Σύλλογος Γονέων και Κηδεμόνων Δημοτικού Σχολείου αποφάσισε να διοργανώσει απομίμησης Survivor, με πρωταγωνιστές δύο παίκτες του. Μετά τις αντιδράσεις ανακάλεσε την απόφασή του μεν, αμετανόητος δε. Προκαλούν προβληματισμό ( προσωπικά μού προκαλούν ανατριχίλα) τα επιχειρήματα αυτών των γονιών. Σε ανακοίνωσή τους ισχυρίζονται:
«Όσο όμως και αν θέλουμε να «στρουθοκαμηλίζουμε» όλοι οι μαθητές , όπως και τεράστιο ποσοστό της ελληνικής κοινωνίας, είτε άμεσα, είτε έμμεσα , είτε ασχολούνται είτε παρακολουθούν το προαναφερόμενο τηλεπαιχνίδι. Το να αντιλαμβάνεται κανείς τις σκέψεις των. παιδιών και να τις υλοποιεί (με φειδώ και σωφροσύνη) είναι κυρίαρχο χαρακτηριστικό των καλών διδασκάλων. Η διδασκαλία της «ποιότητας», όπως εμείς οι μεγάλοι την καθορίζουμε, δεν σημαίνει ότι θα γίνει αποδεκτή ή έστω ότι θα λάβει οποιαδήποτε άξια στο μυαλό των παιδιών. Ο σκοπός είναι μέσα από δραστηριότητες των παιδιών , που θέλουν να συμμετέχουν, να περνάμε μηνύματα. Το κυρίαρχο δε μήνυμα που ο σύλλογος μας έχει να περάσει είναι ότι δεν υπάρχουν ποιοτικά και μη ποιοτικά παιδικά παιχνίδια , ούτε απαγορευμένα και μη απαγορευμένα παιχνίδια στην αυλή ενός σχολείου. Μόνο υστερόβουλα και σκουριασμένα μυαλά που δεν μπορούν να δουν την τρέχουσα πραγματικότητα.»
Παρακμή. Αυτή είναι η λέξη. Και απ’ ότι φαίνεται δεν έχουμε πιάσει πάτο ακόμη.
