- Σε έμπορο έργων τέχνης από το Οντάριο του Καναδά
Χρηματική αποζημίωση συνολικού ύψους 505.000 δολαρίων Καναδά υποχρεώνεται να καταβάλει σε μια έμπορο έργων τέχνης από το Οντάριο, γνωστός ζωγράφος, που διαμένει στη Ρόδο, με απόφαση που εξέδωσε το Πολυμελές Πρωτοδικείο Ρόδου.
Το δικαστήριο έκανε εξ’ ολοκλήρου δεκτή την αγωγή καθώς ο ζωγράφος ερημοδικάστηκε.
Σύμφωνα με την απόφαση, η ενάγουσα, έμπορος έργων τέχνης στον τόπο κατοικίας της, χωρίς να έχει γνώση των ελληνικών νόμων και της ισχύουσας στην Ελλάδα δανειακής συναλλακτικής πρακτικής, πείστηκε από τον εναγόμενο να του δανείσει το ποσό των 400.000 δολαρίων Καναδά για να αγοράσει ένα πίνακα του Jean Batist Santere με τίτλο PORTRAITS OF AN OLD WOMAN WITH A YOUNG GIRL.
Ο καλλιτέχνης της υποσχέθηκε, όπως υποστηρίζει, την επιστροφή του ποσού του δανείου, εντός βραχέος χρονικού διαστήματος (30 ημερών) και την πλήρως εγγυημένη εξασφάλιση αυτής για την εις ολόκληρο και εμπρόθεσμη εξόφλησή του.
Η ενάγουσα φέρεται να του κατέβαλε το ως άνω ποσό με τραπεζικό έμβασμα την 26η Ιανουαρίου 2009.
Το ποσό αυτό του δανείου, κατέστη ληξιπρόθεσμο και απαιτητό την 1η Μαρτίου 2009, οπότε μετά από επανειλημμένες άκαρπες οχλήσεις της κοινοποίησε προς τον εναγόμενο την από 22 Ιουλίου 2009 εξώδικη πρόσκληση – διαμαρτυρία και δήλωσή της, με την οποία τον καλούσε μέχρι την 31 Ιουλίου 2009 να εξοφλήσει πλήρως και εις ολόκληρο το ως άνω ληφθέν ποσό δανείου, πλέον συμφωνηθέντος ποσού 20.000 ευρώ πλέον νομίμων τόκων υπερημερίας.
Στην συνέχεια η ενάγουσα άσκησε κατά του εναγόμενου ενώπιον του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Ρόδου, την από 12 Οκτωβρίου 2009 (αριθμός καταθ. 1251/2009) αγωγή της, με αίτημα να υποχρεωθεί ο εναγόμενος να καταβάλει σε αυτήν το ποσό των 400.000 δολαρίων Καναδά, πλέον συμφωνημένου οφειλόμενου ποσού 20.000 ευρώ, πλέον νομίμων τόκων υπερημερίας. Η συζήτηση της ως άνω αγωγής μετά από αναβολή, ματαιώθηκε την 05 Μαΐου 2011, οπότε με την από 08 Μαΐου 2013 (αριθμός καταθ. 103/2013) κλήση της ενάγουσας ενώπιον του αυτού αρμοδίου Δικαστηρίου, ορίσθηκε νέα ημέρα συζήτησης η 05 Ιουνίου 2014. Η ενάγουσα άσκησε στην συνέχεια και νέα αγωγή.
Με το από 16 Φεβρουαρίου 2011 ιδιωτικό συμφωνητικό ο ενάγων αναγνώρισε εγγράφως ρητά, κατηγορηματικά, ανεπιφύλακτα και αμετάκλητα την οφειλή του και είχε δεσμευτεί σε εξόφλησή του την 16 Φεβρουαρίου 2013.
Το δικαστήριο έκρινε ότι η συγκεκριμένη ένδικη διαφορά παραδεκτώς εισάγεται για να συζητηθεί ενώπιόν του, έχοντας διεθνή δικαιοδοσία για την εκδίκασή της υπόθεσης, αφού η επίδικη διαφορά συνδέεται με την ελληνική πολιτεία με στοιχείο θεμελιωτικό αρμοδιότητας των ελληνικών δικαστηρίων κατά τις διατάξεις περί γενικών και ειδικών δωσιδικιών και συγκεκριμένα λόγω του τόπου κατάρτισης της δικαιοπραξίας.
Εκανε δεκτή την αγωγή ως βάσιμη και υποχρεώνει τον εναγόμενο, να καταβάλει στην ενάγουσα το ισόποσο σε ευρώ του ποσού των 505.000 δολαρίων Καναδά με βάση την επίσημη ισοτιμία κατά το χρόνο πληρωμής, από την επομένη ημέρα που κατέστη ληξιπρόθεσμο και απαιτητό το ως άνω οφειλόμενο ποσό, ήτοι από 17-2-2013 και μέχρι ολοσχερούς εξοφλήσεως.
Εγινε επιπλέον μερικά δεκτό το αίτημα περί κήρυξης της απόφασης προσωρινά εκτελεστής για το ισόποσο σε ευρώ του ποσού των 100.000 χιλιάδων δολαρίων Καναδά, καθόσον, εν όψει της ήδη παλαιάς ένδικης διαφοράς, το δικαστήριο έκρινε ότι, ως προς αυτό, συντρέχουν ζημία στην ενάγουσα.
Την υπόθεση χειρίστηκε ο δικηγόρος κ. Μ. Μακρίδης.
