του Νίκου Μελιανού
Θλιβερό καθήκον οδήγησεστο ναό του Αγίου Ιωάννη Προδρόμου γνωστούς συγγενείς και πολλούς φίλους για να συνοδεύσουν μετά την εξόδιο ακολουθία, στην τελευταία του κατοικία τον επί 60 και πλέον χρόνια ακοίμητο φύλακα –φρουρό των Λεβιθών Δημήτρη Καμπόσο , συνεχιστή από τα μέσα του 19ου αιώνα της οικογένειας Καμπόσου.
Πρώτα αυτός μαζί με τον αείμνηστο πατέρα του Σταύρο και μετά με τη σύζυγο του και τα παιδιά του φρόντιζε να δίνει ζωή στη βραχονησίδα του Αιγαίου τα Λέβιθα.
Πέρα από την εθνικού χαρακτήρα προσφορά του -κατοίκηση της βραχονησίδας-μεγάλη ήταν η προσφορά του και στον τουρισμό αφού πρόσφερε τις υπηρεσίες του στα σκάφη που επισκέπτονταν το νησί.
Ακόμη και στους τουρκικούς χάρτες και τουριστικά βιβλία καταγράφεται το όνομα του όσο και τα ονόματα των μελών της οικογένειας του. Επίσης τροφοδοτούσε επί χρόνια κρεατικά θαυμάσιας ποιότητας την Πάτμο, κυρίως τροφοδοτώντας το μαγαζί του αδελφού του Γρηγόρη, καθώς και με γαλακτοκομικά –περίφημα ήταν τα τυρομύζηθρα του, η φέτα, η ξυνομυζήθρα κ.α.
Πριν από χρόνια φαίνεται ότι είχε αρχίσει η αντίστροφη μέτρηση με την υγεία του και θυμάμαι ότι ένα βράδυ 10 η ώρα με κακές καιρικές συνθήκες και βροχή είχε ανέβει στο βουνό για να δώσει συνέντευξη στην τηλεόραση ΚΟΣΜΟΣ: Προβλήματα με το ιδιοκτησιακό, η παρέμβαση του Δήμου Λέρου, η συμπαιγνία της ΕΛΣΤΑΤ που τους εξαφάνισε από τα Λέβιθα για λόγους ευνόητους, άρχισαν να κλονίζουν την υγεία του και όσο και να μην ήθελε επηρεάστηκε αρκετά από πολλά πράγματα τα οποία χειροτέρευαν την ήδη επιβαρυμένη υγεία του, ενώ στη συνέχεια ήλθε και η χαριστική βολή μετά από το πρωτόκολλο διοικητικής αποβολής του από το νησί του Δήμου Λέρου.
Λύγισε και τα προβλήματα υγείας, τον καθήλωσαν επί 2 και πλέον χρόνια και υπέφερε , όχι γιατί πόναγε αλλά επειδή δεν μπορούσε να επικοινωνήσει με τους γύρω του, την οικογένεια του.
Ένας άνθρωπος πανέξυπνος, ομιλητικός, καλός στην παρέα με τάση πειραγμάτων όσες φορές και όποτε βρισκόταν στην Πάτμο που συχνά –πυκνά επισκεπτόταν.
Το έργο του , εξυπακούεται ότι θα συνεχίσουν τα παιδιά του ως γνήσιοι εκφραστές της παρακαταθήκης του εκλιπόντος.
Είναι δεδομένο πως από τους ουράνιους χώρους το νέο του πόστο στο οποίο ήδη ευρίσκεται, θα μεριμνά και θα πρεσβεύει , ώστε να παραμείνει εσαεί ως έχει ο επίγειος παράδεισος του τα ΛΕΒΙΘΑ, τα οποία προσφάτως ορισμένοι χρηματολάτρεις προσπαθούν να τα μετατρέψουν σε πηγή λήψης πακτωλού εκατομμυρίων ευρώ.
Γαίαν έχεις ελαφράν . Ας είναι ελαφρύ το χώμα της πατινιώτικης γης που σε σκεπάζει.
