Νέες πτυχές της πύρινης τραγωδίας του περασμένου καλοκαιριού στην ανατολική Αττική, αποκαλύπτει το ντοκιμαντέρ «Μάτι: Τα ντοκουμέντα μιλούν», μια μεγάλη έρευνα του Αλέξη Παπαχελά για την τηλεόραση του ΣΚΑΪ.
Η ολιγωρία και τα λάθη των αρμοδίων, οι συγκλονιστικές τηλεφωνικές συνομιλίες πολιτών προς τις αρχές και τα νέα ηχητικά ντοκουμέντα από το κέντρο της Πυροσβεστικής συνθέτουν το δραματικό σκηνικό που εκτυλίχθηκε τη μοιραία νύχτα της 23ης Ιουλίου, κοστίζοντας τη ζωή σε 101 ανθρώπους.
Στις 16.42 η κάμερα ασφαλείας ενός σπιτιού καταγράφει το ξεκίνημα της μοιραίας πυρκαγιάς κι ενώ την ίδια ώρα όλες οι δυνάμεις της πυροσβεστικής βρίσκονταν στην Κινέττα.
«Κάποια στιγμή ο συνάδελφος δίπλα μου, μου λέει “μάλλον καπνός είναι αυτός”, πράγματι παίρνουμε τα κιάλια και βλέπουμε καπνό προς Νταού Πέντελης ή Αγιο Σπυρίδωνα» λέει ο επικεφαλής στο πυροφυλάκιο δήμου Ράφηνας.
«Καλούσα το κέντρο επανειλημμένα δεν έπαιρνα απαντήσεις ήταν και το συμβάν της Κινέττας οπότε στο κέντρο, γινόταν το αδιαχώρητο από κινητικότητα» προσθέτει.
«Εάν δεν κάνετε ένα θαύμα, να σηκώσετε όλα τα εναέρια μέσα, θα καούνε δύο πόλεις. Δεν αντιμετωπίζεται» ακούγεται λίγο αργότερα σε μία συνομιλία.
Η κατάσταση γίνεται κρίσιμη, η πυροσβεστική έχει πρόβλημα συντονισμού καθώς και πρόβλημα επικοινωνίας με τις άλλες υπηρεσίες.
Κάτοικοι βρίσκονται εγκλωβισμένοι στα σπίτια τους και σε απόγνωση καλούν το κέντρο της Πυροσβεστικής: ««Είμαι μόνη μου, έχω εγκλωβιστεί και δεν μπορώ να φύγω. Καίγεται και όλος ο κήπος γύρω γύρω».
«Όταν είδα όλη τη φωτιά γύρω γύρω, κατάλαβα ότι δεν είχε νόημα να φύγω τρέχοντας στο δρόμο, θα καιγόμουν τρέχοντας» λέει η Κορίνα Κωνσταντινιδου που ήταν εγκλωβισμένη στο σπίτι της στο Μάτι.
Η κατάσταση γίνεται κρίσιμη, η πυροσβεστική έχει πρόβλημα συντονισμού καθώς και πρόβλημα επικοινωνίας με τις άλλες υπηρεσίες. Αρχίζουν οι προσπάθειες για να εκκενωθούν ιδρύματα και κατασκηνώσεις.
«Η εντολή που έχουμε δώσει είναι να μην μπαίνουν αυτοκίνητα προς τη φωτιά και να τα επιστρέφουν πίσω. Αυτοί που είναι μέσα επίσης να φεύγουν» ακούγεται στο ηχητικό ντοκουμέντο.
Τα στελέχη της Τροχαίας καλούνται να πάρουν δύσκολες αποφάσεις μέσα σε λίγα λεπτά. Σε ορισμένες περιπτώσεις στέλνουν τον κόσμο προς τις φλόγες.
Ενδεικτικό της κατάστασης που επικρατεί είναι ένα ηχητικό: «Εχει χαθεί η μπάλα εδώ, εγκλώβισμένοι… δεν μπορούν να μπουν στο Μάτι να τους σώσουν».
Στις 19.50 καταγράφεται η πρώτη κλήση για νεκρό: «Κύριε διοικητά έχουμε νεκρό άτομο στο Κόκκινο Λιμανάκι». Στο συντονιστικό κέντρο είναι όμως επιφυλακτικοί.
Ίσως αυτό που αισθάνονται όλοι είναι αυτό που είπε η κ. Αργυροπούλου, όταν κάλεσε στο κέντρο της Πυροσβεστικής, εγκλωβισμένη μέσα στο σπίτι της και πολεμούσε μόνη τη μας τις φλόγες: «Γιατί μας έχετε ξεχάσει;».
«Το είπα. Όταν κάποιος δεν ζει καταστάσεις, μπορεί να λέει ό,τι θέλει. Πήγαν τόσο άνθρωποι χαμένοι, παιδιά, 100 άνθρωποι Μετά από τόσους μήνες έκαναν κάτι; Από λόγια πολλά, άλλα έργα; Δικαίωση για αυτούς τους ανθρώπους» λέει.
