Ενώπιον του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Ρόδου, προσέφυγε χθες το Ελληνικό Δημόσιο, με κλήση επαναφοράς αγωγής, που είχε ασκηθεί την 13η Ιανουαρίου 2017, με την οποία στρέφεται κατά του προϊσταμένου του Κτηματολογίου Ρόδου και κατά 10 ιδιωτών εκ των οποίων οι 7 είναι μέλη συγκεκριμένης οικογένειας.
Το Πολυμελές Πρωτοδικείο Ρόδου, είχε εκδώσει την υπ’ αριθμ 66/2015 απόφασή του, που ανέστειλε την πρόοδο της δίκης μέχρι την έκδοση τελεσίδικης απόφασης από το Εφετείο Δωδεκανήσου, που θα έκρινε τελεσίδικα το θέμα του καλόπιστου αγοραστή.
Το μέλλον των αστικών δικών του Ελληνικού Δημοσίου κατά των ιδιοκτητών ακινήτων, που υφαρπάχθηκαν με την χρήση ανυπόστατων αποφάσεων εκποίησής τους και συγκεκριμένα η καλοπιστία εκείνων που τα αγόρασαν από τους προηγούμενους ιδιώτες – ιδιοκτήτες τους, κρίθηκε με την υπ’ αρίθμ. 292/2017 απόφαση «βόμβα» που εξέδωσε το Εφετείο Δωδεκανήσου και απεκάλυψε η «δημοκρατική».
Το Εφετείο έκρινε μεταξύ άλλων ότι δεν τίθεται ζήτημα εφαρμογής της διάταξης του άρθρου 41 του Κτηματολογικού Κανονισμού, που ορίζει ότι οι αγωγές δεν μπορούν να βλάψουν τους τρίτους, οι οποίοι απέκτησαν το ακίνητο ή δικαιώματα επ’ αυτού από επαχθή αιτία και με καλή πίστη με βάση τα δεδομένα της κτηματολογικής εγγραφής που υπήρχε πριν από την έγερση και καταχώριση της αγωγής, καθόσον με τη διάταξη αυτή προστατεύεται ο καλοπίστως αποκτήσας με επαχθή αιτία εμπράγματο δικαίωμα σε ακίνητο, έναντι του τρίτου που ασκεί πράξεις νομής με διάνοια κυρίου αξιώνοντας δικαίωμα κυριότητας σ’ αυτό.
Το Ελληνικό Δημόσιο έτσι, αρχής γενομένης από χθες, άρχισε να επαναφέρει προς συζήτηση, τις αγωγές που είχαν ανασταλεί.
Στην υπόθεση που θα εξεταστεί εκ νέου η ΚΜ 397 μερίδα γαιών Κοσκινού, συνολικού εμβαδού αρχικής καταγραφής 88.280 τ.μ.. περιήλθε στο Ελληνικό Δημόσιο, ως διάδοχο του Ιταλικού Δημοσίου την 13η Μαΐου 1975.
Δυνάμει της υπ’ αριθμ 3872/78/168/85/79/1992/3-9-1993 απόφασης εκποίησης του Νομάρχη Δωδεκανήσου που μεταγράφηκε στο κτηματολόγιο Ρόδου την 24η Μαρτίου 1994, τμήμα του ακινήτου αυτού και συγκεκριμένα τα 1680/1920 ποσοστά εξ αδιαιρέτου αποδόθηκε σε 18 ιδιώτες μέλη της ίδιας οικογένειας. Το ακίνητο αυτό που περιήλθε νομίμως στην ιδιοκτησία των ως άνω 18 ιδιοκτητών αγοράστηκε την 29 Μαρτίου 1994 (5 ημέρες μετά την μεταγραφή του παραχωρητηρίου στο κτηματολόγιο) έναντι τιμήματος 75.800.000 δραχμών από τρεις κατοίκους Ρόδου σε ποσοστό 1/3 εξ αδιαιρέτου.
Δυνάμει της υπ’ αριθμ ΔΚ 3529/3520/86/15-9-93 πλαστής απόφασης του Νομάρχη Δωδεκανήσου που μεταγράφηκε στο κτηματολόγιο την 27η Οκτωβρίου 2000 240/1920 ποσοστά εξ αδιαιρέτου της μερίδας απεδόθησαν στα 9 μέλη οικογένειας. Η συνολική έκταση του ακινήτου που μεταγράφηκε με την χρήση της πλαστής απόφασης εκποίησης του Νομάρχη Δωδεκανήσου αγγίζει τα 11.500 τ.μ.
Δυνάμει συμβολαίου τα ποσοστά του δημοσίου ακινήτου που κατείχαν μετά την μεταγραφή της πλαστής απόφασης οι ανωτέρω μεταβιβάστηκαν έναντι τιμήματος 15 εκατ. δρχ. στους ιδιώτες που είχαν αγοράσει και το υπόλοιπο τμήμα κατά 1/3 εξ αδιαιρέτου.
Το Ελληνικό Δημόσιο διεκδικεί με την αγωγή του τη διαγραφή όλων των εγγραφών στα κτηματολογικά βιβλία που αφορούν την εκποίησή του δυνάμει ανυπόστατης απόφασης και των αγοραπωλησιών τμημάτων του, να αναγνωριστεί η κυριότητά του σ’ αυτό, να διαταχθεί η απόδοσή του από τους σημερινούς νομείς και κατόχους του, να υποχρεωθούν οι 9 εξ αυτών να του καταβάλουν το χρηματικό ποσό των 540.000 ευρώ ως διαφυγόν κέρδος και το ποσό των 200.000 ευρώ ως χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης ενώ επικουρικά διατυπώνει το αίτημα, σε περίπτωση απόρριψης του αιτήματος απόδοσης του ακινήτου, να υποχρεωθούν οι ίδιοι να του καταβάλουν εις ολόκληρον έκαστος το ποσό των 1.511.483,13 ευρώ.
