Με αφορμή την 71η επέτειο της 31ης Μαρτίου 1947 με την ύψωση της ελληνικής σημαίας στο νησί μας, ο Δήμος Ρόδου πραγματοποίησε το περασμένο Σάββατο, 31 Μαρτίου 2018, στις 12 το μεσημέρι, τιμητική εκδήλωση στο Βωμό της Πατρίδας.
Πραγματοποιήθηκε επιμνημόσυνη δέηση και κατάθεση στεφάνων εκ μέρους της Περιφέρειας, του Δήμου Ρόδου και της Στρατιωτικής Διοίκησης. Ο Ιερολοχίτης Γιώργος Λιναρδής πραγματοποίησε την έπαρση της ελληνικής σημαίας στον ιστό του Βωμού.
Όπως είναι γνωστό, στις 31 Μαρτίου 1947 ολοκληρώθηκε η βρετανική διοίκηση των συμμαχικών δυνάμεων κατοχής Δωδεκανήσου με την έπαρση της ελληνικής σημαίας στο Βωμό της Πατρίδας στη Ρόδο αφού προηγήθηκε η υποστολή της αντίστοιχης βρετανικής σημαίας και της παράδοσης των νησιών μας στην Ελλάδα με το παρακάτω διάγγελμα που ανέγνωσε ο Βρετανός Διοικητής των Συμμαχικών Δυνάμεων, ταξίαρχος A.S. PARKER:
«Κατόπιν αποφάσεως των Συμμάχων όπως παραδοθεί η στρατιωτική διοίκησις Δωδεκανήσου εγώ ο ταξίαρχος Πάρκερ προκηρύσσω: Παραδίδω την στρατιωτικήν διοίκησιν Δωδεκανήσου εις τον ‘Έλληνα στρατιωτικόν διοικητήν». Ο αντιναύαρχος Περικλής Ιωαννίδης ανέλαβε την στρατιωτική διοίκηση της Δωδεκανήσου μέχρι την 7η Μαρτίου 1948 οπότε έγινε και η επίσημη Ενσωμάτωση με την Ελλάδα.
Η κα Ευδοκία Νικολοπούλου, από τις παλαιότερες και εμπειρότερες ξεναγούς της Ρόδου, μιλώντας στη «δημοκρατική» εξιστορεί την τυχαία της συνάντηση με τους απογόνους του ταξίαρχου A.S. PARKER, τον γιο του John Parker και την κόρη του το 1992 στη Ρόδο (45 χρόνια μετά την ύψωση της ελληνικής σημαίας), σημειώνοντας:
«Κατά την εκτέλεση των καθηκόντων μου ως ξεναγός το 1992 είχαμε σταματήσει, όπως συνηθιζόταν, στη Λίνδο για να φωτογραφηθούν οι περιηγητές με φόντο την Ακρόπολη. Εκεί με πλησίασε ένα από τα μέλη του γκρουπ, ο οποίος μου συστήθηκε ως ο γιος του ταξιάρχου A.S. Parker. Μου είπε ότι ήταν μαζί του και η αδελφή του, η οποία ήλθε κοντά μας. Φοβερά συγκινημένη τούς ζήτησα να φωτογραφηθούμε. Όλως τυχαίως, κατέφθασε στο σημείο και η κόρη μου Μαρία (ξεναγός), η οποία ξεναγούσε το επόμενο λεωφορείο και έτσι βγήκαμε όλοι μαζί στη φωτογραφία. Αυτή τη συνάντηση, αν και σύντομη, θα τη θυμάμαι για πάντα».
O John Parker, που ήταν καθηγητής ιστορίας στο πανεπιστήμιο του York, τον Οκτώβριο του 1992 βρέθηκε στη Ρόδο ως επιβάτης κρουζιερόπλοιου, έχοντας την ευκαιρία να γνωρίσει το νησί όπου ο πατέρας του διαδραμάτισε ένα σημαντικό ρόλο.
H κυρία Νικολοπούλου χαρακτηρίζει τον John Parker ως ένα ταπεινό άνθρωπο, στο πρόσωπο του οποίου ήταν εμφανής η συγκίνηση. Λίγους μήνες μετά τη συνάντησή τους, τον Δεκέμβριο του 1992, ο γιος του A.S. Parker, John, της έστειλε ένα φάκελο με φωτογραφίες από την τελετή παράδοσης και μία επιστολή του στην οποία εκφράζει την ικανοποίησή του που βρήκε τη Ρόδο ακμάζουσα και ευημερούσα.
«Ο John Parker έδειχνε φοβερά συγκινημένος. Ήταν ταπεινός και προσιτός. Ένας πολύ απλός άνθρωπος. Έδινε την εντύπωση ότι δεν ήρθε στη Ρόδο για να δρέψει δάφνες. Ήρθε στη Ρόδο για να γνωρίσει το νησί το οποίο ο πατέρας του βοήθησε να ενσωματωθεί με τα υπόλοιπα Δωδεκάνησα στον εθνικό κορμό. Είναι ένα σημαντικό γεγονός στη ζωή μου. Θεωρώ λοιπόν υποχρέωσή μου να δημοσιεύσω την επιστολή που μου έστειλε στις 10 Δεκεμβρίου 1992 μαζί με τα ιστορικά ντοκουμέντα», δηλώνει η κα Ευδοκία Νικολοπούλου.
