραπευτικό και να μας πει η επιτροπή «όχι, έπρεπε να είναι επιπλέον 100.000 κάτοικοι», δεν είσαι μέσα στο πνεύμα. Είσαι μέσα στο γράμμα; Μπορεί, αλλά δεν είσαι μέσα στο πνεύμα του νόμου.
Για να είσαι μέσα στο πνεύμα, πρέπει να καταλάβεις ότι αυτός ο άνθρωπος που θέλει να έρθει στην Αθήνα από το Καστελόριζο, από την Κάσο, δεν λέω την Ρόδο που έχει ένα οικονομικό επίπεδο καλύτερο από τα άλλα νησιά, να περιμένει 4 μήνες να κάνει ακτινοθεραπεία με λίστα αναμονής, δεν μπορεί να πληρώνει ξενοδοχεία και μετακινήσεις. Εδώ πρέπει να έχουμε ένα κοινωνικό μέτρο. Μιλώ για την ακτινοθεραπεία, όχι για την ογκολογία. Η ογκολογία είναι εύκολη, μπορείς να την κάνεις και με την τηλεϊατρική, κάνε αυτό, κάνε εκείνο, κόψε το άλλο, αλλά η ακτινοθεραπεία θέλει γιατρούς, θέλει τμήματα. Σας λέω, λοιπόν προχωρήστε αυτό το πράγμα. Δεν θα σταματήσω να το λέω και αν δεν προχωρήσει θα το λέω όσο υπάρχω. Έχει γίνει η προμελέτη, έχει πληρωθεί 40 χιλιάδες ευρώ. Είχε γίνει μια προμελέτη από τη Ρόδο, την οποία απέρριψε ο Δημόκριτος και αναγκάστηκαν να πληρώσουν 40 χιλιάδες ευρώ. Έφυγαν αυτά. Τώρα πάλι στη Ρόδο ο πρώην Δήμαρχος κάνει μια μελέτη, όσο μπορεί ο άνθρωπος, μακάρι να προχωρήσει και να μην πληρώσει το Υπουργείο, αλλά φοβούμαι ότι ο Δημόκριτος θα πει ό,τι είπε για την προμελέτη. Οπότε προχωρήστε στην μελέτη, μην περιμένετε τίποτε άλλο και να γίνει το ακτινοθεραπευτικό στη Ρόδο.
Επίσης, εγώ έκανα αγώνα, το ξέρει και ο Υπουργός, ο κ. Πολάκης, για να γίνει στη Ρόδο το Αιμοδυναμικό. Αυτό το έκανα όχι για να πάρουμε ψήφους, το έκανα διότι, εκτός των κατοίκων, έρχονται στη Ρόδο διάσημοι τουρίστες, παθαίνει ένας ένα έμφραγμα, που να τον πάνε; Στην Αττάλεια; Το εξήγησα ότι δεν μιλάμε ψηφοθηρικά. Είναι ορισμένα πράγματα κύριε Πολάκη, που πρέπει και εσείς να τα καταλάβετε. Μην το αντιμετωπίζετε σαν εδώ να ερχόμαστε για να τσακωνόμαστε, να μιλάμε για το ΠΑΣΟΚ και τον ΣΥΡΙΖΑ. Υπάρχουν κάποια πράγματα που είναι πάνω απ’ αυτά. Δεν με καλέσατε να συζητήσουμε ποτέ.
Κύριε Πολάκη, δεν ήσασταν μέλος της Επιτροπής Κοινωνικών Υποθέσεων εγώ ήμουν πέντε χρόνια Πρόεδρος, ο κ. Ξανθός τα ξέρει αυτά, δεν πουλάω φύκια για μεταξωτές κορδέλες. Εγώ γι’ αυτά αγωνίστηκα, άλλο εάν ο α΄, ο β΄ ή ο γ΄ Υπουργός τα έκανε ή δεν τα έκανε. Είμαι απόλυτος, με ξέρετε και από Καθηγητή, δεν αλλάζω μυαλά. Ίσως γι’ αυτό με αγαπούν όσοι με αγαπούν. Οι πόρτες είναι ανοικτές, εγώ έρχομαι.»
